hayatın boyunca kandırıldın.

başkalarının istediği gibi yaşamaya çalıştın.

bazen bir kızı elde edebilmek için, bazen insanların hakkında ne düşündüğünü önemsediğin için.

hep başkası gibi olmaya çalışırken, nasıl olurda bişeyleri başarabileceğini düşünürsün?

ne için yaşadığını bilmeden..

hayallerinin ne olduğundan emin değilsin, çünkü izlediğin dizilerde çok farklı hayaller ve hayatlar gördün.

kim olduğunu bilmiyorsun, yıllardır sana yansıtılan kahraman tiplemelerinden oluşan karışık bi insansın.

ama benim kim olduğumu biliyorsun. senin son umudunum.

herşey yarım. hatırlardıkların ve hatırlamak zorunda oldukların.

hatırlamaya başladıkça nasıl mükemmel bir insanın sıradan bir ' sistemin kölesi ' haline getirildiğini farkediyorsun.

inanılmaz bir yaratıcılık. dünyayla oyun oynamaya yetecek kadar bir yaratıcılık.

böyle biriyken, hiç farkına varmadan iyi bir üniversite, iyi bir iş ve gelecek hayal etmeye başlarsın.

bunlar senin hayalin değil, hiç bi zamanda olmadı.

bunlar topluluğu kontrol altında tutabilmek için, başkasının bizlere yüklediği hayaller..

nasıl zengin olacağını bilirsen, okulu bırakırsın.

nasıl mutlu olacağını bilirsen, zengin olma hayalinden vazgeçersin.

eğer ne yapacağını biliyorsan, onların yapmanı istediği şeyleri yapmaktan vazgeçersin.

onların yapmanı istediği şeyleri yapmaktan vazgeçip kendin için bişeyler yaparsan..

asıl sorunun cevabı.. ne kadar yakın.

http://inci.sozlukspot.co...en-çocukluğum/@watchdog