reserved okurum bi ara

reserved

prezerved

vay aq kafam karışmasın diye daha okumuyorm

buraya kadar olan kısmının hepsini okudum, devdıbını sabırsızlıkla bekliyorum, aldatmak çok tuhaf bir şey aldattın mı diye sorarsan 2 kere oldu aslında çok pişman oldum hatta affettirdim kendimi. Aldatıldım o duygu gerçekten çok iğrençmiş onuda anladım. Burada diyorsun ki sorularıma cevap arıyorum, teyzen sana demiş ki herkes kendi hayatından sorumludur gibi bir şey yani demek istediğim buradaki insanlar sana yol gösterebilir ama ne kadar o olayları sen yaşadın buradan okumak çok farklı o yüzden kendin düşün bir kağıda yaz artı eksi diye ayır sonuçta üniversiteye falan gidiyorsun 22 yaşında bir gençsin, aklını kullan geçmiş kafanı hep kurcalar o yüzden değiştirmen gereken evin ailen hayatın değil, bakış açın neyse devdıbını bekliyorum her akşam kontrol edeceğim, yazıyı diğer insanların yorumuna bakmadan okudum bu yüzden daha eğlenceli oluyor kimseye tınlama.

caps vercem demiştin capsler nerde panpa ?

devam et artık bi şeyler olsun çok çok yavaş yazıyon

reserve

reverzed

rezerve

reserved okuyalım bakalım

reserved

burda kaldım

hepsini okudum

ve devdıbını bekliyorum

öyle 2-3 gün ara verme takipteyim çok küfür ederim

@1890 seninleyim panpa. bir tek entry atlamadım devdıbını da bekliyorum.

hoşgeldin bira

Aşık oluyoruz, acı çekiyoruz, ağlıyoruz,daha çok sigara daha çok alkol tüketiyoruz, küfür ediyoruz, isyan ediyoruz.Her yeni gün biraz daha ölüme yaklaşıyoruz. Sonra da aşkın ne kadar güzel bir şey olduğundan ve ölümsüzlüğünden dem vuruyoruz. Sahibinin ölü olduğu bir varlık, nasıl da ölümsüz ve harikulade gelebiliyor ve biz yetimler Richie Rich makyajı yapmayı nereden, kimden öğrendik?

hayat beni nereye savuracaktı? yaptıklarımda mantık aranmalı mıydı? kimim lan ben... hangisi doğru hangisi yanlış? küçücük bir kızım... iki minik beden,bir öpücük. sahi bir öpücük nelere yol açabilir?o sımsıcak dudakları... geceleri sıcaktan uyuyamazken onun tenine sarılıp terlemek... peki ya nefesi, kokusu?off ne oluyor sana merve. saçmalıyorsun.aptal! neyin peşindesin? kendine gel. yarın annen geliyor!
korkuyordum. gençtim.hayat bana hangi yolu gösterse 'hayır o yoldan gitmeyeceğim!' demez,o yola girerdim. kendimi rahatlatmaya çalışıyordum.bu kadar garip bir yaz tatilini kendimce sebeplerle basitleştirmeye çalışıyordum. herkesin başına gelebilir, bunları yaşayan sadece ben olamam vb. cümleler rahatlamama yetiyordu. yarın canım anneciğim geliyordu, önemli olan tek şey buydu. kendimi miraya mı kaptıracaktım? hah! o bile kendinden yüzde yüz emin değil... hem bana nasıl aşık olabilir ki?ne kadarda saçma! meltem abla adam eder onu.bi konuşsun onunla... ama ya içimi titretmesi?

neyse merve... düşünme bunları, uzaklaştır zihninden.her şey güzel olacak. okullar açılacak zaten yakında, ders çalışmaya başlayacaksın çok boşladın zaten. boğaziçi hayal olarak kalmayacak, çok para kazanacaksın.iyi bir anne,iyi bir eş olacaksın. harika bir hayatın olacak merve...
biraz güneşlendikten sonra sıkılıp teyzemlerin yanına geldim. rakı içmeye devam ediyorlardı, şenlenmişlerdi.teyzem sıkıca sarıldı bana, güzel kızım benim dedi. bende ona sarılmıştım. yarın annen geliyor mutlu musun diye sordu. bende olmaz mıyım teyze ya çok özlüyorum annemi dedim.ne çabuk büyüdün sen be dedi, daha dün minicik çocuktun... daha büyümedim ki ben teyze diyerek şirince gülümsedim. büyüdün,büyüdün baksana kocaman kız oldun dedi. fatih abi 'rakı içiyorsun kızım daha ne!' dedi.tam bir rakı aşığıydı, benide kendisi gibi yapacaktı ilerleyen zamanlarda... gerçekten büyümüş müydüm? hiç sanmıyorum. kişiliğim oturmamıştı o zamanlar, şimdi dönüp bakıyordumda çok hatalar yaptım... ama hangimiz hata yapmadık ki?gençlik hevesiyle savrulduk oradan oraya... kimimiz deli gibi aşık oldu hayatı gibildi, kimimiz sevildi sevmedi hayat gibti. hepimizin gençliği hatalarla dolu, yapmamamız gereken şeyleri yaptık, yapılması gerekenleri büyüklerimiz söyledi hiçbirimiz dinlemedik.her şeye rağmen hatalarımızla varız biz bu hayatta, kabullenmek zor olsada kabullenmeliyiz... neyse.bir kadeh daha içebilir miyim diye sordum,hay hay dedi fatih abi... doldurdu yine yarısına kadar. fazla mı rahattı yaşamım? burjuvazi dediğimiz olgu mu yapıyor insanları böyle? bana içki içiren bir teyzem var, evli olduğu halde yanında sevgilisi var, sevgilisinin lezbiyen arkadaşı lezbiyen olduğunu düşünen bir kız arkadaşıma yardım için buraya gelmiş. garip?bakış açılarımız farklı... rakı acımıştı ama yinede içtim. beynimi kemiren düşünceler vardı. neden mirayla aynı yataktayken tarif edemeyeceğim duygular yaşamıştım? niye kalbim öyle attı, niye içimin ısındığını hissettim... miray ya bu miray,en sevdiğim kız arkadaşım! kendimede kızmaya başlıyordum... off ikilemler.

Aşk... Bizim kaderimiz... Kaçmayı denediğimiz ama beceremediğimiz... Uzak durmaya çalıştıkça fark etmeden içine düştüğümüz. Hep “Hiç sırası değil” dediğimiz ama içten içe “Nerede kaldı?” diye beklediğimiz... Yokluğunda “Gelsin” diye dua ettiğimiz, varlığında acı çektiğimiz. Bir kez tattıktan sonra hayat boyu özlediğimiz. Arayıp da bulamadığımız, kimselere soramadığımız. Gittiğinde arkasından binlerce kez lanet ettiğimiz ama sonra yokluğuna dayanamadığımız. Bizimleyken dünyayı unuttuğumuz, olmadığında yaşamaktan soğuduğumuz... Canımızı yakacağını bile bile peşinden gittiğimiz, gitmediğimizde de deli gibi pişman olduğumuz. içimizde biriktirdiğimiz çığlığımız, ayırmaya kalkanlara karşı en büyük başkaldırımız. Korkumuz, korkusuzluğumuz ve hiçbir zaman büyümeyen çocukluğumuz. Umudumuz, umutsuzluğumuz ve hiçbir zaman dinmeyecek olan susuzluğumuz.