okuyan o tek arkadaş okuyorsa devam edicem yoksa yarın devam edecem

Rezzzzzzz

PART 1
kendimle ilgili bildigim ilk şey 2 yaşında ayağıma caydanlıgın dökülmesi zaten geç yürümeye başlamışım bu olaydan sonra yürümem çok uzun zaman almış 3.5 yaşına gelince yürümeye başlamışım ( halada izi vardır ) 7 yaşıma geldigimde asıl acının bedenen değil manevi oldugunu öğrenmiştim çünkü farkettiğim bişi vardı okulun ilk günü herkesin sağ elinde annesi ve sol elinde babası varken benim sol elimde babam yoktu , annem vardı sebebi babamın hayatta olmaması falan değil babam yaşıyodu sebebini ileride daha çok anlıyacaksınız herneyse o gün yaptıgım tek şey ağlamaktı çoçuktum zaten anneme dönüp
-benim babam niye gelmedi ? diyip ağladım 1.sınıf gürültüsüz bir şekilde geçti yada şuan öyle hatırlıyorum pek aklımda kalan birşey yoktu herşey 8 yaşımdan sonra başladı..

PART 2
okul çıkışı cuma günü annem beni aldı okuldan birlikte eve gittik eve geldiğimizde babamın duş alıp temizbişeyler giydigini farkettim bizim için olmadıgını anladım ama niçin oldugunuda anlayamadım öğlen 1 gibi bu adamın niye duş alıp temiz şeyler giydigini farketmemiştim ayrıca bu saatte işte olması gerekiyodu evde ne işi vardı herneyse babam anneme iş için bursaya gidecegini söyledi sizde evde kalmayın dedi ve para çıkardı anneme verdi istanbula kardeşinin yanına gidin dedi annemle ben sevinmiştik çünkü anneminde benimde hayatım sadece evde geçiyodu dışarı çıktıgımız tek zaman okula annemin beni bırakıp alma zamanıydı çünkü bizi gezdirecek bi babam yoktu hep 2.plandık hatta 3 belki 4.. neyse parayı aldık biz kocaelinde oturuyoduk teyzemgil istanbuldaydı oraya gitmeyi çok seviyodum çünkü benle yaşıt bi kuzenim vardı ve çokgüzel bi odası vardı gittigim zaman orda uyuyodum ve eniştem benle kuzenimi hep gezdirirdi orda uzun lafın kısası çıktık evden 1.5 saatlik bi mesafe vardı o zamanlar minibüsle gidiyoduk şimdi nasıl bilmiyorum minibüslerin kalktıgı yere geldigimizde annem cüzdanı unuttugunu farketti geri döndük eve döndügümüzde kapı kapalıydı ve anahtar babamdaydı açamadık doğal olarak defalarca zili çaldık babamı aradık ama ikiside cevap vermeyince son çare olarak kola şişesiyle kapıyı açmaya karar verdi annem ve açtık içeri girdigimizde babamın karşısında minietekli renkli saçlı bir kadınla karşılıklı rakı içtigini gördüm donakalmıştım köşede ayakta donakalmıştım sonradan annemin hızlıca mutfaga gidip aldıgı ilk bıçağı babamın bacagına sokup benim elimden hızlıca tutup kapıdan çıkmamızla kendime geldim hatırladıgım son şey buydu hızlıca minibüs duraklarına doğru gittik..

yarın okurum

allah yar ve yardımcın olsun

Pek yazma kabiliyetin yok la hikaye iyi degilse bi seye benzemez

PART 3
annemin babamı bıçaklaması ardından istanbula gelmiştik annem teyzemi görür görmez sarıldı ve ağlamaya başladı ama eniştemin bilmesini istemiyolardı sessizce teyzeme anlattı olan biteni aradan 3 gün geçmişti arayan eden kimse olmamıştı.. babama nolmuştu ? annem hapsemi girecekti ? ben okuluma devam edemicekmiydim ? 4.günde telefon çaldı arayan babamdı içeride annemle konuşuyolardı anladıgım kadarıyla babam iyiydi bizi kocaeline çağrıyodu sonra birden kalkıp geri gittik niye gittigimizi o zaman anlamamıştım bu senelerde öğrendim niye gittigimizi (annemin anlattıgı kadarıyla ) o zaman babam tehdit etmiş eğer geri dönmessen polise şikayet ederim hapse girersin oglunuda okutmam diye ve bizde geri dönmüşüz geldikten sonra babamın yarasının derin olmadıgını gördük sadece bir sargı sarılmış ve uzaniyodu annem babamla hiç konuşmadı 1-2 hafta geçtikten sonra babamın olmadıgı bigün annemin sabah sabah valiz hazırladıgını gördüm evet.. aklımdan geçen oluyodu boşanacaklardı valizlerimizi hazırladı annem kayseriye gidicektik memleketimize terminale geldik ama cebimizde hiç para yoktu annem teyzemi aradı kayserideki teyzemi ordanda teyzemle otobüs firmasını görüştürdü anladıgım kadarıyla olay şuydu biz otobüse binicektik kayseriye gelicektik geldigimizde parasını teyzem ödicekti.. herneyse yola koyulduk kayseriye.. memlekitimize..