ben bunları unutmadım minnoşlar

daha 6 yaşındayken, yüreğim ve bedenim miniminnacıkken... evde sıkılıyorum diye dayımın gezdirme amaçlı zütürdüğü gezi... ankara-karşıyaka mezarlığı... hava da buz gibi hani.. üşüyor küçücük bedenim... dayım alkol alırken arabanın içinde, sıkılıyor içim, dışarı bakıyorum camdan... sonra bir bomboş bir araziye geliyoruz... dışarı çıkalım diyor dayım, çıkmak istemiyorum, çocuk aklım karşı koyamıyor... yanına oturtuyor arabanın önünde... bir yandan birasını içerken,bir yandan fermuarını açıypr.. kocaman şeyini çıkartıyor... dayım delirdi herhalde diyorum, korkuyorum,kaçmak istiyorum, kaçamıyorum... Öp diyor, yala diyor... hayır diyorum, çiş yaptığın yeri öpmem... sonra şiddet ve tehdit... yapıyorum..

alkol kokan o iğrenç nefes... tanrım nasıl unuturum o kokuyu... sonra içimde hissettiğim o korkunç acı... gözlerimden yaşlar boşaluıyor... yapma dayı diyorum canım çok acıyor... bir şey olmaz diyor, arkamda gidip gelen adam...

gidip gelirken, annemin yüzü aklıma geliyor... bir deniz aklıma geliyor... bir de gözlerimden yaşlar geliyor...

iş bittikten sonra, arabaya biniyoruz... ağlıyorum sadece... kusmak istiyorum... dayı arabayı durdursana, midem çok bulanıyor diyorum... durmuyor... son sürat gidiyor... dayanamayıp kusuyorum o korkuyla arabanın içine...

bana bakıyor iğrenç ve korkunç bakışlarıyla, eğer burada yaşadıklarını ailene anlatırsan anneni, babanı,ablanı öldürürüm diyor... tamam diyorum ağlayarak, anlatmayacağım...

ah bir de ben anlasam bu yaşadığımız iğrenç şeyin ne olduğunu!

eve geliyoruz... o gelmiyor... eve çıkıyorum, apartmanın merdivenlerinden çıkacak takatim yok... anneminde ağlamış olmamı anlamaması lazım..

kapıyı çalıyorum... annem karşılıyor beni... ah anneciğim, keşke senle görüşüyor olabilseydik halen... ama, olamadık... neyse boşver... sıcak gülümsemesi annemin ve evdeki çörek kokusu... çöreği çok sevmeme rağmen,o koku çok midemi bulandırıyor o an... bir şey yemeyeceğim anne diyorum,ben uyuyacağım biraz... çok yoruldum... yoruldum anne...

sonra ki zamanlarda dayımın bizi sık sık ziyaret etmesi... geceleri bizde kalması... uyuduğum zamanlarda gene o alkol kokusu ve vücudumun üzerinde dolaşan o eller... ah,nasıl unuturum o kabus günleri...

söyleyemezdim kimseye, haykırmak isterdim herkese...

daha çok küçüğüm yapma dayı demek isterdim...

annemin bir şeylerden şüphelenmeyi başlaması birkaç yılı buldu sanırım... dayımla gezmek istemiyor ve onun bizim evde kalmasını istemiyorum dediğimde 8 yaşındaydım... bir gece,bir kış gecesi... annem uyumazken gene... camın kenarında düşünürken.. dayımın bizim eve gene alkollü geldiği bir gün...

abi dedi, çocuklar alkol kokusundan rahatsız oluyor... duyuyorum odamdan her şeyi... kulağımdaki en rahatsız edici bir ses tonu var...

tamam,o halde..ben de öpmem yeğenlerimi...

bitti...

her şey geride kaldı...

anne, seninle dayımın 3. evliliğinde gerdan kıra kıra oynadığında, yani ben 17 yaşındayken seninle olan tüm hesaplarımı kapatmıştım...

ben özgürüm, keşke sende biraz olabilseydin anne...

normalde dayımın kanından olan hiçkimseyle görüşmüyorum... annemle olan görüşmemi bile 3 yıl önce kestim... sırf dyaımın kanını taşıdığı için... daha doğrusu ailemle 3 yıldır görüşmüyorum...

ve dün ben çok garip bir haber alıyorum bambaşka birinden...

dayımın kızı telekız olmuş ankara pavyonlarında, yengem başka bir adamla kaçmış ve dayım hapse girmiş çocuğa istismar suçundan...

ee ilahi adalet be dayı...

iinan haberi duyduktan sonra, rapor aldım bir hafta... kutlamak için sırf... bol alkol ve sigara aldım evime... kutluyorum şimdi...

kızmayın bana... başkasının mutsuzluğundan, mutlu mu oldun da demeyin...

oldum işte...

benden zütürdüklerin değil de,bana ne kattıkların üzerindeyim şimdi.

bu dünyanın en gereksiz iki şeyini öğrettin bana:

1-din
2-aile.

bitmeyen bir komadayım şimdi dayı... ben ve benim gibi kimbilir kaç kişiyi soktun... ömrün boyunca hapislerde yatmakla bile inan ödeyemezsin bunu...

ve anneciğim;

sanırım en fazla seni affedemiyorum... keşke konduraramama üzerinde biraz dahafazla yoğunlaşabilseydin... şu an belki halen görüşebiliyor olabilirdik...

haydi kalın hepiniz sağlıcakla...

ben başka mevsimlerde olacağım...

hepinizi çok seviyorum, kendinize çok iyi bakın...