ben bir seks suçlusuyum

uzun zamandır hapisteyim. ne zaman çıkacağımı da bilmiyorum.
neden suçluyum, neden buradayım bilmiyorum
tanıdığım insanların yüzlerini birer birer unutur oldum
fekat buraya geldiğim günü hiç unutmuyorum
kız arkaşımı yalnız yaşadığım evime davet etmiştim o gün
yemek yaptık yedik. sonrasında oturup film izlemeye başladık.
onunla bir daha biraraya gelemeyeceğim aklımın ucundan dahi geçmiyordu
filmin yarısına gelmeden merdiven boşluğunda koşuşturmalar duydum.
karşı dairedeki 7 çocuklu barzo aile yine misafirlerini uğurluyor diye düşündüm.
ikimiz de pek önemsemedik filme geri döndük.
ta ki onlar evimin kapısını koçbaşıyla kırıp içeri girene kadar.
neler olduğunu anlamamıza fırsat vermeden "yat yat yat" diye bağırarak salona daldılar.
içlerinden bi tanesi tekme savurmak suretiyle beni sarıldığım kız arkadaşımdan ayırdı.
ikimiz de yere yattık. kelepçeledikten sonra yaka paça göz altına aldılar.
karakola zütürürken kız arkadaşımın başı açık diye üzerine örtü örttüler.
karakolda bi süre tuttuktan sonra beni buraya getirdiler.
o günden sonra bırak kız arkadaşım ve ailemi bana yemek ve su getiren adamlar dışında insan nevinden bir canlı görmedim
kendimi savunmamı geçtim, konuşacak meramımı anlatacak bir muhatap dahi bulamadım. beni buraya tıktılar ve üzerimi toprakla örttüler.
suçumun ve cezamın boyutunu bilmemek, belirsizlik bitiriyor beni.
ümidimi de iyice yitirmeye başladım. sanırım burada ölücem.