beyler hayat hikayemi anlatıyorum toplanın lan

6 ay önce yazdığım notlarım arasında buldum... ben anlatayımda isteyen gibler istemeteyende zaten okumaz amk... ama içimi döktüm azda olsa rahatladım..! kendi hayatım dışında yazdığım 3 5 satır yazı var panpa okumak istersen..

Bazıları eve kısılıp kaldığımı söylüyor. Ben kapanında kendini rahat hisseden bir fareyim. Dışarıda ilgimi çeken hiçbir şey yok. Herkesin samimiyetini kaybettiği bir dünyada kendimi sokağa atıp kalabalığa karışmaktansa, kusana kadar evde kahve içip kitap okumayı yeğliyorum. Hiç kimseyi sevmiyorum. Yalnız özel günlerde arayan arkadaşları sevmiyorum. Bana zorla matematik öğreten sistemi sevmiyorum. Eninde sonunda kendini imha edecek bir dünyada gözünü para hırsı bürümüş puro içen şişko adamları sevmiyorum. Daima mutlu olan insanları sevmiyorum. Rol yapan insanları boğmak istiyorum... Şimdi her şeye karşı olan yolunu kaybetmiş bir hippi olduğumu düşünebilirsiniz. Hayır, ben her şeye karşı olan insanları da sevmiyorum.

biz yaşarken ölmeyi her anlamda biliriz agaa

Ben onların aynısını yaşıyorum evden hiç çıkmam buna sorun dediğin zaman başlıyor sorun bunu sorun olarak görmezsen bir gib olmuyor

Bir de ben komşuları tanımama meselesine sorun değil dedim hikâyenin tamdıbına değil mutlaka buraya yazmadıklarında vardır bir şey diyemeyiz

Rezerved

simdi isim var musait kaldigimda okurum.

reserved

nooldu gitmedin mi dernege bidaha

susanna tamaro dedin beni bitirdin. şişko bi çocuk olarak kaç defa okudum 'tombul yürek'i, kaç defa umutlandım, kaç defa mutlu oldum.. ve sonradan ben de gerçekleştirdim tombul yürek'in yaptığını, geç de olsa.. çok aşığım bilmemne şeklinde başlık açanlara tınmıyorum ama sen beni duygulandırdın huur çocuğu.

devam et biraderim ben okurum

sanki biz çok memnunuz hayattan dıbına çakim. sanki çok sosyaliz amk. dalyarak dalyarak konuşup beni çıldırtma. senin dıbına koyarım

O kısa alıntılar hikâyeyi güzelleştiriyor biraderim hikâyenin güzel olmasını sağlayan şey bu

amk şu sözlüğe bi bildirim şeyi yapmadılar.Et ama sadece aşk ile ilgilimi hikâyeler var yani sadece aşk ile ilgilimi yazdıkların kaldı daha farklı var mı aşktan hazetmemde

aşk ne la gibiliyomu..?
ediT: bugün yazdım panpa birden geldi mk ama daha değişik yazılarım var devam etmeyi düşünüyorum bilmiyorum gibleyen olurmu..

ne dersin devam edimmi

geldim biraderim başlıyorum okumaya

(bkz: beyler sorunum var la bi bakın)

beyler nick 6 var bi bakın.

(bkz: ağlanılacak hallere gülme seansları)

yorumunu bekliyorum panpa devam edimmi yazmaya nasıl olmuş bu yazdığım yazı yani okuyan çıkarsa devam ederim ben ama ne bilim gibleyen olmazsada yazar koyarım bi köşeye kalem kağıt çok...

“Gök gürültüsünden önce neden yıldırım belirir biliyor musun ?”

“Neden ?”

“Çünkü ışık sesten daha hızlıdır.”

“Bunu fizik dersinde mi öğrendin ?”

“Hayır, şimdi öğrendim.”

“Nasıl yani ?”

“Sen daha kahkaha atmadan önce, gözlerinden kalbime doğru yayılan bir ışık belirdi.”

Acaba hızlı mı gidiyorum ?

“Biraz yavaşla romantik adam.” Bir şey demedim, sadece güldüm.

Adımlarını sayıyormuş gibi başını yerden kaldırmayarak “Aslında, beni sevdiğini biliyordum,” dedi. “Bu yüzden benden uzak kalmanı istedim. Şimdi düşündüm de ne kadar aptalmışım.”

“Önemli değil, bazen ben bile kendimden uzaklaşmak istiyorum.”

Yağmurdan korunmak için baraka gibi bir yere sığındık. Esra'nın saçları sırılsıklam olmuştu. Başını omzuma yasladı. Ellerimi beline doladım. Bütün vücudumu tarifsiz bir mutluluk sarmıştı. Aynı zamanda bir sıcaklık. Bunu bütün hücrelerimde hissediyordum.
Teşekkürler Balzac, teşekkürler güzel adam..

Çözülmeyi bekleyen buz kütlesi gibi öylece durdu karşımda. Hiçbir şey demedi. Sadece kocaman gözlerle bana bakıyordu. Aslında onu bu kadar etkileyen söz Fransız yazar Honoré de Balzac'a aitti. Gözünde yarattığım imajı zedelememek için benden çıkan bir şey gibi davrandım. Çok özür dilerim Balzac. Çünkü aşk, doğruyu yanlıştan ayırt etmene fırsat vermeyen müşfik ve budala bir örgüttür..

Birlikte sessizce yürümeye başladık. Bu sessizliği gök gürültüsü bozdu. Ardından yağmur yağmaya başladı. Aklımda çalan Beraber yürüdük biz bu yollarda / Beraber ıslandık yağan yağmurda. diye giden şarkıya engel olamıyordum. Bir süre daha hiç konuşmadan yürümeye devam ettik. Bu sessizlik can sıkıcı olmaya başladı. Bende havadan sudan muhabbet açmaya karar verdim.