bende hayat hikayemi anlatıyorumm

eylül geldi çattı ben nasıl oldu anlamadım kendimi okulda buldum hiç istemiyordum gitmek.. annemin sürekli git istemiyoruz seni demesinden bıkmıştım.. iyice azıtmıştı.. derdimi bir tek halimeye anlatıyordum.ve yine evden gitmeye karar verdim bu kez halime yardımcı oldu.. planımız şuydu reşit olana kadar halimenin dayısında kalacaktım aileside beni çok severdi okuldan kaçtığımda onlara giderdim. ve onların manevi kızı olarak okuluma devam edecektim.. halimeler mardinliydi ve ben korkarak mardine gittim halimeye çok güveniyordum

babamlar polise haber vermişler ve şöyle dediklerini duydum ' nerde ne yapıyo umrumuzda değil ne yaparsa yapsın ama bir şey olurda yakalanırsa ceza yemeyelim haber vermedik diye.. kayıp diye başvuralım''.. halimenin dayısında 15 gün kaldım ve dayısının pastanesi vardı.. ben den küçük cocukları vardı bir kızı vardı en büyükleri evlatlarından hiç ayırmadı beni sağ olsun ama bulundum malesef beni aileme teslim edeceklerdi.. ailemi istemediğimi söyledim komisere.. ne yapacağız kızım seni mecbur gideceksin dedi gözümü korkuttu.. babamlar geldi çok sinirliydi dövecekti beni oracıkta zor aldılar elinden.. ve aileme gitmek istemdiğimi söyledim.. dedem aldı beni sarıldı bana beni teyzeme zütür dede dedim.. onlarda kalmak istiyorum biraz dedim.. teyzeme gittik ve babamlarda geldi hemen.. halimeyide çağırdım. bana zarar vermesinden korkuyordum.. esti gürledi hakaretler istemiyoruz seniler.. bende baba madem istemiyorsun beni bende seni istemiyorum ver beni yurda rahat edelim dedim tamam filan dedi ama yapmadı.. elalem ne derdi sonra ? uyuşturucu kullanıyor muamelesi bile gördüm.. çok sıkılmıştım her şeyden uzağa gitmek istiyordum ve halamda kalmak istediğimi söyledim babama okuluma ordam devam etmek istediğimi söyledim. babam hayır olmaz neyden kaçıyorsun biri seni tehtid mi ediyo dedi hayır dedim o zaman kalıyorsun burda dedi..

ciğerimi gibtin anlat hadi

her şey bomtaktu tek kurtuluş yolumun üniversiteyi kazanmak olduğunu düşünüyordum.. derslere asıldım.. okulda deneme sınavları yaparlardı.. bir gün deneme sınavında sıra arkadaşımla sınıf öğret. e biz girmesek sınava hocam dedik.. burda sessizce test çözeriz rahatsız etmeyiz kimseyide soruların kalitesi orta okul düzeyinde bunlarla zaman kaybedeğimize soru çözelim sessizce dedik.. tamam dedi gitti müdürü çağırdı.. müdür siz mi girmiyorsunuz sınava gelin bakalım benimle dedi.. müdür ne yapmaya çalışıyorsunuz ayaklandırmamı çıkarmaya çalışıyorsunuz okulda dedi. ben yok hayır hocam ne ayaklanması dedim.. disiplin suçu olduğunu bilmiyor musunuz dedi? ben hayır hocam bilmiyoruz dedim.. sizi disipline sevk ediyorum yazın savunmanızı ailelerinizi çağırıyorum dedi.. ben hocam yapmayın lütfen disiplin suçu old. bilseydik girerdik sınava arkadaşlarmızın önünde sizden ve öğrt. den özür dileyelim alalım kağırlarımızı zaten sınav başlayalı 10 dakika oldu hocam dedim.. müdür arkadaşıma baktı ellerini önüne bağlamış yere bakıyordu, susuyordu.. utan şu kızdan utan sende sus öyle dedi.. ve ailelerimiz çağırdı babam yine çok sinirliydi ne yaptın sen diye sinirli sinirli konuştu..

ccc o ç müdürler ccc

bende arkadaşa dedim bizi bir tek zeynep hoca kurtarır gel gidelim ona anlatalım dedim.. zeynep hocada rehberlik öğr. benide çok sever sağ olsun.. anlattık canım benim senin kurtarırım içinde bulunduğun durumdan dolayı ama arkadaşın hakkında aynı şeyi söyleyemeceğim dedi.. geçen yıl siyasi dergi yakalaşışlardı torpille zor yırtmış cocuk haberim bile yok.. neyse müdür zeynep hoca ve ailemiz konuştuktan sonra bizi çağırdılar.. birde ailemizin yanında anlattırdı müdür. neden yaptınız dedi. bende bunun disiplin suçu olduğunu bilmiyorduk dedim. bilseydik sınava girerdik. öğretmende bizi uyarmadı dedim. ve müdür güldü ha şimdi öğrt. suçlu? çağırın bana ümit beyi dedi. ümit hoca geldi ve müdür sen bunları uyarmadınmı dedi.. ümit hoca kem küm hayır uyarmadım ama çarşamba rehberlik dersinde anlatmıştım dedi.. bende hemen atladım tabi hocam kayıtlara bakabilirsiniz ben çarşam. gübü rehberlik dersinde okulda yoktum.. ve olay öyle kapandı.. ama akşama ya evde ne olacaktı ?? babam ağzıma sıçacaktı biliyordum dövecekti beni

halimelere gittim okul çıkışı annesine yalvardım bizde kalsın nolur.. babam öldürür beni lütfen gelsin onun yanında bi şey yapamaz dedim.. zar zor izin aldım eve geldik halimeyle odamda üzerimi değiştirdim.. babam yanına çağırdı gel bakalım kızım dedi..
ne yapmaya çalışıyorsun amacın ne neden benim yüzümü hep yere baktırıyorsun hak ediyor muyuz?? sanki sen hiç yüzümü yere baktırmadın amk ( kumar davası) bağırmaya başladı sen müdürle nasıl öyle dik dik konuşuyorsun sen kimsin.. ben susuyordum biliyordum ki tek kelime etsem arkadaşımın yanında beni dövecek rezil olacaktım.. annemde babama gaz veriyordu.. ne için bilmiyorum arkadaşımın yanında rezil olmam için mi?.. yumruklarını sıkıyordu onumda zor tutuyordu kendini vurmmak için.. halime zavallım koltuğun içine girmiş korka korka bakıyordu.. her neyse odama çekildik ve halime kızım eve gidince annemin babamın ayaklarının altından öpeceğim dedi.. anlattıklarına inanıyordum ama bu kadar olacağını düşünmüyordum dedi..

ve o hayatımızı mahfetmek isteyen kimya hocam ümit bey burda ona sesleniyorun sen orrrospu cocuğunun önde gidenisin olm.. disiplinde ceza alsaydık devlet yurtlarında kalamayacaktım belkide devlet memuru bile olamayacaktım hep önüme çıkacaktı.. bir öğrenciyi harcamak bu kadar kolay mı ? o hocanın derslerine hiç girmedim o günden sonra bir nevi noykot ettim okulada fazla gitmiyordum internet cafeden çıkmıyordum üni hayal olmuştu benim için.. zeynep hocada ( rehberlik öğrt.) ne zaman okulda görse kızm nolur gel hiç bir şey getirme ben geçirttirçem seni sınavlardan yıl sonu ama yeter ki gel dedi. ama aklım 15 karış hava gibimdemi amk..

o zamanlar internetten bi sevgili bulmuştum kendime.. durumumu anlatıyordum olanları filan bana evlenelim dedi.. bana cazip geldi tek kurtuluşum evlenmek gibi geldi evlenirsem belki düzelecekti her şey en kötü başıma bir şey gelse intihar ederim diyordum.. yani bu evde kalırsamda olacağı oydu.. mart ayının sonuydu lise 3 tüm evden kocaya kaçtım amk yannan vardı sanki.. allah tan kötü yollara düşmedim amk.. ama yağmurdan kaçarken doluya tutuldum

reserved

çalışmıyordu.. ve çalışmayıda sevmiyordu.. anneleri ve kardeşleriyle birlikte yaşıyorduk.. ailem istemedi onları kürt oldukları için.. izin vermediler.. kapanmamı istiyordu kapanmıyordum sürekli kavga ediyorduk dayakta yiyordum.. hizmetçi gibiydim.. 5 tane erkek kardeşi vardı.. evde yemek çamaşır temizlik her şey benim üstümdeydi.. hizmetçi gibiydim. üstüne üstlük çalışmıyo canımın istediği bir şeyi bile alamıyordum.. en ufak bir şey bi çikolata ya.. ama söyleyemiyordum ki.. kapanma mevzusundan ve çalışmıyorsun diye çok tartışıyorduk.. evde 5 tane erkek var ve evin badanasını bile eşim olacak adamla beraber yaptık.. işte bana yapıyoruz kurusun diye kapı pencere açık odadan çıktım cereyan yaptı ve kapı hızlı çarptı.. annesi ile beraberdi orda sonra ben banyoda bezleri temizliyordum.. yanıma geldi sen nasıl kapıyı çarparsın dedi.. ben çarpmadım dedim ve boğazıma yapıştı öldürürüm seni dedi.. bende öldürmessen adam değilsin dedim sıktı boğazımı ve bıraktı gitti.. ben ağlaya ağlaya çantamı toplamaya başladım.. gidecektim daha fazla duramazdım.. çünkü insan olarak bir değerim yoktu..

vay babağaan kemüğüne ya olum zenci gibi gibi bütün organlarım parçalandı ya :(

sonra ağladı özür diledi gitme işte seviyorum filan dedi bende kaldım.. çünkü gidecek bir yerimde yoktu.. o cehenneme dönemezdim gerçi yaşadığım yerde cehennemden farksızdı ama gidemezdim.. paramda yoktu. bir gün yine kahvaltıyı hazırladım topladım bulaşıkları yıkadım.. sonra uzandım grip olmuştum her yanım ağrıyordu.. bana kalk git burdan annemin yanında otur dedi.. hastayım yatacağım dedim. sana dediğimi yap dedi. bende kalktım başka boş bir odaya gittim uzandım kapıyıda kilitledim.. yanıma geldi kapıyı aç git annemin yanına dedi.. bende gitmiyorum uzanıyorum hastayım dedim.. yumruklamaya ve tekmelemeye başladı.. kapı kırılacak gibiyidi. kapıyı açtım üstüme yürüdü.. dövecekti yine beni.. ittirdim yere düştü dengesini kaybetti herhalde iyice deliye dönmüştü

devam et okuyoruz

o bana vurdu ben ona vurdum.. ben ona vurdukça dahada hırslandı daha çok vurmaya başladı en son kulağıma patlattı bir tane ve ben ağlamaya başladım.. çünkü bıçak gibi saplanmıştı o şiddetle kulak zarımın patlayabileceğini düşünüyordum küçükkende kulak zarlarım delikti korktum kulağım feci ağrıyordu.. gibtirr git başımdaaaaaaaaaaan diye bağırdım.. korktu ve gitti yanımdan.. ağladım filan yarım saat sonra yanıma geldi ve uzandı bana sarıldı ağlamaya başladı özür diledi.. olmuyo böyle ahmet dedim.. ayrılalım dedim.. o an için tamam dedi.. artık imana gelmişti fazla üstüme gelmiyordu..

zaten hiç beraber uyumadık sürekli pc başındaydı ben uyanırdım o uyurdu.. hiç çalışmadı hizmetçi gibi her gün temizlik yemek filan yapardım.. evli gibi değildik anlayacağınız.. sonra bir gün ben uyuyordum geç yatmıştım.. saat dokuz gibiydi polisler bunu almaya gelmiş.. beni uyandırdı ve alnımdan öptü bekle beni geleceğim dedi.. nereye dedim.. ifade verip geleceğim dedi.. tamam dedim ki aynı gün içinde tutuklandı

ailesinden öğrendim 2002 de birini bıçaklamış benden çok önce c. evinde yatmış çıkmış ve son mahkemeye gitmediği için ifadeye çağırmışlar.. ailesi 1 mahkeme olsun çıkacak dedi.. ben bekledim amk salak gibi..
5 ay oldu ses seda yok.. benden küçük 2 kardeşi vardı abileri büyükler çalışmaya gitmişti.. babası gelirken onlara 2 çikolata getirirdi küçük dediysem biri benden 2 yaş küçüktü amk. canım istiyordu diyemiyordum.. bide babası postacıydı bunun işlerinide hep ben yapardım yazılarını filan.. bunu ben böyle 5 ay bekledim ki salak ben.. mahkeme olacak diye bekliyorum.. olacak ki çıkıp gelecek. olm 15 yıl hapis yemiş lannn söylemiyolar hizmetçi gibi kullanıyorlar olm..

ben bunu bi akrabasından duydum deli oldum.. nasıl söylemezler.. böyle bir şey nasıl saklanır?? çok sinirlendim resmen mal yerine koyuldum 17 yaşında cahilim.. sonra babamı aradım babama durumu anlattım gel kızım dedi.. ve polisi arayıp kendi kendimi ihbar ettim..
ve polisler beni almaya geldi.. ki anlamışlardı bi tanesi vardı çok şekerdi sen ihbar ettin değil mi dedi.. sustum en iyisini yaptın kızım dedi yaşanır mı burda bu şekilde.. babam geldi aldı beni eve gittik babam bana karşı çok değişmişti iyi davranıyordu hani anlıyordu ama annem.. annem hiç değişmedi

annem sürekli bağırıp cağırıyordu.. kaynanam arıyordu o bizim gelinimiz alacağız diye annemde gideceksin değilmi yine diye üstüme geliyordu.. gidecek olsam niye geleyim?? sonra kürt oldukları için halimenin ayarladığını düşündü.. ve onu rezil edeceğim deyip duruyordu bende anne onun bir alakası yok kendim buldum kızın günahına girme boş yere desemde dinlemedi ve sokağın ortasında kızı rezil etmiş.. ben o zamanlar bi mağazaya girmiştim tezgahtarlık yapıyordum kız ağlaya ağlaya geldi anlattı bende ağladım dayanamadım.. halime biliyorsun onları üzülme lütfen dedim.. boşver dedim teselli etmeye çalıştım kız gittikten sonra işi bırakıp koşa koşa teyzemin dükkanına gittim..

tezgahtarlık hayatımda 20 gün filan sürdü hani çok bişe değil.. teyzeme anem bunu nasıl yapar diye esip gürledim.. görür o dedim.. oda üzüldü annemle konuşmuş filan.. her neyse ben yine eve hapsedildim. teyzemin dükkanına bile göndermiyorlardı.. eylül ayıydı bir gün cd almak için evden çıktım.. tezgahtarlıktan kalma param vardı 50 lira. 2 parça eşya aldım ve halama gitmeye karar verdim.. dayanamıyordum zaten yaşadıklarımdan dolayı pgibolojim alt üst olmuştu..