lise 3 e gidiyordum. cebimizde 8 liramız vardı. arkadaşla bi kebapçıya oturduk dürüm sipariş ettik. ama nasıl yoksuluz cebimizdeki son parayı dürüme yatırmıştık. neyse oturduk masaya, yan tarafta zengin bi aile vardı masaları her türlü etle donatılmıştı biz arkadaşla aç karga gibi onları izliyorduk. velhasıl bunların tabaklarının yarısı dolu idi. o kadar çok yediler ki son porsiyonu yiyememişlerdi. bide şımarık bi çocukları vardı onun ise tabağı olduğu gibi duruyordu. bu mallar sofrayı öylece bırakıp gittiler. benle arkadaşım o aileye sövüyoruz ... ne biçim israftır bu yahu... diye. sonra garson geldi. yemekleri içeri zütürüp çöpe dökecekti. o sırada aklıma bı fikir geldi. garsona dedim ki abi sen bunları dökme bize ver biz yeriz dedim. adam ilk önce mal gibi bi baktı sonra oda mantıklı buldu. onun masasını önümüze döşedi. biz arkadaşla bayram ediyoruz. millette bize sanki dilenciymişiz gibi bakıyor. orada karnımızı bi güzel doyurduk. 8 lira vererek 70 liralık yemek yedik. hem israfta olmadı. buda böyle bi anımdır€