beyler çağdaş yaşam derneği hikayem

istanbul'un taşra bir semtinde doğmuş, yoksul bir ailenin, çalışkan çocuğuydum ve 90lı yıllarda şu anda ismini vermek istemediğim, bir ege kıyısı şehrinde fen lisesi kazanmıştım. istanbulda yaşadığımız çevre kötü olduğundan ve söz konusu şehirde yakınlarımız bulunduğundan, ailem kazandığım okula beni kayıt ettirmeye pek hevesli olmuşlardı.

Reperted pardon reserved

başlık uçar

o yaşlarda aile yanından uzaklaşmak bilmem herkese koyar mı ama bana çok koymuştu. fakat istanbul'da kalmanın, ve kerameti kendinden menkul sıradan devlet liselerinde tedrisat görmenin geleceğimi nasıl karanlıklaştıracağını az buçuk o yaşlarda dahi kestirebiliyordum. (bu arada bu tür liselerde okuyanları tenzih ederim). aileden uzak kaldığım ve hiç alışık olmadığım bir akdeniz ikliminde yeni bir okula başladığım için yalnızlık duyuyordum. zaten yanlarında kaldığım dayımlarda yengemin negatif bakışlarını sürekli üstümde hissediyordum. siz siz olun akraba makraba diye ilerde çocuğunuzu kardeşinizi yakından bir ailenin evine göndermeyin. kardeş evi de olsa o çocuk orda istenmez. çok basit ve çok doğal bir nedeni vardır; siz onlardan değilsinizdir. en azından bizde böyle olmuştu.

hazırlık boyunca genelde yalnız kaldığımdan ve arkadaşlık kuramadığımdan, sınıf arkadaşlarımı izlemek olanağım olmuştu. birbirlerini tanıyan yakın çevreden insanlar tabiidir ki aralarında grup kurmuşlardı. bu gruplardan birinin kendi aralarında sohbetlerinde, hocalarımızdan birinin ismi çok geçiyordu. o hocamızın adını değiştirip takma ad olarak gülden hoca diyeceğim. her hafta yaptıkları etkinliklerden filan bahsediyorlardı. ancak kurumu bıraktıktan sonra anlayabildim ki bu gülden hoca, söz konusu lisenin sorumlusuymuş. ben de o sırada dayımların eviyle olan sorunlarımı aileme açmıştım. ailem beni anlayışla karşıladı fakat beni yurda çıkaracak imkanları yoktu. bunu zaten ben de bildiğimden, burs kovalama işlerine girişmiş, oldukça da araştırmıştım.

takip ediyo musunuz binler?

neyse bu benim burs veya ucuz yurt işini ben yakın arkadaşlarımdan birine açıkladım, onun da arası her hafta sonu etkinlik metkinlik yapan grupla iyiydi, benden bahsetmiş olacak, hazırlık bitimine doğru bir gün arkadaşım hale, gülden hoca seninle konuşmak istiyor diye bana geldi. bi anlam veremedim tabii, zaten umudumu çoktan kesmiştim. yanına gittim, gülden hoca, şimdi değil son ders sonrası gel konuşalım dedi.

devam et hocu dinlemedeyiz

devam et bin sonunda o gülden hocayı gibcen gibime geliyo.. çekirdekleri aldım..

çağdaş yaşam kim lan topçumu?

neyse gittim konuştum, yurt aradığımı ve durumumun olmadığını öğrendiğini ve bana bu konuda yardımcı olabileceğini, eğer ben de onlara yardımcı olabilir ve sorumluluklarımı yerine getirebilirsem bursumun devam etmemesi için hiçbir sebep olmayabileceğini söyledi. ben bu duruma olur verdim. senin olurun olmaz, ailenle irtibata geçmemiş filan lazım dedi. ben bu konuyu evdekilere ilettim. gülden hocayla görüştürdüm, çok cüzi bir katkı payıyla bana destek olacaklarını söylediler.

(bkz: şakird nasıl olunur anlatıyorum/#21263080)
(bkz: beyler cemaat evi hikayemi anlatıyorum/#26969815)

huurnun oğlu şakird seni, dayanamadın de mi yobaz bin. ah bin ah.

tabii bu sorumlulukların ne türden olduğunu sormak aklıma bile gelmemişti...

çağdaş yaşamı destekleme derneği olmasın

ne istiyolarmış lan sölesene

mısır kola ii gidio ya

neymiş lan, atarürkün resmine rabıta mi istiyolarmış.

edit: zikr gitti rabıta geldi