beyler aranızda adamakıllı dayak yiyen kimse

amma uzun yazmışsın diyenler aşağıdaki özeti okusun ona göre yazıya devam etsin.

ilk kavgamda ilk dayağımı yemiştim lisede.. büyük özgüven kırıklığı tabi. o zamanın artistlerindeniz ama kavga ettiğimiz yok. çocuk iki yumrukla yere sermişti beni. ardından kaç ay geçti bilmiyorum aynı dönem içinde büyük bi kavgaya girmiştik okulca. yine yumruk yemiştim amk filmlerde olur ya geçmiş gözünün önüne gelir. tüm okulun önünde o yere düştüğüm an geldi aklıma şaka gibi geliyodur ama çok ciddiyim. o an öyle kötü hissettim ki dedim bugün eğer öleceğimi bilsem bile birini hastanelik edeceğim. kalktım yerden ölümüne giriştim kimi gördüysem salladım bi yumruk tekme. ( ertesi gün arkadaşlar anlatıyor bizim sınıftan bir çocuğa vurmuşum bide yanlışlıkla amk ne utanmıştım) o gün hakkaten insanın istediği zaman ne kadar özgüven kazabileceğini hissettim. o gün bugündür hiç bi şeyden çekinmem. izmirdeyim. izmirliler bilir güzeyalısında yeşilyurtunda hatayında konağında her yerde pislik kaynıyor artık. lise son sınıf artık. basket oynayalım dedim göztepede kafes var. gittim tek başıma basketbol oynuyorum. ( eski basketbolcuyum lisanslıydım zamanında ) iki huur çocuğu geldi biri çantamla oynaşıyor. diğeri aga kontörün var mı falan diyorum. kardeşim git hadi yoluna oynucaksanız gelin birlikte oynayalım sorun çıkarcaksanız kaybolun dedim. huur çocuklarından uzun olanı çantamdan paramı telefonumu ve kentkartımı almış. cüssece ikiside sağlam benden. o çalan kaçmaya başladı top elimdeydi son gücümle yanımdaki çocuğun yüzüne diktim koşarak kafesten çıktım anayolun etrafında diğerini peşliyorum. bak o zamana kadar girdiğim hiç bi kavgada sayı dezavantajım yoktu o gün o iki çocuğu da teker teker öldüresiye dövdüm benden kalıplı olmalarına rağmen.

insan böyle olaylarla kendini koruyabileceğinin farkına varıyor. kimseden korkun olmasın. lise bitene kadar 3-4 kere sağlam hasar aldım. 10dan fazla sağlam hasar verdim. bunlar sadece lisede oluyor. kavga elbet bi gibe yaramaz ama insanın bakış açısını değiştirir. önceden insanlar bana laf atmasın diye herşeyi alttan almaya çalışan bir veletken artık sakin davranan ama sinirlenince gözü görmeyen bi tipe dönüştüm. geçen yaz antalyada üç huur çocuğundan dayak yiyordum artık tecrüben olunca bişeyler yapabiliyosun. e üç kişi güçsüz de değiller her ne kadar karşılık versem de yerde üçümde başımda olunca sanki ölmüşcesine hareketsiz kaldım ( bilerek ) bi kaç tekme vurdular yerdeyken gülüp gidiyorlardı. arkalarının tamamen döndüler ikisi bakkala gitti diğeri cebinden sigara çıkarıyordu tüm gücümle kalktım deli gibi koştum arkadan o çocuğu indirdim bakkaldan diğerleri gelene kadar öldüresiye vurdum sonra saklandım diğer ikisinin elleri doluydu onlara da aynı tarife. o konumda bile mantıklı düşünüp öcümü aldım. eğer daha önceden bişeyler yaşamamış olsaydım muhtemelen dayağı yediğim gibi kaçarak eve giderdim. ama bişeyler yaşayınca anlıyosun ki her durumdan kurtulabilirsin. bu sadece tek yakın bi örnek olduğu için anlattım. lise sonda yaşadıklarımı anlatsam ağzınız açık kalır. bilen bilir selma yiğitalp süper lise zamanları. düz lise bölümü izmirin en kavgacı lanet öğrenci jenerasyonu bir tarafta lisenin gururu süper liseler.. yaşamadığımız tak kalmamıştı pişman mısın dersen asla değilim. iyiki girmişim o kavgalara ki korkak pısırık biri olmaktan kurtulmuşum. dayak yiceğini bilsen bile mutlaka bi cevabın olsun. veya ye alış bunlara ama unutma ki bir gün öcünü öyle bi alıcaksın ki sana dokunduklarına pişman olucak insanlar. her durumdan bir kaçış yöntemi vardır unutma bunu.

özet isteyenler: kendine güvenmeyen dayak yeme hissini bilmeyenler vakti varsa bi okusun derim. başımdan geçmiş olayların kısa bir derlemesidir. dayak yemek bazen iyi bile olabilir insan için bunu anlatmaya çalıştım size umarım bi faydası olmuştur.

not : asıl soruna gelirsek bir yerden sonra hissetmiyorsun zaten acısını sonra günler hissedersin. altı üstü kısa bi süre sonra düzelicek o hasarlar zaten korkmayın amk boşuna. gir kavgaya çekinme hiç bişeyden. en fazla bi kaç gün sinirlerin gerilir sonra öyle bi alışırsın ki dayak yesen dahi etkilenmemişcesine devam edersin. darbelerden daha rahat sıyrılırsın. kendini kasmazsın daha rahat davranırsın.

darbe almaktan korkmayın binler

yeşilyurt binlerini bilenler bilir. sırtımda hala kegib izi var hayvan gibi. o gün kaçsaydım ne olacaktı ? onları her gördüğümde zütümden terler akarak uzaklaşacaktım. peki kaçmadım ne oldu ? üzerlerine gittim ne oldu ? hiç bişey basit bi sıyrık. bir hafta canımı yaktı ama en ufak bir sorun bile yaşamamı engelledi bu olay. o yüzden korkmayın. ne zaman ki korkarsın. işte o zaman çaresizsin.