belki sizin dertleriniz arasında devedekulak kalır ama aylardır nefesimi keser bogazımı dügümler sigara yakmadan kendime gelemem ,, hayallerimi gelecegimi , meleğimi topraga veriş hikayemi anlatmak istiyorum bir siz varsınız bu kadar yalın olarak anlatabilecegim katlanabilecek varmı

hazirana yeni girmiştik 1.5 yıl olmustu bazı sebepler ile sehir dısına gitmem gerekiyordu mecburdum uzun bir süre gelmeyecektim istanbul'a.Herneyse cok severdim melegimi canımdan bir parcaydı hatta yüzük takmayı düşünüyorduk sık sık söylüyordu bunu bana sartları düşünüyordum . Sehir dısına cıkacagım zaman bulusalım dedim son kez cıkmadan görmek istedim bilmiyordu . Sana söylemem gereken önemli şeyler var benimde dedi bir yer ismi söyledi ilk bulustugumuz yerdi 1.5 yıl önce . Gittim konustugumuz saate oradaydı oturuyor bekliyordu beni ayaga kalktı sımsıkı sarıldım sanki bir daha sarılamayacakmıs gibi . iyimisin sen? dedi. Sustum birşey söylemedim oturdum karsısına. Bir sigara yaktım ve yaz sonuna kadar istanbul'da olmayacagımı söyledim . Beyler yüz ifaedesini görmeniz gerekirdi.

Hayır dedi gidemezsin . Sana sormadım dedim bir anda agzımdan döküldü bunlar kontrolsüzce ve kötü bir sonuc dogurdu. Bagırdı kızdı nereye gidersen git dedi. Sen ne söyleyecektin dedim bosver ögrenmesende olur dedi sigara yaktı bir tane . Sinirlenmiştim giberim tribini dedim kendi kendime hızlıca kalktım. arkama bile bakmadım oda seslenmedi bile. 1.5 Yıl orada oracıkta bitmişti üzgündüm 2 gün sonra ucagım vardı hazırlanıyordum artık yavas yavas. o gece içtim sadece içtim telefonumu kapattım aramadı bile. bana cok kızgındı kızgından ziyade kırgındı tanıyordum artık. neyse gitmem gereken şehire geldim temmuz gibi hayat cok güzel gidiyordu unutmustum bile o kötü anı 1.5 yılımı unutmamıstım aslında sadece bilincaltım acı cekmek istemiyordu ve onu günyüzüne cıkarmıyordu o sehirde edindigim arkadaslarım ile mutluydum acıkcası.

Temmuz sonlarında o sehirde melegime cok benzeyen birini gördüm evet tüm anılar bir bir zihnimde canlandı hayır dedim olmaz kendimce ama olmadı kendime karsı koyamadım ve o kız ile konustum iyi biriydi 3 gün içerisinde samimi olduk . 5. gün artık sevgiliydik herşey güzeldi . fakat 6. gün istanbuldan en yakın arkadsımdan bir telefon geldi o aynı zamanda melegiminde yakın arkadaslarından biriydi. Sen ne yaptın lan deedi ne diyorsu olum dedim lan bak agzımı acmayacaktım söz verdim ona ama ulan kız kanser ve sen sacma sapan seylerle yanlız bırakmısısn lan kızı falan dedi telefon elimden düştü dondum kaldım biraz kurcalayınca o gün cafede bana söyleyecegi şeyin kanser oldugu benden destek bekledigin söylecegiymiş meeger. O gece arkadaslarımın yanında aglayıp ben ondan destek beklerken o gitti ardına bile bakmadan gitti diye aglamıs gce yarısına gelmeden fenalasmıs hastahaneye kaldırmıslar . Evet bu neden telefonumun onun tarafından calmadıgını acıklıyordu.

bekledigimden cabuk toparladım 1.5 hafta içerisinde hayatıma döndüm unutmamıstım her gece rüyamda görüyordum ama burada baska biri vardı o hayatımdan cıkmıstı evet içten içe kendimi yiyip bitiriyordum ne gelirdi elimden ? ben susmus oradan ayrılmıstım günde 2 paket sigara tüketmeye baslamıstım bazen geciyordum bile bu halllerimden süphelenen (bu yeni kisiden melis olarak bahsedecegim) melis bana az olan güvenini iyiden iyiye yitiriyordu birşeyler yapmam gerekiyordu . Bir gece dikkatini cektim ve melis bak benim numaram yıllardır aynı seni su an kendi arkadslarım ile tanıstıramam lakin su an buradan sana dair bir durum yapabilirim dedim durumum 13 aydır degismedigi için hosuna gitti fikir ve durumumu gece yarısı Basını dik tut Prensesim tacın düşmesin yapmıstım cünkü melise hep prensesim diye hitap ederdim ve anlamlı olmustu lakin ertesi sabah uyandıgımda telefonumda ki bir sürü mesaj ile sasırdım hepsi hakaretti ne kadar arkadasım varsa hakaret ediyor tepki gösteriyorlardı bu beniim hayatım aq yazacaktım hepsine ama ilk mesajı görene kadar ortak arkadsımız olan cocuk birlikte büyüdügm adam bana bir ekran görüntüsü ve 2. mesaj Gerizakalı karaktersiz basit adamın tekisin yazıyordu sinirlendim önce sonra ekran görüntüsüne bakınca hayatımı sorguladım resmen hayallerim gecmisim herşeyim gözümün önünden gecti resmen sımsıkı tutundugum halde düştüm rüyamdan

ekran görüntüsünde whatsapp durumu vardı su sekildeydi Prensesi Basını dik tut tacın düşmesin, Meleğinin kanatları kırıldı.. Öldüm ama nefes alıyordum kendimden nefret ettim bunu düşünmemiştim umrunda degilim sanıyordum yanlıs sanıyormusum herşeyi bırakıp kacmayı düşündüm kimsenin beni tanımadıgı bir yerlere.. O gün cafede belki de son kez sarılmıstım ölümü düşünmek istemiyordum sadece bir daha ona sarılamayacagımı düşünüyordum öyle olmasını diliyordum yanına gitmeyi düşündüm yüzüme bakmazdı diye ddüşündüm ne yapacagımı bilemedim bu sırada 5 tane sigara içmişim aradım arkadasımı durumunu sordum kötüye gidiyor dedi sadece kötü gidiyor hayatımı sorgulamaya baslamıstım kendi kendimi yiyordum içimde daralan ruhumu hissedebiliyordum

biraz sonra melis geldi iyimisin bu hal ne dedi odam tamamen dumanaltı olmus bos bos koltukta oturuyor yere bakıyordum camı actı iyimisin sen dedi anlatmamıstım ona hicbirşey içimden kan kusup herşeyi anlatmak kurtulmak geldi ve öyle yaptım evet gercekten ona karsı birşey hissetmiyordum herşeyi ile anlattım kulaklarımda yankılanan bir tokat yedim cekti gitti tokatın acısı veya gitmesi umurumda degildi yanına gitmeyi düşünüyorum kabul edermiydi acaba bu düşünce ile günleri bitirdim agustosun ortasına gelmiştik bir şekilde idare ediyordum sadece sigara ve içki içiyordum yemegi bile cok zor yiyordum cok zayıflamıstım her gece rüyamda görüyordum duvarlar üzerime geliyordu

agustosun 25'ine gelmiştik gecen yıl dogumgünümü kutlamamıstım kimse bilmiyordu burada benim de içimden gelmedi melegim o halde ikenkutlama falan agustos dogum ayım yani bunu belirtmek istedim 25 Agusosu 26 Agustos'a baglayan gece 1 de pc basındaydım cigerlerime bir agrı cöktü beyler anlatamam size daha önce önemsiz bir bıcak darbesi yemiştim ve o acı bıcak acısından kat kat kat fazlaydı anlatamam bile burada koltuktan yere düştüm acıyla bir kaç dakika sonraazalarak gecti ama yok fiziksel acı gecmişti ama ruhum susmuyordu anlamsız bir sekilde hic böyle olmamıstım ben hicbirşeyin anlamı yoktu etraf cizgi roman seklinde gözüküyordu yok gecmiyordu bu daralma nefes alamıyordum bogazım dügümleniyordu yutkunamıyorduum zar zor bir sigara yakmayı basardım biraz kendime geldim ayaga kalktım elimi yüüzümü yıkadım alkol almak içimden gelmiyordu bu cok sık olmazdı saat 3 e geliyordu biraz hava almak için dısarı cıktım..

15 dk sonra geri geldim ısıkları kapattım uzandım yatagıma müzik actım dinliyordum içim gecmiş uyandıgımda saat 4.30 u birkac dakika geciyordu bir sigara yaktım ve Metallica -Nothing Else Matters parcasını actım bu sarkı en sevdigi sarkıydı birlikte söylerdik. sarkı bittiginde telefonum titreyeme basladı bu saate kim bu diye elime aldıgımda o yakın arkadasım oldugunu gördüm birşeyler tahmin ediyordum ve elim titreyek actım ürkek bir sesle alo dedim ismimi söyledi kırık bir sesle ve yarısında kesildi sesi hıckırarakk aglamaya basladı alo dedim korkak bir ses ile anlamıstım ama lütfen lütfen fenalasmıs olsun lütfen diye dua ediyorum içimden aglıyordu sadece bagırdım alo dedim neredesin sen alo diye bagırdım konusmadı yaklasık 30 saniye boyunca

15 saniye sonunda ,kaybettik dedi kısa süreli bir şok yaşadım dondum kaldım hicbirşey söylemeden o zaten aglıyordu 1 dakika sonra gittimi yani meleğim dedim bu sözleri ben söylemedim bilinclatımdan döküldü bunlar farkında bile degildim. Kanatları kırıldı meleginin dedi haykırarak aglamaya basladım o sustu agladı ben sustum agladım 10 dakika boyunca öyle kaldık sonra yüzüme kapattı uzandım tekrar içimden ne sigara geliyordu ne müzik sadece agladım tavana bakarak tahminen 1 saat agladım sonra uyuyakalmısım ertesi gün bilet almaya gidecektim istanbula en azından cenazesinde yanında olabileyim dedim yola cıktım bileti kestirirken içimden ulan huur cocugu ne yüzle gideceksin yanına hic utanmıyormusun lan dedim kendi kendime kosarak cıktım oradan ilk gördügüm yerden alabildigim kadar içki aldım ve eve döndüm saat 15 de baslayıp 35 dakika içinde zilzurna sarhos olmustum bu yeni yerdeki arkadaslarım arıyordu hicbirine bakmadım bir süre sonra kapı caldı acmadım sadece yatıyordum .. Sigara içiyordum hayata dair tek olayım buydu su yoktu yemek yoktu ertesi gün sabaha kadar böyle devam etti

3. günün sonunda bir gece veya sabah saati bilmiyorum düzensizdim tamamen bir rüya gördüm bir ormandayım etraf agaclık ve karsımda 100 metre kadar yol var sadece bu yolda agac yok ve karanlık gökyüzünde yıldızlar var sanki yürümem emredilmiş gibi yürümeye basladım ileride yolun bittigi yerde agaclar baslıyordu yol yarıda kalıyordu ve orada sırtı bana dönük bembeyaz elbiseeler içinde birini gördüm durdum korktum biraz gelmeyecekmisin diye seslendi evet melegimden baskası degildi o sesi sagır bile olsam tanırdım yanına kostum sımsıkı sarıldı bana aglamaya basladım o da aglıyordu bir süre sonra bıraktım yüzüne baktım aglamaktan resmen gözlerinin altı mosmor olmus torba torba olmus yine tutamadım gözyaslarımı bir kez daha sarıldım sana dünyada bir kez daha sarılmak istiyorum lütfen diye yalvarmaya basladım gercekten veda sarılmasıymıs o dedi. hicbirşey söyleyemedim ben bile beklemiyordum onun son sarılmamız olmasını aglamayı bıraktı gözyaslarımı silmeye basladı ben silerdim onun gözyaslarını hep bu sefer o yapıyordu aglama sevgilim bu gercek bir veda degil dedi o sırada zıplayarak uyandım aksam olmustu saat 21 di gözlerimde gercekten gözyası vardı

1 hafta olmustu rüyamda görmek istedim her gün yine dua ettim sürekli uyudum ama nafile hic göremedim 1 hafta sonunda onun hayatımdan tamamen cıktıgı güünün gecesinde aynı yerde aynı şekilde gördüm aglamıyordu kırgındı yanına yaklastım kolumu tuttu yanıma gel lütfen cok özledim seni gelirken o hep aldıgın çiçeklerden al olurmu dedi o sırada uyandım ilk iş olarak kalktıgım gibi bilet aldım yanına gidecektim o gün aksam istanbuldaydım gördügüm ilk taksi ile valizim ile mezarına kostum ve istedigi çiçegi almıstım mezarını bulmak için de bekciye gecen hafta defnedilen genc kızı sormustum ve göstermişti sagolsun o halimi görünce sadece baktım topragına yaklasık 30 dk sonra ayrıldım oradan tek kelimedahi edememiştim ona günler aylar böyle gecti her hafta giderim yanına ondan baska kimseye meleğim demedim ve demeyeceğim o beinm gercekten meleğim olmustu her ay 1 kez rüyamda görürüm mutalak aynı yerde aynı sekilde her seferinde sımsıkı sarılırız bana kırgın olmadıgın söylemişti yakın arkadasımla tekrar düzelmişti aramız toparlayamamıstım ilk aylarda cevremde kimse kalmamıstı herkese küfreder bagırır olmustum o arkadasım pgiboloji okur sagolsun cok yardımı olmustu sunu ögretmişti bana her aklıma geldiginde söylerim Meleğim beni bırakmadı sadece benim görebilecegim bir yerden bana güülümsüyor izliyor o toparlamıstım cok zor olmustu yüzüme bakmıyorlardı ama yalvar yakar aglayarak falan kız kardesi ne kendimi affetettirmeyi basarmıstım herşeyi ögrendim ilk aydan sonra bana hic kırgınlıgı kalmamıs hatta aglayarak ben olsam yerinde bende bırakırdım beni bu halimle demiş nasıl agladım su cümleyi duyunca ya , ve kız kardesine birşey söylemiş o aralarda gece camdan yıldızları izlerken . Belki bir gün cocugu olursa benim ismimi verir demiş aglamıs ve bunu düşünüyorum her an gercekten öyle birşey yaparsam ne olur anısına saygısızlık etmişmi olurum yoksa yaşatmışmı olurum okuyan panpalarım cok tesekkürler entry olarak bu son sorunun cevabını kendi düşüncelerinizi belirtirseniz sevinirim..