Tutunacak birine en çok sahip olan insanlar, en zor güvenen insanlar olur. Herkesin hayatı söylemeseler ya da bahsetmeseler bile zordur. Bu yüzden herkesin bir başkasına ihtiyacı vardır, ancak yine; birinin hayatının zor olması ile "çok zor" olması iki farklı durumdur.
Eğer karşındaki insanı bu kategorilerden birini yerleştirmeyi başarırsan, ne yapman gerektiğini bulabilirsin. ikinci durumda olan birini örnek gösterirsek, zihnindeki devasa paranoya ve güvensizlik duvarını yıkarsanız, geriye kalan şey size tam anlamıyla güvenen ve sevgi gösteren birisi olacaktır. Bu güven bir başkasında bulabileceğinizden binlerce kat daha fazladır. Keza korunuyor olmasının sebebi de budur. Denklem eşit olmalıdır, çaba göstermeden ilerlemek olanaksızdır. Hak etmeden lâyık olmak varlığa küfürdür. Ve bu suretle; yıkılması gereken duvar karşınızdaki insanın zihnindeki güvensizlik değil; kendi içinizdeki âhlak kodu, ego, kibir ve kötülüktür.
Gece gece aforizma yaptırmayın bana huur çocukları...

Bunu da mı yapacaktınız amk abazaları

Ben sana abilik yaparım de

ben seni giberim de

Kendi hayal gücüyle bişey yazamayan beyin yetmezliği huur çocuğu

anası babası küçükken ölmüş, içkici bi abisi var sabah akşam dövüyor her neyse benim sorum ben bu kızı bi punduna getiripte nasıl giberim?