beyler babam ağır şizofren

bunu en yakın arkadaşlarıma bile söylemedim.1 arkadaşa söyledim.ona da mecburiyetten. isterseniz birkaç bişey anlatmak istiyorum binler. moralim bozuk

birkaç kişi daha gelirse anlatmak istiyorum panpalar.

uplamıcam gelen olursa anlatıcam

@5 neyden bahsediyosun lan. gibik.öyle bişey yaptıysam en adi huur çocuguyum.
bütün olayı anlatmıcam beyler. sadece bana dokunan beni üzen kısımlardan bahsedicem biraz.

babamın şizofreni oldugunu da nerden anladık orayı anlatıyım. babam sık sık gece arabaya atlayıp otobana çıkıyodu. boluya bursaya hatta çankırıya kadar gidip gelmişliği oluyodu. verdiği molalarda filan ararmış annemi. nedensiz.kafasına eserse atlayıp gidiyomuş.90lı yılların başında oluyo bu olaylar.
iyice sıklaşmaya başlayınca annem akrabalara filan çıtlattı olayı.bu olay annemin dayısına kadar gitmiş. bilgili bir adam oldugunu duymuştum hep anneannemden filan. neyse böyle bir vakayla karşılaşmış galiba eskiden. pgibiyatriste zütürün filan dedi.
insan yalnız olmak isteyebilir binler. normal bişey bu zaten.ama babam o olayı çok abarttı.her yerde her zaman çok yalnız kalmak istiyodu.biz de korkmaya başladık zaten noluyo bu adama diye.

pgibiyatriste zütürdük. bakırköy ruh ve sinir hastalıklarına.o zamanlar en kaliteli doktorlar devlet hastanelerindeydi binler. şimdiki gibi değil doktorlar. doktorun adı serhattı unutmadım o bini.1 seansta şizofreni tanısını koydu. tabi biz yıkıldık amk. annem her aklına geldiğinde aglar.ben de gizli gizli aglardım hep.

babama ağır ilaçlar verdiler. çok ağır. kısa dönemli hafıza kaybı bile yaşatıyodu o ilaçlar. yanında bir de 14 saat uyutan uyku ilacını vermişler. adamın hayatını gibti o ilaçlar binler. ilaçların bir gibime yararı yoktu. hala yok beyler. hala yok. kekliyolar bu hastaları.2 önemli ilaç var. biri akşam 7'ye kadar beyni gibiyo 2 dakka dogru dürüst çalıştırmıyo beyni. diğer ilaç da akşam 7'de uyumasına yarıyodu. olay bu.

var mı okuyan beyler. devam ediyim mi amk. zıplıcam zaten birazdan buraları.

@17 10 dakka sonra devam edicem panpa.

kusura bakmayın kardeşlerim. sigaram kalmamış benzinliğe gidip geldim. sağolun siz de olmasanız kime anlatıcam amk. sigarayı bitirip geliyorum.

ilaçlar öyleydi işte. hayatını gibmekten başka işe yaramadı.her doktor farklı doktoru öneriyodu.5-6 doktora gittik.ya aynı ilaçları veriyolardı ya da o ilacın farklı versiyonunu.ara ara bırakıyodu ilaçları.o ilaçlar ağır ilaçlar oldugu için onları kullanıp bırakmak insana farklı bir yük getiriyomuş.hem o ağırlık hem de hastalıgı tekrar baş gösteriyodu. artık her yola açıktık babamın iyileşmesi için. hocalar falan filan.
benim dayım bir hocaya bağlıydı. eyüpte bir hoca. millete sıhhat konusunda yardımcı olan bir hocaymış.ona gittik. öğle vaktiydi. babamı karşısına oturttu. dualar sureler filan okudu galiba. sonra öğle namazına imam ol dedi babama. neyse namazı kıldık filan. namazdan sonra hoca tekrar şoklara soktu bizi. senin başında cinler geziyo dedi. babama bu daha makul geldi. babam hep buna inandı sonra. deli olmaktansa bana bulaşıyolar demeyi tercih etti hep amk. belki öyledir de hala bilmiyorum.

neye inancağımızı şaşırdık amk. babam iyice yoldan çıktı. benle irtibata geçiyolar demeye saçmalaya başladı iyice. gecenin 1'inde balkona çıkıp ana bacı küfretmeler , anneme allah var mı yok mu diye sormalar(babam imam hatip mezunu) bunun gibi deli deli hareketler amk. kaç kez gördüm ben de bilmiyorum yatak odasında tek başınayken mal mal alakasız konuştugunu.

russel crowe 'un akıl oyunları filmini izlemişsinizdir beyler. annem onu 5 kez filan seyretmiştir.her izlediğinde de ağlıyo kadın.bak oğlum bunların hepsini yaşadım derdi bana. gülsem mi ağlasam mı şaşırıyodum beyler.

babam kağıthane belediyesinde başkan yardımcılıgı da yaptı bir ara beyler.o zamanlarda gecekondu yıkımları filan çok sıktı. haberlerde izliyodunuz siz o yıkımları.o yıkımlar yüzünden babama sayısız tehdit geliyodu. kürt mahalleleri de vardı.bu kürtler babamı ciddi ciddi korkutmuşlar.bu olayları yaşayan adamın üstüne bu tehdit de üstüne tuz biber oldu. işe gitmeyi bıraktı adam. kağıthane belediye başkan yardımcısı amk. işe gitmeyi bıraktı. beni vurucuklar öldürücekler diyip duruyodu.

beyler valla çok sağolun. sanki boşalıyorum gibi rahatladım.az da olsa hafifledim amk.

@44 şu an sağlamım kardeş de ilerde sıkıntı olabilir ben de ister istemez bilgi edindim.
@46 bişeyler yapma çabasındaydık zaten sülalece. adamın yaşadığı şeyler normal değildi.

babamın hep bana dediği birşey vardı.bak oglum bunlar benim cezam. bunları ben kendime yaptım. gençliğimde yaptıgım günahlarım yüzünden. bunları çekicem ben hep.sen yapma nolur filan derdi. askerdeyken kerhane kaçamağını duydum ben sadece. varmış baya günahı ama bilmiyorum hiç naptıgını.

@51 yok kardeşim. öyle yollara çıkmak onu baya rahatlatsa da artık yapmıyo öyle şeyler. bizim onun hastalıgından haberimiz yokken çıkıyodu ama artık hastalıgını bildiğimiz için bizi de pek üzmek istemiyo galiba.ama çok can attıgını biliyorum otobanda 180 200 leri vurmak için

ben babamın bunları yaşadığına çok üzülüyodum.ama bir yandan da anneme çok üzülürdüm binler. annem kardeşime hamileyken doğuma az kala babam umreye gitti.o da yaramadı. annem çok çile çekti. tekti o hep. annem de depresyon hapları almaya başladı. bağımlı oldu onlara bir süre sonra.6 ay önce filan bıraktı çok şükür.ama böbreğini felç etmiş ilaç. kullanana varsa kullanmasın sakın o gibimtrak şeyi.

babamla konuşabildiğimiz bir iki şey var. galatasaray ve benim öğretimim falan. arada maç izleriz. öyle.hastalıgı konusunda asla konuşmaz konuşturmazdı. annemi yakalardı bazen telefonda konuşurken filan. bağırırdı çağırırdı anneme. sakinleştiren ben olurdum hep annem ağlarken.