beyler bu hayatın ta amına koyayım

özet geç bin demeyin dıbına koyduklarım. 10 yılın özeti mi olur.

elimde onun cep telefonu, içinde bir yabancıya gönderilmiş mesajlar, boğazımda bir yumruk, etrafımda hiç kimse...

ben kendime vermediğim on yılı ona vermiştim.
on yıl tam on yıl! on yılın son dördünde harç borç aldığımız yüzükler, son ikisinde ise bir adet kırmızı nikah cüzdanımız vardı oysa. evi de düzmüştük, 3 odayı doldurmasa da eşyalarımız 2 odaya yetiyordu. en büyük lcd'lerin en ucuzundan da alabilmiştik.

tam on yılımı verdim. bir bebeğe on yıl versem şimdi ilkokuldaydı. bir ağaca on yıl versem meyve verirdi . bir hayale on yıl versem ulaşmıştım belki de. bir rüzgara on yıl versem arada sırada eserdi be.

on yıl lan on yıl.

ilkimdi, ilkiydim. tuttuğum ilk el, düşekalka baktığım ilk gözler, öptüğüm ilk dudaklar, gördüğüm ilk rüyalar.

dağlarda büyümüşüz, cv'min ilk işi çobanlık, don juan değildim belki ama güzel severdim lan. halis severdim. romantik olamasamda, çiçek miçek elimde eğreti dursa da, özel günleri unutsam da, hediye diye gidip de en kıro şeyleri alsam da severdim. lan ben babamın anamı sevdiği gibi severdim onu!

çocuğu olmuyordu, olsundu, başederdim tek erkek çocuklarından torun bekleyen aileyle de.

o kara talihimin dönüm noktasıydı, abimin acısını hafifletendi, o salak hallerine deli gibi güldüğüm, o hem destansı bir aşk hem de o aşkın yarattığı büyük sevgiydi.

herkes kandırır, bir o kandırmazdı, herkez ağlatır, bir o ağlatmazdı, herkes aldatır, bir o aldatmazdı!

ölüm, ölümüne güvendiğin birinin elinden olunca hele, çok koyuyormuş be abi.

saat gecenin üçü olmuş, beş mesajı dön dön oku. çıldır dur, ağlayama.

ben böyle çağdaş dünyayı gibeyim, ben böyle cıvıtılmış aile mefhumunu gibeyim, gece gündüz entrikalı dizileri gösterenleri gibeyim, evlilik programı diye evliliğin içini boşaltanları gibeyim, eşi her gün çiçek almamış diye aldatan kadını haklı gösteren feminizm anlayışını gibeyim.

bundan sonra kadınlara miskal-i zerre kadar güvenen fatih'i gibeyim.

annemi özledim birden. annemi çok özledim. annemi çok özledim. annemi çok özledim.

sonrası ibrahim sadri:

Kan ter içinde gece

Kan ter içinde her yanım

Her yanım bu gece vurgun içinde

Kurşun yemişim, sürgün yemişim

Bu sana ilk gelişim

Vurulmuş da düşmüşüm kapına

Düşmüşüm kucağına, bu yara sıcak ana !

solumdaki ütü masasının üstüne koydum evin en keskin bıçağını. ben ne tak yiyim binler. ne tak yiyim.

Ağzıma sıçtın gece yarısı moruk. Üstelik öyle bir güne denk getirdin ki, tam oldu.. 2 saattir Nazım hikmet'in şu satırlarını tekrar tekrar okuyorum..

--spoiler--

"bir aşk için yapabileceğin her şeyi yaptığına inanıyorsan ve buna rağmen hala yalnızsan, için rahat olsun. giden zaten gitmeyi kafasına koymuştur ve yaptıkların onun dudağında hafif bir gülümseme yaratmaktan başka hiçbir işe yaramayacaktır.sen kendini paralarken o her zaman bahaneler bulmaya hazırdır

hani ağzınla kuş tutsan "bu kuşun kanadı neden beyaz değil?" diye bir soruyla bile karsılaşabilirsin.. iki ucu keskin bıçaktır bu işin. yaptıklarınla değil yapmadıklarınla yargılanırsın her zaman. bu mahkemede hafifletici sebepler yoktur. iyi halin cezanda indirim sağlamaz.sen, "ama senin için şunu yaptım" derken o, "şunu yapmadın" diye cevap verecektir. ve ne söylesen karşılığında mutlaka başka bir iddiayla karşılaşacaksındır. üzülme, sen aşkı yaşanması gerektiği gibi yaşadın. özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, düşündün, şiirler yazdın. "peki o ne yaptı" deme. herkes kendinden sorumludur aşkta. sen aşkını doya doya yaşarken o kendine engeller koyuyorsa bu onun sorunu. bir insan ekgib yaşıyorsa, ve bu ekgibliği bildiği halde tamamlamak için uğraşmıyorsa sen ne yapabilirsin ki onun için? hayatı ıskalama lüksün yok senin. onun varsa, bırak o lüksü sonuna kadar yaşasın.her zamanki gibi yaşayacaksın sen. "acılara tutunarak" yaşamayı öğreneli çok oldu. hem ne olmuş yani, yalnızlık o kadar da kötü bir şey değil. sen mutluluğu hiçbir zaman bir tek kişiye bağlamadın ki... epeydir eline almadığın kitaplar seni bekliyor. kitap okurken de mutlu oluyorsun unuttun mu? kentin hiç görmediğin sokaklarında gezip yeni yaşamlara tanık olmak da keyif verecek sana. yine içeceksin rakını balığın yanında. üstelik dilediğin kadar sarhoş olma özgürlüğü de cabası.sen yüreğinin sesini dinleyenlerdensin ve biliyorsun asolan yürektir. yürek sesi ne bilmeyenler, ya da bilip de duymayanlar acıtsa da içini unutma; yasadığın sürece o yürek var olacak seninle birlikte. sen yeter ki koru yüreğini ve yüreğinde taşıdığın sevda duygusunu. elbet bitecek güneşe hasret günler. ve o zaman kutuplarda yetişen cılız ve minik bitkiler değil, güneşin çiçekleri dolduracak yüreğini... "

--spoiler--

... çok emek verdik, çok çaba harcadık.. Nelerden, kimlerden vazgeçtik -hiç düşünmeden hem de- .. Dünya o'nun etrafında dönüyodu, alınan her nefes o'na zikrdi. Kutsallaşmış ilahi bir şekil almıştır zihinde.. ama gel gör ki, ne yaparsan yap elinde kalan verdiklerinin yarısı kadar bile olmuyor. belki de sorun da burada. verirken hesap yapmalı. elde avuçta ne varsa önüne dökmek ne denli iyi olabilirdi ki zaten ? işte bahsettiğim de tam olarak bu !! şu anda hissettiğin şeyler.. tabi hala bi şeyler hissedebiliyorsan ne âlâ...

Mutlu olacak mısın...

kocaman bir h a y ı r !!

şimdi zaman koca bir enkaz gibi yıkıntıları toplamaya çalışma zamanı...
şimdi zaman hayata körler gibi tutunup, dilsizler gibi boş boş bakma zamanı...
şimdi zaman dışarıda can çekişen hayata uzaktan hasgibtir deme zamanı...
şimdi zaman her çarpıştığında paramparça olacağını bile bile hayaller kurmaya devam etme zamanı...

...

everything that has a beginning has an end