bimdeki kasiyer kızı nası siktim

evimizin hemen altında bim var bu yüzden bakkal yerine bime gider alışveriş yaparım neyse tabi hergün defalarca gide gele kasadaki elemanlarla da kanka olduk birşey lazım olunca telefon açar isterler ben de zütürürüm o derece yani , neyse bir gün yine sabah uyanıp ekmek almaya bime gittim kasaya kadar herşey normaldi fakat kasaya geldiğim anda duraksadım kasada ahmetle hüseyin yoktu onların yerini bir afet doldurmuştu. vakit kaybetmemeliydim hemen bu kızla tanışıp onu iki kat yukarıdaki evimin yayları bozuk bir buçuk kişilik yatağına atmalı, kulağına sevgi sözcükleri fısıldamalıydım, kızla tanışmanın en kolay yolu neyse ben de onu yaptım , kasaya gittim elimdeki ekmekleri kıza verdikten sonra ahmet nereye gitti izinli mi diye sordum. kız fazla şaşırmadı ahmet bey dün gitti nereye gittiğini bilmiyorum demekle yetindi. aceleyle elimdeki parayı alıp para üstüyle faturamı uzattı ve iyi günler diledi. belli ki konuşmak istememişti.ama ben ümidimi kesmedim ve bu kız olmazsa ahmet var hüseyin var deyip kendimi avutuyordum tam o sırada kendime geldim ve kendi kendime ne diyorum lan ben diye düşündüm. evet kız hırçındı, asiydi,başına buyruktu ama vazgeçmeyecektim.

okuyan varsa uplasın devdıbını anlatayım

poşet vermedi diye değil mi ? aynısını bende yaptım,, sinirleniyor insan.

bu kız olmazsa ahmet var hüseyin var cümlesinde ne anlatmak istedin amk

"neyse ya seni de meşgul ediyorum" dedi " belli ki işe geç kalıyorsun" diye de ekledi. anlaşılan takım elbise işe yaramıştı. hiç bozmadım ve "evet yaa sorma" diye yavşakça ekledim. daha sonra ona olmayan işimden, ofisimden , iş arkadaşlarımın ne kadar bencil ve ispiyoncu insanlar olduğundan , şef olmama sadece 2 hafta kaldığından ve şef olunca bütün bunların acısını ofistekilerden çıkartacağımdan bahsettim. gözleri parıl parıl omuştu, anlaşılan etkilenmişti."yaa işin neydi? " diye sordu."bir telekominikasyon şirketinde satış sorumlusuyum" dedim. bu cümleyi nasıl kurdum ben bile hala şaşırıyorum. demek ki am insana böyle şeyler yaptırabiliyor.

kurgu 0 üslup 0 inandırıcılık 0 otur sana puanım 0 dıbına koyduğumun iti

likralı çorabını gibiyim
gibişe geç artık

yüzüme gülüyordu, anlaşılan sabah ki soğuk tavırlar kalmamıştı. gittim ve en kibar ses tonumla (sesim ince olduğu için biraz da efemine gibi olduk) merhaba dedim. merhaba , sabah ahmet abiyi sormuştun o da şimdi çıktı görüştünüz mü bari dedi. bunu söylerken alaycı tavırlarla beni süzmesi hem gururumu zedelemiş hem de fantezilerimi bir kat daha süslemişti. yine kibarca e-evet dedim. belli dedi ve başıyla ensemi işaret etti. ahmetin vurduğunu görmüş olmalıydı. ahaha evet ya bazenleri aramızda böyle şakalarız diye geçiştirmeye çalışsam da hımm tabi tabi diyerek bir kat daha incitti.

o sırada yaka kartını okudum ve adını öğrendim. aysel aysel aysel... ..adı ayseldi. birden ani bir atak yaptım ve "aysel tanıştığımıza memnun oldum" dedim. şaşırmıştı."adımı söylememiştim ama ? " dedi , beklediğim soru gelmişti , kafamla yaka kartını işaret ettim. "aa evet ya çok zekisin" dedi ve yavşak yavşak güldü. "ahahah sağol aysel " dedim.

"ne zaman boşsun?"diye sordum. " ya aslında cumartesi öğleden sonra mesaim bitiyo istersen o ara içebiliriz" dedi. heyecandan zütüm başım ayrı oynuyordu ama hiç istifimi bozmadım ve elimi uzatarak "anlaştık o zaman cumartesi öğleden sonra" dedim. evin kapı numarasını söyledim ve bimden çıktım.

başlık gibertme işlemi başladı
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
şaka lan şaka heyecanlanma hemen : )

apartmanda benim gibi gençlerin sayısı oldukça fazlaydı. sinsice sırıttım ve yine 4 numaradakiler ferre izliyor herhalde dıbına koduğumun ergenleri diye kendi kendime söylendim. derken kadının sesi daha tanıdık ve daha yakından gelmeye başladı. gözlerim bir anda karşı kapıya odaklandı. sesler oradan geliyordu ve duyabildiğim kadarıyla içeride çok pis gibiş dönüyordu. tamam da orada 75 yaşındaki ali amcadan başkası oturmuyordu ki! hem karısı da geçen yaz ölmüştü. kendi kendime " yok canım olmaz olamaz öyle birşey" dedim. sesler beynimi kemirmeye başlamıştı. sonunda dayanamadım ve ali amcanın kapısını yumruklamaya başladım.ben kapıyı yumrukladıkça içerdekiler daha da coşuyorlardı. hatta bir ara ali amcanın " şimcik geder yavırum kapudaki şimcik geder sen gendini gasma hele bir tenem" dediğini duydum ve yoksa ali amca bizim kızı mı gibiyor lan diye çılgına döndüm.

en pahalı don atlet kombinasyonumu oluşturmak çok zamanımı almadı çünkü 4 don ve 4 atletim vardı , üzerinde atmık izi olan 3'er taneyi eleyince geriye kalanları giyecektim ve öyle de yaptım. daha sonra çorap çekmecemin bir köşesinde bugünler için sakladığım ve etiketini bile yırtmadığım bir çift baklava desenli 40-45 numara standart likralı çorabı alıp ayağıma geçirdim.

takvimi aylarca giblemeyen ben ,kızla konuştuğumdan bu yana hergün takvim sayfalarını yırtar olmuştum. salı,çarşamba, perşembe,cuma ve işte cumartesi.. cumartesi sabahı uyandım. kahvaltı ve hamam sefasından sonra saatler 12:30'u gösteriyordu. kızı beklemeye başladım. kahve fincanları, cezve,kahvenin yanında ikram edeceğim çikolatalar.. herşey hazırdı. evin içi her zaman olduğu gibi çok sessizdi. içimden sinsice güldüm ve eve hitaben: "bugün sessizliğine elveda deme vaktidir, bugün burada ne gibişler dönecek" dedim.

daha takım elbisenin kılıfını bile açmamıştım ki içeriden geğirme sesleri gelmeye başladı, ömer malı her zaman olduğu gibi yine dolapta beleş yemek bulmuş ve anlaşılan hepsini de mideye indirmişti. içimden bugünlük seni affediyorum ulan dedim ve giyinmeye devam ettim. işim bittikten sonra tuvalete koştum ve aynada kendime alıcı gözle şöyle bir baktım, üst taraf süperdi ama belden aşağısını göremiyordum hemen hamamdaki kürsüyü çektim ve üzerine çıkarak pantolonu da inceledim.tek kelimeyle muhteşemdim. şimdi geriye ufak ama bir o kadar da önemli ayrıntıları halletmek kalmıştı.

ya gibeyim anlatacagın hikayeyi corap nedir amk fetişistmisin?

o değilde biride çıkıp bimdeki kasiyer kız nasıl afet oluyor dıbına koduğumunun demiyor ya

sabırla bekliyordum beklemesine ama vakit gittikçe ilerliyor kızın geleceğine dair ümitlerim vakitle ters orantılı olarak azalıyordu. derken kapı çaldı.bir anda ok gibi ayağa dikildim ve hemen kapıya koştum. kendime son bir kez çeki düzen verdim. ve kapının koluna asıldım.

zor zamanlar için sakladığım ve mağazalarda bedava olarak dağıtılan avon testerlerini bir çırpıda üzerime boşalttım. sonra kendi kendimi oeehhhhh diye şöyle bir kokladım. herşey istediğim gibi gidiyordu. hemen koridora çıktım ve koşar adımlarla vestiyere ulaştım.bu sırada ömerin kafasından akan kanlar damıl damıl olmuş ben de üzerlerine basa basa ilerlemişim. neyse ki çorap koyu renkti ve kan izleri belli olmuyordu,hem de yerler silinmişti fena olmadı diye düşündüm ve her kıyafetime uyan tek çift ayakkabımı giyerek hızlıca sokağa çıktım. elimde bir zamanlar varımı yoğumu satarak aldığım çift sim kartlı piranha marka telefonumla bir işadamı edasıyla tam bime giriyordum ki arkadan yeni tıraşlı enseme gelen şaplakla kendimi şaşırdım. arkamı döndüğümde ahmet yüzüme sırıtıyordu.vay mehmet bu hal ne böyle dedi. hiç ahmet ne olsun işte bugün bi arkadaşın işi varmış beraber bir toplantıya katılacağız da dedim.iyi iyi dedi ve gitti.ben de kapıyı yitip içeri girdim. girdiğim anda gözgöze gelmiştik.

yine merdivenleri ikişer üçer çıkmaya başladım beni gören ömer de aynısını yaptı. acıyan gözlerle ona baktım ve hemen elindeki takım elbiseyi çekip odama girdim. ömere mutfakta oyalanmasını söyledim. gazlı bez olup olmadığını sordu. kafasına koşmaktan terlediğim ve o an değiştirmekte olduğum atleti fırlattım ve al buna sil dedim. neyse ki ömer uysal çocuktu. tamam deyip tekrar mutfağa girdi.o sırada terli daşşaklarımı donumla kuruluyor ve çekmecedeki en pahalı donumla atletimi seçmeye çalışıyordum.

http://inciswf.com/1290819927.swf