30 yillik evliyim ve 9 cocugum var ve ben
nerdeyse 30 senedir depresyondayim 6 ay
psycholojik tedavi gordum en sonunda psychiatre
gordum ama tedavimi yarida biraktim cunku asiri
gibilmistim, esimle anlasmazliklarim var. maalesef
konustukca dahada kotu oluyor cunku beni
anlamiyor cok erken yasta evlendik ailelerimiz
evlendikten sonra manevi desteklerini tamamen
cektiler benim annem yine sorunlarimi dinliyor
ama esimin ailesi madiyeti daha cok
onemsiyor. buna ragmen esimde beni fazla
dusunen biri degil bencil ve kendinden baskasini
dusunmuyor bana gore.ben 30 senelik evlilimizde
her zaman bazen kendimi zorlayarakta olsa onu
mutlu edebilmek icin maddi manevi fedakarliklar
yaptim ama o beni hic bir zaman dusunmedi
ustelik ailesinin yanina gittimizde beni hakli
oldugum konularda bile desteklemedi hep onlar
hakli ben haksizdim. aileside bana cok deger veren
insanlar degil surekli asaglanmaktan kendime
olan guvenimi kaybettim cok mutsuzum cok
buyuk degigiblere ihtiyacim var farkindayim
ayrilmak istiyorum ama bu halde karar vermek
cok zor ustelik cocuklarim tamamen karsilar
agliyorlar anlatmaya calisinca. sasirmis
durumdayim ltf bana yardimci olun. kendime
kotuluk yapmaktan korkuyorum yanlis bisey
yapmak istemiyorum tessekurler.