beyler asosyallikten bıktım sikicem böyle işi

beyler bu başlık altında ne kadar gibko bir hayatım var bunu anlatıcam. anancı liseliler yoktur bu saatte dinleyecek varsa anlatayım.
edit:beyler sazan avi falan değildir inanmayın okumasın. burda bana küfürde etmesin. liseli olan varsa derhal başlığı terk etsin zaten

bütün gün evden çıkmıyorum sürekli evdeyim dışarı çıkmak için bir sebebim yok aslında. yaşıtlarım gezip tozuyo am üstünde züt gibiyo ben burda oturup esra erol pis yedili falan izliyorum. kendi kendime konuşuyorum falan

babamın durumu o kadar iyi değildi okutamadı bizi. bir iş bulmak için zütümü yırtıyorum. arayıp soranım yok. 20 yaşındayım hala sürgülü telefon kullanıyorum. bir odadan diğerine gidiyorum hayatım böyle geçiyo.ot gibi yaşıyorum. spor, kitap, film falan yok bende hiç alışamadım böyle şeylere. hiç bir hobim yok sadece bilgisayar televizyon.

@11. sen asosyal birisiyle arkadaş olurmuydun. etrafımdakilere faydam yokki kimse arkadaş olmak istemiyo. sosyal becerimde yok pek. düzgün iletişim kuramam. karşımdaki ile konuşacak bir şey bulamıyorum. 20 yaşındayım hiç sevgilim olmadı hiç bir kızı elinden tutmadım yanaktan bile öpmedim. bir kere bile arkadaşlarla dışarı çıkıp gezip tozmamışımdır hayatımda

ben bilerek böyle olmadım ama. Liseye başlayıncaya kadar farkında değildim asosyal olduğumun. Lisede anladım ne kadar boş bir hayatım olduğunu. kimse varlığımın farkında bile değil. en son annem babam dışında kiminle konuştuğumu bile hatırlamıyorum. evden en fazla bakkala gitmek için birde işe gitmek için çıkıyorum. facebooka giriyorum herkes yediğini içtiğini nerde tatil yaptığını cart curt birsürü şey paylaşıyo ben sadece bakıyorum onlara. özeniyorum sadece onlara

@15 beynine sokayım senin. evin içindeki odalarda gezip duruyorum. bir koltuktan kalkıp diğerine geçiyorum hayatım böyle geçiyo amk. televizyonda gençturkcell reklamlarını falan görüyorum mesela orda yaşıtlarım ne güzel gezip tozuyo eğleniyo hayatı yaşıyo. ben sadece onları izliyorum. hasta oluyorum arayıp soran yok. kendi kendime bakmak zorundayım. sadece annem babamla iletişime geçebiliyorum birde işyerinde bir kaç kişi var o kadar onlarla da mecbur olmadıkça konuşamıyorum. konuşacak bir şey bulamıyorum

lise hayatımı anlatayım biraz birsürü anım vardır. beni şu andaki halime dönüşmeye sebep olan anılarımı... lisede 10 üzerinden 4 tipi olan bir çocuktum şanslıydım herkes gibi sivilcem yoktu benim. figüran bir tiptim işte. lisede birsürü platonik aşk yaşadım. birisinde dayanamayıp kıza gidip açıldım. suratıma güldü gibtir çekti. daha da bende özgüven falan hiçbir şey kalmadı tabii. Lisede 1-2 tane arkadaş vardı benim gibi tipler onlarla anca muhabbet ederdim. Diğerleri sosyal tipler, kızlarla falan takıyolardı zaten onların arasına kaynamayı denedim birkaç kere ama her seferinde ben yokmuşum gibi davrandılar bir iki cümle söyliyim dedim sen ne karışıyon amk dediler falan işte.

kendime yakın gördüğüm bir kaç kişi vardı onlarla arkadaş olmaya çalıştım. çocuk heralde yüzüme karşı gibtir git diyemedi biraz daha insan gibi karşıladı. ama zamanla oda gibtiri çekti bana yine yalnız kaldım. arkadaş konusunda girişken olmaya çalıştım ama hep geri tepti, aşağılandım. Okulda birsürü taş gibi hatun vardı. biri benim olsa o kadar mutlu olurdum ki amk. ama o kızların gibişteği erkeklere bakıyodum. benle hiçbir alakası yok adamların. okulda tanımayan yok onları zaten. huur çocukları hala nefret ediyorum hepsinden. Ben de çok istedim arkadaşım olsun dışarı çıkıp gezelim yiyelim içelim. ama hem param yoktu hemde kimse beni çağırmazdı. birinin çağırmasını ne bekliyon amk diceksiniz. kendim gidip katılmaya çalışıncada gelmemem için bahane bulmaya çalışıyolardı ben anlıyodum tabii beni istemediklerini.

@24 20 yaşındayım panpa.bir markette temizlik işlerine bakıyorum. istanbuldayım. yardım için sağol panpa

@26 kızlardan çekinme utanma diyonda. benimle konuşmaları için bir sebep yok kızların. hiçbir özelliğim yokki. kabullendim artık bunları. kızlara da hak veriyorum yani. panpa biriyle konuşcak bir şey bulamıyorum bu yaşıma kadar hep asosyal kaldım öyle şeyleri pek beceremiyorum

@29 panpa dışarı çıkmayı denedim bir kere canım daha da sıkılıyor o zaman insanları gördükçe daha çok moralim bozuluyor daha çok hayattan nefret ediyorum. taş gibi hatunlar barzoların yanında geziyo ana bacı sövüyorum hepsine

neyse devam ediyorum ben. dinleyen herkese teşekkür ederim. sosyalleştiğim, rahat olduğum tek ortam inci işte hepiniz panpalarımsınız lan.
Lisede okul bitince koşa koşa eve giderdim ben. diğerleri kahkaha ata ata bi cafeye dönerci vs. vs. gibi yerlere gidip yiyip içerlerdi zaman geçirirlerdi. ben evde oturup televizyon falan izlerdim. birkeresinde sınıftakiler yine tenefüste konuşuyolardı çıkışta şuraya gidelim falan diye 5-6 kişi işte sınıfın sosyal binleri. ben de aralarına girme çabalarındayım onları dinliyorum falan tabii görmezden geliyolar yüzümüze bakan yok. neyse konuşuyolar falan arada bir sessizlik olunca bir şey söylüyorum kimse giblemiyo. benimde içimden heralde bu sefer gidebilirim onlarla diye düşünüyorum. neyse çıkışta toplandı yine bu huur çocukları gidiyolar bende takıldım bunların peşinde grup halinde yürüyoruz. dışardan bakınca onlardanmışım gibi gözüküyorum ama huur çocukları görmezden geliyolar tabii. yemek yiyeceğimiz yere geldik ben dahil 7 kişiyiz masa 6 kişilik herkes bir yer kaptı ben gib gibi ayakta kaldım. etrafa baktım sandalye varmı falan diye sandalye buldum bu sefer masada yer yoktu. huur çocukları ben yokmuşum gibi davranacaklarya hemen boş boş konuşmaya başladılar kendi aralarında. beni görmemek için sırf. içimden vay amk bu kadar mı binsiniz dedim. hepsi siparişini falan verdi ben de utancımdan sıvışıp gittim ordan. O gün ne kadar değersiz birisi olduğumu bir kere daha anlamıştım işte.

@35 panpa ben inciye yeni üye oldum burdaki ortamı yeni yeni kavradım. Burdaki benden başka asosyal kardeşlerimin açtığı başlıkları inceledim onlara da aynı tavsiyeler verilmiş. Heralde işe yarıyo bu söylenenler. Bende artık gurur yapmayı falan bıraktım yavşamaya başladım millete. konuşmaya falan çalışıyorum işte muhabbet kurma çabaları vs vs. hayatım o kadar boş geçmiş ki adamlarla konuşcak hiçbir konu bulamıyorum, lanet olsun.ama yaşıtlarım biraz daha insaflı tabii daha insancıl yaklaşıyorlar bana. Lisede olduğu gibi değil hayat.

@38 onada eyvallah panpa. ister inan ister inanma sana kalmış

@40 üsküdar panpa.
@9 panpa şimdi gördüm okuyorum o yazıyı. sağol

@43 sağol panpa tavsiyen için. sosyal olma yolunda ilerliyom bakalım ne olcak sonumuz. gördüğüm herkese yavşıyorum havadan sudan konuşmaya çalışıyorum. en azından varlığımı kabul ettirmeye çalışıyorum.

dinleyen varsa devam edecem. ilerde çocuklarınıza neden asosyal olmamaları gerektiğini anlatırsınız

@47 panpa telefon çok lazım oluyo, mesajlaşmak, internete girmek falan için. etrafında kimse yoksa telefon üzerinden sosyalleşiyosun yani.