bir eroinmanın hikayesi

@406 şuanda inanamazsın belki ama ağlıyorum kanka

reserved 7.

devam lan binç dinliyorum

hahahahha amk orda gülseydin agzına sıçardı
edit aglama kardeşim gibtir et amk unut gitsin be

toparlayalım vandada oyunumuzu çıkardık turnelere gittik adanaya eskişehire denizliye oynadık oyunumuzu buraları kısa kesiyorum , geri döndük yaz tatili girdi herkes memleketine gitti tabi benim gidecek bir yerim yok umutta herşeyi biliyor bende seninle kalacağım dedi gitmedi oda çokda ısrar etmiştim beraber vanda çalıştık takıldık gezdik neyse tekrar okullar başladı ben bu sırada van devlet tiyatrosunda bölge tiyatrosuna girdim ot ayaklarım sürüyor keş gibiyim sigara elimden düşmüyor keza..

anlat panpa

bu sıralarda umut bir sevgili yaptı memleketinden kısa kesiyorum ve inanılmaz olay başımıza geldi!!

depremden önceki bir hafta bizde hiç para kalmamıştı evden çıkamıyoruz okula gitmek için dolmuşa binmek gerek 1 lira o bile yok okula gitmiyoruz tiyatro kulübüne benim umutun sevgilisi de süpriz yapıp vana gelmiş neyse evde kuru gıda falan var ama para hiç yok kız geldi diye panik olduk umutun annesinin memleketten gönderdiği kocaman bi ekmek vardı buzluğa atmıştık taş gibi olmuş umut içeride kızla konusuyor bende onu çözmeye çalışıyorum ama taş gibi hiç etki etmiyor bu trabzon ekmeği kaya gibi olmuş karşı binanın altında fırın vardı indim çekine çekine saat gece 12 fırın 24 saat açık abi dedim sunu fırına atsan donu çözülse olurmu dedim adam öğrenci misiniz dedi evet abi dedim oğlum bunu fırına atarsam çözülürse zehirler bak sizi öyle olmaz bu dedi ozaman yapacak bişey yok abi dedim adam oğlum ekmek al dedi yok abi dedim para yok demedim adama adam anladı bi üzüldü gel gel ne olacak sanki bizimde oğlumuz dışarıda okuyor dedi 2 tane ekmek verdi yarında gel dedi neyse çekinerek aldım ekmeği döndüm yedik bişeyler ertesi gün kahvaltı falan hazırlıycaz kahvaltılık pek bişey yok umut bi arkadaşından borç para istemiş ben onu almaya gidiyorum dedi bende fırından ekmek almaya indim tam kapıdan çıktık büyük van depremi oldu bizim binanın önce merdivenleri çöktü sonra yarım yıkıldı umutla biz şoka girdik her taraf toz duman tekbir getiriyor millet hiç kımıldayamıyoruz yerimizden...

sonra ben kendime geldim umut bildiğin ölü gibiydi hiç tepki vermiyordu sevgilisi o gün o depremde vefat etti... umutla yarım yıkılan eve girmeye çabalıyorduk merdivenler tamamen çökmüştü binada yarım yatmıştı ne yaptıysak eve giremedik hüngür hürgür ağladık 1 gün boyunca evin önünde şuan da ağlıyorum biraz ara vericem...

allah rahmet eylesin ya ne biçim talih varmış sizdede kardeşim

vay ananı sıkıyım gozlerım doldu lan gercekten

c, su fotografi gorebilir miyim panpa

sıfırı gördüm demiştim ya başlarda eksiye düştüm demiştim işte deprem hepsinden felaketti inancımı tamamen kaybetmiştim ...

allah rahmet eylesin harbiden ağlıycak gibi oldum. çünkü bu olay aşşağı yukarı benimde başıma gelmişti. deprem değil fakat sevgilim kazada vefat etti ve çaresiz kalmıştım sizin gibi

zaten geldimi herşey üst üste geliyo amk

kardeş fotoğrafları yollar mısın harbiden etkilendim

edit: yolladı oha o ünlü olayı gerçekmiş lan şok oldum amk.

bu fotoda tiyatro ekibindeki arkadaşla çekindiğim son fotoğraf olarak kalmıştı http://im
depremden sonra vanı terk ettim bende umutta ve aradan kaç zaman geçmesine rağmen birbirimizi aramaya cesaretimiz yok biliyorum ikimizde özlüyoruz ama yapamıyoruz işte. umutun sevgilisinin ölümünü ailesine anlatamadık zaten durumu içinden çıkamadığım ve beni iyice uyuşturucuya iten olay bu olmuştu artık...

@425 kolunda karşıyaka dövmesi var mı lan?bi de izmirlimisin amk birine benzettim seni.

aradan entry silenlerin zütüne meth girsin

takip eden kalmadı 2-3 kişi sanırım onlarda affetsin gerisini anlatmak içimden gelmiyor...