Hayatımda en çok değer verdiğim insan nefesim balım hayatım dediğim insan...

Bu gün geldi morali bozuk gibiydi. Gönlünü almaya çalıştım yok bana mısın demiyor. Seni seviyorum diyorum tamam diyor. Kulağına sevgi dolu sözcükler fısıldıyorum bişey demiyor boş boş bakıyor. Bişey olduğunu anladım sesimi çıkarmadım. Ayrılma vakti geldiğinde elsalvador ben yapamıyorum lütfen yanlış anlama sana olan sevgim buraya kadarmış diyip gitti... Olduğum yerde dondum kaldım en az 2-3 saat beklemişimdir aynı şekilde. Kendime geldiğimde ilk işim onu aramak oldu ama nafile telefonu kapalıydı. Evine gittim dairesi bomboş. Çaresiz eve döndüm yolda gelirken bi vodka aldım içiyorum. Söyleyin panpalar ben içmeyim de kim içsin.

En çok koyan da ona her defasında nefesim dememdi. Şimdi ben nasıl nefessiz hayatta kalayım?