bilkentte baslayan hikayem

aşk, ciks, örme kurgu, hayat dersi. ne ararsanız var.

zaman tünelinde yolculuk.

dinlerim derseniz sabırla anlatırım.

yok mu dinleyen amk?

Gelin toplanın anlatıyorum. Hayat dersi, çapkınlık dersi, ne ararsanız burda,

Hikaye gerçek mi yalan mı diye fazla dert etmeyin, algınız ufkunuz neye yetiyorsa hikaye o.

En ufak ekleme, çıkarma yapmadan birebir yaşanmış bir hikayedir.

başlıyorum;

Sene 99, bilkente kayıt oldum. Baska bir okulda okuyordum, bırakıp OSS ye tekrar girip bilkenti kazandım, bi kaç sene geç gittim anlayacağınız. ingilizce seviye sınavı olan COPE a girdim, sınavın dıbına koyup bölüme atladım. 1 sene daha az para ödetecek olmanın verdiği gururla evi arayıp durumu bildirdim. Herkeste bir neşe bir gurur, sanki uzaya roket fırlattım. Sonra yurt kaydı faslı geldi. Zaten yurtta kalıyor olma fikri başlı başına içimde bi sıkıntıyken 4 kişilik odayı görünce isyan ettim. Neyse ki hazırlığa para ödemeyeceğim için evi ikna edip tek kişilik odaya geçtim.

dinliyoruz yazın bişeyler yazın, devam edeyim. hikaye uzun gecenizi ihya eder.

ilk defa hikaye anlatıyorum binler ilgi alaka gösterin saksı değilim

Doğu kampüs 91. yurttayım. Yerleşme alışma faslı filan. Asosyal tavırlarla odamızda tostlar yapıp TV seyrederken, sonraları ortak mutfaga açılıp makarna köfte partileri faslına geçiş yaptık. O zamanlar maçları teleon veriyordu, maç seyretmek için ring e binip merkez kampus e gidiyor, kıraçta maç seyredip kavga edip geri geliyorduk. Fevzinin ayağının altından kaçırdığı maç güzel kavga çıkmıştı.

Ilk donem bitti, ortalamanın anasının dıbına koyarak tatile cıktık. Havalar binbeşyüz. ikinci donem için ankaraya döndük, bir de ne görelim; yurt odalarına internet bağlanmış. internet dediğime bakmayın, bambaşka bir şeydi o zaman. Evlerden 56K ile bağlanırken, bugun bile 400-500 lira verip bağlatılan hızların kucağına düşmüştük. Dahili olarak da herkes dosyalarını paylaşıma açıyor, divx ler, ferrelar, mp3 ler havada uçuşuyordu.

hikaye uzun binler. herşey var. dinleyen varsa devam edicem.

Notlarda hafif bir gevşeme olsa da yine ortalamayı gibip bayıltmaya devam ediyordum. Gevşemenin başlıca sebebi 7/24 açık olan ICQ idi. ( a ooww) Hikayenin başlangıcı da bu ICQ muallaksine dayanır. Gecenin 2 sinde bir yandan film ferre mp3 dehlizlerinde yüzüp, diğer yandan da ICQ dan karı kıza laf yetiştirirken alttan isim gözükmeyen sadece numaradan ibaret bi mesaj açıldı. (Listenize ekli olmayanlar öyle çıkardı)

@19 packard bell bi bilgisayarım vardı, pederin işyerine almışlardı 3 tane, 1ine ben çökmüştüm.

"Selam ben neşe, hatırladınmı?"
Hatırlamadım amk nerden hatırlıyim? Neyse biraz sohbet biraz coolluk derken sabah 5 oldu. Meğer bizim liseden, benden 2 dönem alttaymış. Şöyleydi böyledi derken karı benim lise faaliyet raporumu sundu amk. Hafif bi züt kalkması ve özgüven yükselmesi yaşanmıştı. Yatıyorum benim dersim var faslından sonra zıbardık uyuduk. Tabii ki sonraki gün okul biter bitmez amele gibi yurda koşup ICQ kontrolu, gelmeyen mesaj ve dram. Uykusuzluğun da verdiği sinir haliyle yatağa uzanma, tam sızacakken AA OOOOWW sesiyle züte kızgın demir yemiş gibi zıplayıp bilgisayarın yanına kelebek gibi uçma.

@20 vardı da deli paraydı laptoplar.

word e yazılmış kısımlar var, onları duzeltip yapıştırıyorum.

@26 ilkokula başlamamışlar bile vardır muhtemelen, dert değil.

2-3 gün ICQ faslı tüm şiddetiyle devam etti. Garip bi çekim vardı. Sürekli aklımdaydı, çıkmak bilmiyordu. Merkez kampuste okuyor olması hem avantaj, hem de dezavantajdı. Dezavantajı zaten malum, avantajı da uzak oldugu için bahane uretiyordum bulusmamak için. Aşık mı oluyordum, korkuyomuydum neydi anlamadım amk. Tam da vizelere denk gelmiş, yumruk gibi karnıma oturmuştu.

Bu işin sonu 31 e gidiyor diyerek 1 hafta sonunda artık buluşmamız gerektiğine karar verdim. Bi cumartesi buluştuk. Kızı hayal meyal hatırlıyordum ama gordugum manzara şaşırtmıştı. Sabi sübyan görüntü gitmiş, kısa küt kesilmiş sarı saçlar, zamane modası olan DKNY lastik pabuclar, tam bir zamane bilkentli kız arabası olan yeşil POLO suyla almaya geldi beni.

Arjantine gittik, PAUL de kahvaltıya oturduk. Gözlerimin içine bakarak konuşuyordu. Ben de sesimi çıkarmadan dinliyordum. Eğer bi kızı indirmek istiyorsanız SUSUN. SUSUN ve dinleyin binler. ilgileniyormuş gibi, şaşırmış gibi, her anlattığını kelime kelime anlıyomuş gibi dinleyin. O kadar cok konuşsun ki, sizin konustugunuz her kelimeye bir anlam arasın. Yaklagib 1 saat sonra malum soru geldi; "Sen neden hic konusmuyorsun?" Evet ilk golü atmıştım.

geç saatte devam edeyim gibleyen yok