beyler türbanlı ve evli bir kadınla sikiştim

vaktiyle.

aslında hikaye gibi anlatmak isterdim ama kısaca özet geçeyim.

bundan 5-6 yıl evvel, aslı adında bi' hatunla tanıştım. tuzla'da ikamet ediyordu. bi' süre konuştuk bu hatunla. tabii telefonda konuşuyoruz o zamanlar. buluşma faslına geldik. ısrar etti, tuzla'da buluşalım dedi. buluşmak için tuzla'ya gittim. bilen bilir, şifa mahallesi var. orda da damla market vardı, şimdi duruyo mu bilmem. önünde buluşalım dedi. toyota corolla vardı vaktiyle. çektim önüne arabayı kankamla. başladık beklemeye.

lan hikaye gibi yazmak da zevkli oluyomuş hee. böyle mi devam etsem. yaşananlar gerçektir binin çocukları. yardırmaca yok.

neyse, gibimde değil, isterseniz dinlemeyin. ben anlatıcam.

neyse biz damla marketin önünde bekliyoruz. bu arada bir kaç hatun gelip geçiyo falan ama ben kadını bi' türlü tanıyamıyorum tabii.

aradan bi' beş dk. geçti, normal günlük kıyafetini giymiş, boylu poslu bi' hatun göründü.
yanımdaki bin kankam kanka aslı bu mu lan dedi. oha lan daha neler falan dedim ama emin de olamıyorum, benziyo. neyse o kadın damla markete girdi, el salladı bana.
bin kankam kahkaha attı o anda tabii. ben buna yol verdim, kaldım tek başıma.

lan düşünüyorum deli gibi, yaş henüz 20 o zamanlar. diyorum markete girsem mi girmesem mi? kadının evli olduğunu geç öğrenmiştim. sonradan çok büyük fahişe olduğunu da öğrendim tabii ama henüz olayın başındayım. her şeyi çok net bilmiyorum. kadın günlük ev kıyafetiyle çıkmış. başında bi' tülbent dedikleri şeyden var. ulan diyorum markete girsem, burası kadının mahallesiyse, biri görse duysa, şifa mahallesi'nde bizi giberler amk

vazgeçtim markete girmekten.

keşke vazgeçmeseydim; meğer daha tehlikeli bi' şey yapmışım.

sigara yaktım. duruyorum öyle, müzik açtım arabanın teybinden. yarım yamalak çekiyo radyo. allah'ın gibtir ettiği bi' yer şifa mahallesi tabii.

neyse kadın marketten çıktı, bana doğru yürümeye başladı. elim ayağım titremeye başladı benim de.

bu geldi yanıma, tokalaştık, öpüştük tabii.

nasılsın falan faslı oldu. onları geçtik. seni burda görmek için sabırsızlanıyodum dedi bana.

iyice işkillendim ben tabii. n'oluyoruz lan diyorum içimden, aklımda şeytanlar gibişiyo çünkü.

biraz ayak üstü sohbet ettik orda ama kadın hafif meşrep falan değil, bildiğin ruh hastası bir huur amk.

ee sen gelmicek misin, bi' yerlere gitmicek miyiz dedim.

ya biliyorum çok kızacaksın ama şu an mümkün değil falan dedi.

sonra süper mario'daki ejderha'ya benzeyen koca karı göründü. aslı o karıyı görünce hemen yanına doğru gitti. bi' şeyler konuştular.

sonra döndü tekrardan yanıma. o kimdi aslı dedim, bıyıkaltından konuşur gibi. çünkü tedirgin oldum iyice.

merak etme kayınvalidem dedi. benim kalp atışları hızlandı tabii. acaba zütüme mi saplarlar bıçağı, kalbime mi diye düşünüyorum.

ya şaka yapıyosun de mi falan dedim
yok hayatım merak etme, liseden arkadaşım dedim, inandı diye açıklama yaptı.

biliyorum, siz bile böyle hikaye mi olur lan yarak diye söyleniyosunuz. bi' de beni düşünün, hikaye değil, gerçek amk. lan nasıl bi' ortam burası falan diyorum içimden. bu ne cesaret amk.

neyse bu eve gitti mecburen. ben bekliyorum tedirgin bi' şekilde. benim kankayı aradım, geldi bin. oturduk, durumu izah ettim. dudaklarını ısırdı, yorum yapamadı şaşkınlıktan. sür arabayı, uzaklaşalım burdan dedi.

kalktı ya bi' kere gibimiz; yok dedim amk. gitmiyoruz bi' yere.

şifa mahallesi eşrafından bi' kamyon sopa yemek de olsa işin ucunda, durucam burda. kafaya koydum bi' kere.

biz bunları konuşurken aslı aradı. arabayı çevir, biraz aşağı doğru sürsene dedi.

niye ne oldu ki dedim. çok net göremiyorum seni dedi.
eyvallah dedim sürdüm biraz, dur dediği yerde durdum. kadını göremiyorum ben, çevredeki pencerelere balkonlara bakıyorum ama ı-ıh. kimse yok. perde arkasından mı izliyodu yoksa başka bi' yerden mi bilmiyorum.

neyse biraz konuştuk telefonda. fotoğraflarından daha iyisin falan diyo bu bana. ben o zaman anlamsız bi' özgüven sahibiyim mal gibi. giblemiyorum söylediklerini. lan diyorum böyle mi olacaktı ilk buluşmamız.

özür diledi, affettiricem kendimi dedi.

öyle bi' süre takıldım sıcakta arabanın içinde. bina önlerinde mahalle karıları oturuyor bu arada. bizi zerre gibleyen yok açıkçası. iyice şaşırıyorum. içlerinde güzel manitalar da var ama belli ki onlar da evli. tuzla'dan avrupa yakası'na dönüş yapıcam. bostancı'da trafik zaten kilitti. o geldi aklıma. aslı dedim böyle böyle, gitmem gerek. biraz daha dur falan dedi ama iyice sıkılmıştım ve gerçekten de artık yola çıkmak gerekiyodu. yoksa akşam trafiğinde hepten yaraklara yan basıcaktık.
yola çıktık, varmamız gereken yere vardık nihayetinde.

bir kaç gün telefonda konuştuk. seni arzuluyorum muhabbetleri dönmeye başladı.
hatta o zamanlar yannan gibi bi' şarkı vardı popüler olan; senden çocuğum olsun istiyorum mu ne öyle bi' şey. utana sıkıla bunu söyledi bana. şarkı olarak değil tabii ki de. ilk başta güldüm ben. sonra ağlamaya başladı bu manyak.

ne oldu niye ağlıyosun falan diye şaşkın şaşkın sordum.

ben ciddiydim onu söylerken dedi.
neyi dedim
senden çocuk yapmak istiyorum dedi.
iyi de aslı sen evlisin o nasıl olacak dedim
iyi ya işte çocuk yapabilirim ben, 2 tane yaptım dedi

benim başımdan aşşaa kaynar sular dökülmeye başladı.

karşımdaki kadın tesettürlü, mevlütlere falan giden muhafazakar görünümlü bir kadın.
o zamanlar yaş da 20'lerde falan, böyle şeylerle çok sık karşılaşmıyoruz
benim aile yapısı hakkındaki fikirlerim mikirlerim alt üst oldu.

tamam dedim çaresiz. tamam yaparız dedim. göz döndü bi' kere. çakmam lazım kadına. boyu 180 var, başta da söylediğim gibi boylu poslu hatun. az rastlanır türden yani. güzel de biri. karadenizli. sonra buluştuk biz bununla bi' daha. kankamın anadolu yakasındaki akrabasının evine gittik.
muhabbet falan derken ben artık dayanamıyodum ve yapıştım buna.
öpüşmeye başladık amatör amatör.
daha doğrusu ben amatör, o prof.
sanki bana sırılsıklam bi' hatun var karşımda, deliler gibi emişiyoruz resmen.
ikinci buluşmada iki insanın birbirini böylesine arzulaması sapkınlıktan başka bi' şey değil adım gibi eminim ama kadın zaten ruh hastası. deli cesareti var, mahallesinde buluştuk.

biz bununla güzelce gibiştik. çocuk falan demedi, korunmama kızmadı. isteğinde samimi olmadığını düşündüm ama ayrılırken o konuya da değindi. iyi bir anne olacağımı sana ispatlicam ve sen de isteyeceksin bunu dedi. kaynar sular yine dökülüyodu benim başımdan aşşaaa. iyi bir anne, mahallesinde genç bir çocukla buluşuyor, yetmiyo gibişiyor...

pgibolojim allak bullaktı.

bunu tekrarlayalım falan diye konuşuyoruz telefonda ama ne mümkün. insan her zaman gidemiyo ki tuzla'ya. ki sen gideceğin vakit de bakalım kadın müsait olabiliyo mu? sonuçta evli ve iki çocuk annesi.
msnde konuşmaya başladık sonra kıro gibi.
görüntülü ve sesli konuşma yapıyoduk.
iki çocuğundan en küçüğü olan yumurcakla tanıştırdı beni.
küçüktü henüz ilk okula yeni başlamıştı.
ismi mühim değil

neyse çocuk da beni sevdi falan sevimli de bin. epey ilerlettik samimiyeti.

bunları yapıyorum ama bi' yandan da gerçekten pgibolojik savaş veriyorum kendimle. lan napıyorum ben, insanlar neyin peşinde, noluyoruz lan falan allak bullak her şey.
zamanla bu kadının akrabalarıyla, arkadaşlarıyla tanışmaya başladım.
aile apartmanı falan işte. üst katta kaynı oturuyo, kaynının karısıyla yani eltisi midir ne gibimdir onunla kanka olmuşlar ki sibel kahpesi diyelim ona da. ki kendisi de öyle hitap ettiriyodu kendine. sibel beni hiç sevmemişti. benimle aslı arasındaki ilişkiyi biliyodu.

tabii bu gelişmeler bende yeni şoklar yaratıyodu. bir insan böyle bir taku yeyip, başkalarına nasıl anlatır, nasıl izah eder, hayretler içindeydim. hem de bu insan eltisi...
sonra küçük bi' tüme varım mı desek ne desek; elti de huur belli ki.

diğer entryde de söyledim, akrabaları, arkadaşları yavaş yavaş tanımaya başlamıştım ama
hiç abartmadan söylüyorum dostlar; yalanım varsa sevdiklerim ölsün;
mahalledeki kadınların yarısından çoğu bu pisliğe batmıştı. internet ortamından sevgili bulmalar, buluşmalar, vuruşmalar vs. hepsini biliyodum.

msnde takılıyorum, ekleme talebi geldi
nurcan diye bi' karı.
konuştuk, tartıştık, kavga ettik.
silişmeler, ekleşmeler vs. 1-2 ay devam etti ama kadına karşı yakınlık hissediyorum nedense
onun da öyle hissettiğinden eminim mal gibi.

sonra bu kadınla da telefonlaşmaya başladık. aslı'dan ayrıl. rica ediyorum falan diyo. sonra konuşma kavgaya dönüşüyo falan.

asıl bomba şimdi patlıyo binler. doğacak çocuğumun üzerine yemin ederim ki yalan yok.

uzun konuşmaların ardından kadının kimliğini öğrendim. biraz kendisi itiraf etti, biraz da aslı.

kadın nurcan. aslı'nın evli olduğu adamın öz be öz kardeşi.
77 doğumlu, maltepe'de oturuyo. iki kız annesi. cemaatçi. karalamak maksadıyla söylemiyorum ama kur'an dersi veriyor.

benim pgibolojimi falan düşünün artık; henüz yaş 20'lerde

@43 doğacak çocuğumun üzerine yemin ederim bir kelime bile yalan yanlış değil bin ayrıca sen çok yanlış biliyosun. var bi' kaç tane karadenizli manita. neyse