bir am uğruna heba olan hayat

reserveleri alın, gerçek bir hikayedir. yarın başlamayı düşünüyorum ama talep çok olursa hemen başlayabilirim
ders çıkarabileceğiniz bir çok şey vardır içinde, 3 yıl önce yaşadığım bir olaydır.
dipnot:hikayeyi yarın geceye kadar bitirmeyi planlıyorum, sonunda anlamayacak panpalarım için şu açıklamayı yapıyorum. bir am uğruna sakın çabalamayın ve değişmeyin hadi başlayalım
edit:beyler artık uyuyorum ben, sizden ricam up'layın bu başlığı. çünkü kilosundan şikayetçi olan ve sevgilisiyle ilgili sorunları olan insanlara ders niteliğinde bir olay. önce bir harmanlıyorum dediğim gibi, ders niteliğinde olaylar daha sonra başlayacak. hadi allaha emanet olun.
Edit2:anlatılanlar kesinlikle sazan.avi değildir, uydurma şeyler değildir. tamamen kendi yaşadığım şeylerdir, şuanda herşey normal gidiyor. fakat ileride biraz dram var beyler, fazla dram var.
edit3:okuduğunuz kadarıyla bi kaç yorum yaparsanız sevinirim beyler.
edit4: hikayemiz sona ermiştir burayı lütfen iyi dinleyin kardeşlerim size bu hikayeyi anlatmamın nedeni şuydu, insan kendini olduğu gibi kabul etmeliydi. bi başkası için değişmemeliydi insanlar sevgi ve ilgi görmek için değişmez; sevgi ve ilgi dilenmez. unutmayın beyler, biz bi kedi değiliz yada bir köpek değiliz. insanlara kendimi sevdirmek ve ilgiyi üstümüzde toplamak için uğraşalım. sakın bir gün gaza gelip bi insan için değişmeyi denemeyin, iyi olduğunu sandığınız şey sizi çıkışını bulamayacağınız bi dehlize sokacaktır. Selametle, beğenip beğenmeyen herkese saygılar.

bi sigara içip geliyorum beyler sonra başlıyorum

2009 yılında liseye başlamıştım öyle herkes tarafından dikkat çeken bi insan değildim açıkçası silik binin tekiydim. 102 kiloydum insanlar beni aşağalıyorlardu, dalga geçiyorlardı. zoruma gitmiyordu alışmıştım, sonra bir kız vardı çok beğeniyordum ama bana bakması imkansızdı kesinlikle imkansızdı. gittim "açılacağım ne olursa olsun lan" kafasıyla ve bana verdiği cevap şuydu "allahın ayısı bi bana bak birde kendine bak, ben seninle çıkarmıyım sence?" orda çok zoruma gitmişti işte bu lafı.

Çıkış gelene kadar stres doluydum, dersi dinlemeyi zaten tamamen gibtir etmiştim. biz silikler her zaman arka sıralardayızdır, benim mekanımda arka sıraydı. çok doluydum o zamanda, ağlamam için hiç bir engel yoktu. kendimi beğenmedim hiç bir zaman ama, hoşlandığım bir kızdan böyle bir tepkiyi alınca gerçekten zoruma gitmişti. sonuçta bu nedir biliyor musunuz? insan cennet'e gider ve hurisi onu gibtir eder, tıpkı bunun gibi bir şeydi. ve okuldan çıktım yalnız eve dönerken birden ağlamaya başlamıştım.

anneme hiç belli etmedim, direk odama geçtim ve düşünmeye başladım bunun hakkında neler yapabileciğimi. o günün gecesi uyumadım, düşündüğüm şey şu idi spora başlayacağım günde 1 öğün yemek yiyeceğim. o günden sonra spora yazıldım, yemek öğünlerini azalttım birde üstüne teakwondo'ya yazıldım. herşey olumlu gidiyordu, her hafta 1 kilo veriyordum.

yokmu lan okuyan kimse?

neyse devam ediyim ben 2 entry daha gireyim sonra yatarım yarın devam ederim, şimdiden reserveleri hazırlayın

fark edilir hale gelmişti artık kilo vermem, çokta belli olmasada fark ediliyordu. bir kaç tane arkadaş edinmiştim, ve geleceğe hazırlık olmalıydı kilolarımdan kurtulsam dahi benim hiç bi kız arkadaşım olmamıştı. bi kızla konuşurken iki kelimeyi bir araya getiremezdim, direk kuş havalanırdı. bunun için bu işlerden anlayan bin birisi lazımdı, şans eseri lise 3'e giden bir dostum olmuştu. halada muhabbetimiz devam eder. lisedeki bütün kızları elden geçirmiş, yollu olan hepsine yolunda eşlik etmiş bi elemandı.

ben kilo verirken, o arkadaştanda resmen bildiğiniz ders alıyordum. her gün sırf bu karı-kız neyden etkilenir dersini almak için buluşurduk oda anlatırdı bir şeyler. hepsini kafam alıyordu, yapabilirim bunları ben diyordum. ama hala kilom fazlaydı o sıralar 90'a falan inmiştim. ama en az daha 20 kilo verecektim kararlıydım. inanın çok zorlandım, her gün rahat 6 öğün yemek yiyen birisiydim ve birden bu öğün'ü 1'e indirmek işkenceydi. o kızın karşısına çok farklı çıkmayı kafama koymuştum, onunda dikkatini çekmiştim hafiften. ama hala yetersizdi. kilo veriyordum ama kas kütlemde artıyordu. kezbanlar sever böyle şeyleri sonuçta

bir zaman sonra bi kaç kızlada muhabbeti kurmuştum, tabi bunlar çok güzel kızlar değillerdi, hatta ideal bile değillerdi. vasat'lardı. ama bi kızla nasıl konuşabilirim bunları denemeliydim. bana hala sevgili gözüyle bakmayacaklarını biliyordum, ama öğrenmem gereken bi uslüb vardı. direk dallama gibi o kıza gidemezdim, öyle o kızlarla konuştum hepsiyle kanka ayağına girdim (ne kadar itici bir erkek olsamda o zamanlar, inanın beyler o kevaşelerden sadece kanka olurdu sevgili falan değil).

idare edilecek bir fiziğe sahiptim kilom 86 falandı o sıralar, okulun kapanmasına 1 ay falan kalmıştı. ve artık bir sevgili yapmanın zamanı gelmişti, idare edebilecek bir kız buldum kendime (yalan yok bana fazlaydı kız). uygulamalı dersimize geçmiştik artık, arkadaşımdan öğrendiğim şekilde davranıyordum hep kıza, iyi davranıyordum ve her zaman yaşımdan daha olgun davranıp daha olgun konuşuyordum. kız şaşırıyordu bazen böyle davranmama "neden bu kadar ağır konuşuyorsun, kasıyorsun kendini" falan demişti. her zaman şöyle olun bu durumlarda beyler, kendinizi ondan daha üstte gösterin en azından bana böyle öğretilmişti şöyle demiştim tamamen "kendimi kasmıyorum, yaşıtlarım gibi davranmak zorunda değilim çünkü benim beynim onlardan daha ileride. kusura bakma ben böyleyim, bence sende daha olgun birisine sahip olduğun için şanslı hissetmelisin kendini"

karne günü gelmişti ve ben hala aynı kilodaydım 86 kiloda bug'da kalmıştım. neyse o kızla ilişkimiz devam ediyordu ve karne aldıktan sonra bize geçicektik. annemle gidip konuşmuştum kız arkadaşımı getireceğim evden gidin diye. kadın gururlanmıştı lan, 15-16 yaşına kadar kız el görmemiş birisi eve kız atıyordu. e haliyle mutlu oldu fazla sorgulamadan direk tamam dedi. karneleri aldık ve eve geçtik direk güzeldi başta cips falan aldım kola falan aldım. böyle bi yakınlaşma oluyor film izlerken, benim ki birden şaha kalkıyordu. e haklıydıda jünyır 15-16 yıl sonra karşı cins birisi bana çok yakındı, sarmaş dolaştık.

orda beynim durmuştu işte, öpücektim kızı yapışacaktım ama nasıl yapacaktım hiç bilmiyordum orda işte arkadaşlarımın anlattıklarıda bi gibe yaramadı. burda şunu söyleyim "ne kadar insanlar size öğüt verirse versin, yaparsın başarırsın derse desin. insanın kendisinde bitiyor herşey. ama bir yol gösteren kesinlikle olmalı" devam edelim, zaten testesteron tavan yapmıştı, içimde resmen erkeksi hormanlarımla biyolojik bir savaş içindeydim, terlemiştim,kızarmıştım. kız anladı ve dalga geçmişti kodumun kevaşesi "ilk defamı bi kızla bu kadar yakınlaşıyorsun, çok kötü oldun canım ya ahahah" diye kahkaha atmıştı, onun anasını gibicem getirin buraya.

yanağından falan öpüyordum hep, kız en sonunda dellendi panpalar. "kaç yaşındasın lan sen" dedi. ozan güven'e bağladı birden kevaşe. dedim "ne oldu ya birden niye gaza geldin?" şunu söyledi "geldiğimden beri yaşına göre bir şeyler yapmanı bekliyorum ve sen ilkokullu çocuklar gibi davranıyorsun, beslenme çantan nerede senin?" dedi sustu sonra tribe bağladı, dıbınakoyim ben hala öpemiyorum.
tam yanağından öpmek için dudağımı uzatıyordum, kız birden kafasını çevirdi beyler. o anda erkek olduğumu anladım işte, ama nasıl öpüşülür zerre bilmiyordum. dudaklarım tavaf ediyordu galiba kızın suratında.

sonra gaza geldim iyice, öpüşüyordum memelerini avuçlamaya başladım. bir şey demiyordu sonra üstünü çıkartmaya çalıştım izin vermedi (buralar ön hazırlık beyler, asıl olaylar yaz tatili bittikten sonra başlıyor, orası sizin için ders niteliğinde olacak) "hiç bir şey yapmıyordun, yaptın şimdide takunu çıkarttın" dedi, o anda ne yaşadım bilmiyorum ama kafam tamamen değişmişti, artık hayatı bi farklı görüyordum. dediğim şey şu olmuştu "canım istediklerimi yapmayacaksın çık git şu evden, yapacaksan devam edelim" dedim. ve sonraa durrr... dururmu lan hiç manyakmısınız. çıktı gitti göğüssüz huur.

karneler alındıktan sonra artık daha fazla zamanım vardı, spor için herşey için. kilo vermek için büyük bir fırsattı artık. neyse uzun tutacağım yaz tatilinide anlatacağım. bakirdim fakat hayatımda am görmüşlüğüm yoktu, karıya gidicektim karar verdim. bir şekilde para buldum. ve böyle işlerden anlayan bi arkadaşımıda yanımda alıp yola koyuldum. karaköy'e vardık, leblebici şaban sokak.
ulan yol boyunca bir şey olmayan ben kerhanenin önüne gelince tir tir titremeye başladım. vezneye para ödeyecektik, güvenlik çevirdi. "yaşınız kaç gençler" dedi kimlikleri gösterdik "bana bi güzellik yapın, sizi içeri alayım" dedi 10 lira verdik güvenliğe vezneyede 45 attık sanırım yanlış hatırlamıyorsam.

içeri girdik, hepsinin kendine ait bi yeri vardi. ulan dolaşıyorum dolaşıyorum düşünüyormuş gibi yapıyorum halbuki gidipte konuşmaya zütüm yemiyor. gözümü kapatıp o piti piti yapsam, çıkanı direk giberim oysa gerçeği bu. gidicem nasıl konuşucam falan diye düşünüyorum ablamı desem olmaz, güzelim desem diyemem ben dıbınakoyim. neyse arkadaşın gazıylada elim ayağım zütüm gibim titreye titreye bi hatunun yanına gittim "zütü dövmeli ve çakma sarışın bi ablamızdı" saygısız huur direk içeri geç dedi. müşteri memnuniyeti 0 arkadaş ya bir hoşgeldin bile demiyorlar.

sonra içeri geçtik soyun dedi, başladım soyunmaya dalga geçti benle "bu ne lan kıllı orangutan, o nasıl gib dede gib'i gibi solmuş" diye neyse tam işe geçicez "pantolununu yere koyma hayvan günahtır" dedi. karı beni taşşağa alıyor iyice.
burda geldik zurnanın zort dediği yere, lan ben daha öpüşmeyi bile bilmiyordum ki nasıl gibişeyim?
diyordum biraz yardımcı ol, ilk kez yapıyorum falan diye. "ya sokucan çıkarıcan, ileri geri bunu anlamayacak ne var" dedi.
baba başladım, ulan büyükte değildi o zamanlar sürekli dışarı çıkıyor dışarı çıkıyor. yapamıyorum. 15 dakika geçti hala olmuyor. "1 dakika veriyorum, daha boşalamazsan biticek" dedi. geçti 1 dakika, ben boşalamadım. beyler 55 lira havaya uçtu lan orda ağlayacaktım.

tamam lan 7 ye kadar burdayım ama sonra uyurum, bi balkon ziyareti yapıp hemen geliyorum

55 lira havaya uçmuştu, utancımdan arkadaşıma boşalamadığımı söyleyemedim. hiç bir zaman kimseye söyleyemedim "çok farklı bir şeymiş lan 31 çekmek gibi değil bi farklı boşalıyorsun" falan diye yalanlar söylemiştim. hayatımda hiç bi zaman bir şeyi başaramamıştım, öyle ki karı gibmeyi bile beceremedim. ama bunun için uğraşmadım, bir daha karıya gitmemeye karar verdim. huur çocuğu gibi davranıyorlar insanlara. ileride bi sevgilim olduğunda onunla yapa yapa öğrenirim dedim. sonra spor'a devam ettim.
babam her gece kendisi yatmadan önce 150 şınav 150 mekik çektirirdi, çekmezsem ertesi gün para vermeyeceğini söylerdi ki yapmazsam vermezdide zaten. para önemli bir şey beylerr.