beyler şu an alkolümü aldım ve bu başlıkta

alın inanmayanlar için caps:

http://imgim.com/6125inciv3018491.jpg

neyse beyler.

babamın mezarına gittim.

ağladım ona anlattım.

çünkü ne annem ne de abimler beni gibine takmıyordu.

hiç konuşmuyorduk bile nerdeyse..

aradan 2 hafta geçti.

moralim düzelmedi beyler.

gittikçe daha kötü oldum.

telefonumda resimleri vardı dıbına koyim açar bakardım onlara.

o benim için çok farklı olacaktı lan. her şey olacaktı o...

aradan 3 hafta gibi bi zaman geçti.

reserved

msnde engelini kaldırdım. silinenlerden geri ekledim.

açık olduğunu gördüm.

direk yazdı zaten.

neden yaptın bunu dedi?

tuğçe dedim. özür dilerim. ama kaldıramadım dedim.

pekala dedi. nasıl gidiyo falan.

iyi gidiyo dedim. konuştuk bi süre..

o gün öyle geçti gitti.

ve akşam o mesaj attı.

amk barzosu diyerek bağrıma basasım geldi la seni

semih sende iyi bi arkadaşsın ama ben yeni bi ilişkiden çıktım dedi.

şu an yeni bi tanesine hazır değilim, ne olur beni anla.

arkadaş kalmaya devam edelim dedi.

peki dedim, peki tuğçe. nasıl istersen...

aradan haftalar geçti 2-3 ay geçti ve biz inanılması zor ama yine sürekli mesajlaştık.

sanki ben o lafları etmemişim, sanki engellemişim, hiç bişey olmamış gibi...

öyle de güzel konuşuyorduk ki.

ve bi mesaj geldi:

yarın buluşalım mı? ne dersin?

tabi dedim!

ve işte o an hayatımın en büyük heyecanını yaşıyordum beyler.

anlatılması güç, ama siz biliyorsunuz zaten...

Canim cekti irspii

rezerve usta

öbür gün kalktım. duş aldım. dişimi fırçaladım. saçımı yaptım. üstüme yarım saat süren denemeler sonucunda en yakışan şeyleri giydim.

ve 23 nisan ilkokulunun önünde beklemeye başladım.

deli gibi sigara içiyodum.

yaklaşık 20 dk geçtikten sonra arkamdan bi ses geldi.

semih!

birayla mı kafayı buluyon bin

döndüm. ve bayılıcam sandım beyler. cidden.

ayaklarım boşaldı birden. donakaldım...

gerçekte o kadar güzeldi ki...

elimi titrek bi halde uzattım..

me-me-merhaba tuğçe dedim...

sanırım durumu anladı ki gülümsedi.

merhaba dedi.

naber nasılsın konuşmasından sonra, (samsunlular bilir) cilveloya gitme kararı aldık..

sahibi aytaç abi durumdan anlayan bi insandı. abimin çok yakın arkadaşıydı. 1-2 zarf ve konuşmayla belki aramızı biraz yapabilirdi..

gittik, ahmet kaya hep sonradan çalıyordu,

girdik içeri..

oturduk işte. konuşmaya başladık.

havadan sudan muhabbet ettik.

tavla oynayalım dedi -bilmiyorum dedim. güldü ve o gülüşünü hala aklımda tutuyorum.

peki o zaman dedi.

hafiften moral bozuntusu geldi ve bi sigara yaktım..

sigaradan 2 duman almıştım ki ağzımdan çekip kendi içmeye başladı.

neden bilmiyorum ama o an bana yakın olduğunu hisettim lan. sanki herkesten daha yakınmış gibi.

sanki ölse babamdan daha fazla üzülecekmişim gibi hissettim.

bişey diyemedim dilim tutuldu.

kalemin var mı dedim..

rezerve

cilveloy bi cafe. tahta duvarları ve duvarların isminde bi ton isim yazılı olan bi cafe...

kırmızı pilot kalemini verdi.

duvara semih yazdım.

kalemi elimden aldı.

altına bir kalp,

ve onun altına da tuğçe yi karaladı.

tasvir edemem beyler o anki duygularımı.. siz tahmin edin...

hadi panpa biraz cabuk

işte o an tekrar elim ayağım titremeye başladı. çayı döküyordum.

arkadaşıma mesaj attım. tevfikcan gel dedim ben heyecandan altıma sıçıcam az kaldı.

gel bana destek ol...

ki demez olaydım anasını gibeyim.

o mesajı yazan ellerimi gibeyim...

yaklaşık yarım saat sonra geldi arkadaşım.

şarkılar benden olsun
(bkz: yansın ankara ulaayn)

reserved.

oturduk biraz. tanıştılar falan.

dolaşalım mı biraz? dedim. olur dedi.

kalktık hesabı ödedik dolaşmaya başladık.

3ümüz yan yana giderken tevfikcan beni biraz arkaya çekti ve nerden buldun olum bu kızı? çok da güzel değil. bırak evine gitsin dedi.

o an onu gibesim geldi beyler.. ama bişey demedim.

kız bi an duraksar gibi oldu, sonra devam etti.

aç mısın dedim? (tevfikcan bu laftan sonra öküz herif bir şeyler yiyelim mi denir aç mısın denmez dedi ve arkadaşımı tekrar gibesim geldi... )

kız gülümsedi. sağol ben eve gideyim artık dedi.

eve gitti.

o akşam normal şeyler hakkında konuştuk. o günden hiç bahsetmedik.

öbür gün yine msn de konuşmaya başlamıştık...