Esinsenidogurdukes

At bakalım emmioğlı

yolla gelsin rez

Doğumunun 8. Ayında eşim, ağır travmalar geçirdi. Bu sebeple acil ameliyata alınması gerekiyordu. Uyandığı zaman, ona ameliyatın başarılı oldığunu söyledim. Tepkisi, şu ana kadar gördüğüm en korkunç şeydi. Hiçbir şey söylemedi ama elleri yavaşça karnına gitti. Gözleri bir anda büyüdü. Sonra gülmeye başladı. Mizahsız ve derin bir sesti. Böyle gülen birisi, artık katlanamayacakları kadar çok ağlayan, acılarını göstermek isteyen birisi gibi gülerdi. Ona ne olduğunu sordum ama beni umursamadı

Cevap vermek yerine çığlık atmaya başladı. Bütün bedeni titriyordu. Aniden saçları yolmaya başladı. Ona devamlı ne olduğunu sordum ama cevap vermiyordu. Durdu. Sonra gene gülmeye devam etti. Sonra bir elini havaya kaldırdı. Gene durdu. Sonra ellerini karnında attı. Onu zorla açıyordu galiba. Karnını uzun tırnaklarıyla yoluyordu. Delice gülüyordu. Sonra 2 bileğinde tutup bir iple yatağın demirlerine bağladım.

Beyler kendinizi belli edin o kdar uğraştım çevirdim bi şukunuzu hor görmeyin be

yolla .panpa yolla burdayiz

Yanına oturdum. Onu umutsuzca sakinleştirmeye çalışırken sesimin titrediğini duyabiliyordum.

"tamam canım geçti. Ufak bir arıza oldu sadece. Yakında güzeller güzeli bebeğimiz gelecek. Bizim oğlumuz."

Kafasını bana döndü. Gözleri ölüydü. insanlıktan eser yoktu. Fısıldamaya başladı. 1 cümleydi sadece. Ama devamlı onu söyledi.

"onu içimden çıkarın"

Sonraki haftaya kadar konuşmayı reddetti. Bazen yatağında tepkisiz durdu bazen çığlık atıp bilekleri kanayana kadar ipleri zorladı. Onu sakinleştirmeye çalıştım. Ona bebe kıyafetleri ve favori yemeklerini getirdim ama ona ulaşamadım. 1 hafta sonra kasılmaya başladı.

Hadi beyler hadi 2 part kaldı

anlat panpa

reserved

Hade amk

Bebek çıktığında, ters giden birşey olduğu çok barizdi. Rezil bir koku vardı. hastalıklı, mide bulandırcı bir koku. Fakat koku bebeğe kıyaslandığında hiçbir şeydi. Ona bebek derseniz tabi... Kafası çok genişti. Gözleri jelimsiydi ve kan toplamıştı. Derisi siyah ve derimsiydi. Dokunduğum gibi elimde kalıyordu.

Ananıgibim

Devam bro

Son geliyor beyler

Ucuz atlattık. Ama eşim doğumdan sağ çıktı. Oğlum sağ çıkmadı ama. Hamilelik bittiği için biraz daha iyiydi. Ben mi? Ben daha kötüye gidiyordum. Olan kötü şeyleri kafamdan bir türlü atamıyordum. Eşim, 3. Ölü bebeğimizi doğurduğunda kalbim parçalanmıştı. Ama ölü doğan bebeğimizi onun karnına tekrar koyacak olduğum ameliyatı gerçekleştirmek için onu zorla hap la beslediğimde daha kötü oldum. 2 mizinde sadece ileriye bakmamıza ihtiyacımız var. Galiba yeniden denemeye hazır olduğumda ona tekrar söyleceğim. Belki neşelenir.

SON

gelsin panpa