eğer dinleyen çıkarsa bu akşam başlayacağım kimse dinlemezse büyük ihtimal bu hikayeleri kimseye anlatamayacağım için benimle birlikte mezara gidecek

herkese teşekkürler galiba dinleyen çıkmayacak

Büyük rez alıyorum. Efsane olacak bu başlık.

öncelikle anaokulumdan başlamak istiyorum çünkü bayanlara ilgim olduğunu anaokulundaki ilk aşkımla öğrendim, annem babam memurdu çalışıyordu ve ciddiyim kavga dövüş geçiyordu akşamları, benim iki dünyam vardı kısacası.

anaokulu ve ev.

babam bir bankada veznedardı annemde şef, babam nasıl bir huur çocuğuysa kandırmış annemi basmış nikahı sorsan anneme allah belamı verseydide evlenmeseydim diyor ne kadar güzel bir aileyiz sormayın benim dışımda bir tane daha çocukları var ablam yurt dışında o şu an hayatını kurtardı evli çalışıyor hayatı orada.

inanır mısınız anaokuldaki arkadaşlarımızla daha 1-2 hafta önce görüştük hala aynılar, çok enteresan değil mi bir insan anaokulundan arkadaşıyla ne konuşabilir ki dıbına koyim buluştuk konuştuk işte bir şeyler ama ilkokulun sonuna kadar aşık olduğum hiç bir bayandan evet teklifi almadım buda kayıtlara geçsin istiyorum

Yasiyorsan umut var demektir, umudunu kaybetme takipteyim.

bir bölük anlatıyorum bir oraya bir buraya atlıyorum kimse kusura bakmasın edebiyatım çok kötüdür pek okulla işlerimiz olamadı he okuduk mu okuduk okuyoruz, sorsan şu hayata dair ne öğrendin ya da okulda öğrendiklerin sokaklarda işine yaradı mı şu ana kadar okula gitmek sana ne kattı desen herhalde bi okuma yazmayı öğrendim derim bide küfür öğrendim onun dışındaki her şeyi evde ve sokakta tek başıma öğrendim, dayağın nasıl yenileceğini en iyi ben bilirim şimdi kimse kusura bakmasın bu konuda efelik taslayacağım babam sağolsun kemerli ve kemersiz seçeneğiyle enfes bir dayak şöleni sunardı bize şu an 65 yaşında o kadar güçsüz ki kulakları duymuyor ama yapı hala aynı yapı bir birini kollamayı dayak yerken annemden ve ablamdan öğrendim genelde ben korkardım aslında biraz pasif kalırdım ama genede izlerkende olsa insan kapıyor 1-2 şey

ablam mesela en çok saçlarını severdi bu konuya çok uzun değinmek istiyorum sakın yanlış anlamayın ablam ölmedi yukarıdada bahsettiğim gibi evlendi kaçtı buralardan yurt dışında, ama babamdan en çok dayak yemesinin nedenidir saçları ablam hep uzun olsun isterdi babamsa kısa kesiceksin derdi ve tahmin edin kimin dediği olurdu, ben okul döneminde istemediğim o kadar çok kursa gönderildim ki bir ara okumasam gittiğim kursalardan öğrendiklerimle para kazanırım diye düşünürdüm, ulan ben okulu tek başına idare edemezken beni yüzmeye futbola gitara saza anasının amı kursuna yazdıran bir babam vardı ama lütfen buda kayıtlara geçsin hepsi ücretsiz kursalardır kesinlikle cebinden 1 kuruş dahi çıkmadı

ilk okula gelicektik konu aksadı yukarıda söylemiştim dayak yemeyi evde öğrendim ee dayak atmayıda öğrenmem lazımdı bunun için ilkokul ortaokulu seçtim ya da ilkokul ortaokul beni seçti bilmiyorum. okulun bir hayvanı olurdu ya hani herkese sataşır döver küfür eder öğretmenler şikayetçidir çocuk dayak yedi mi babası gelir okulu basar bir tip vardır ya işte beyler bayanlar o bendim övünmek gibi olmasın kendimden büyük çocukları döverdim ciddiyim sonra yaşıtlarımdan dayak yer babamı çağırırdım babamda onları döverdi sonra olay nasıl olursa tatlıya bağlanırdı başıma kesin bir şey gelicek diye servise verildim rahat durur muyum durmadım servistekileri dövdüm ilkokulda 10 kere öğretmenim değişti 3 kere servisim değişti allah razı olsun ramazan diye bir servisçi abi vardı çok korur kollardı beni ortaokulda olaylar değişmedi sadece bu sefer millet abisini arkadaşını çağırmaya başlamıştı ben sadece okuldaki dövmüyordum ki sınıftakileride dövüyordum buda beni ne yazık ki yalnızlığa itiyordu inanır mısınız okulum çok güzel bir yerdeydi baya zenginlerdi yani çocuklar aileleri falan ama ben hep kapıcıların çocuklarıyla arkadaşlık ettim ne yalan söyliyim bide zihinsel engelli bir çocuk vardı ailesi affetsin çok kötülükler yaptık o çocuğa

burası benim için bir nevi günah çıkartma günlüğü olacak şu anlık yeterli diye düşünüyorum eğer dinleyen olursa devam edeceğim teşekkürler

okuyorum

ilkokulda hiç sevmediğim bir öğretmenim vardı 2 sene boyunca hiç değişmemişti 2 senenin her saniyesini hatırlıyorum, futbolcu kartlarımı alıp atmasını mı dersiniz derslerden atmalarını mı vurmalarını mı eee şimdi ne yalan söyliyim bazılarını hak ettik bazılarını hak etmedik.
en çokta yıllardaki arkadaşlarıma acıyorum hepsi benim izimden geldi ben şu an okuyorum onların hepsi askerde hayat çok acayip arkadaşlar

anaokulu ilkokul ortaokul kadar güzel semtlerdeydi ki yemin ediyorum elitlik akıyordu denir ya öyle bir şeydi haftasonu etkinlikler yapılırmış sinemaya gidilirmiş yemek yenirmiş miş diyorum çünkü ben hiç gidemedim, ailem sağolsun yollamadılar benimde hep içinde ukte kalmıştır ben çocukluğumu tam manasıyla yaşamadım ki şu anda da gençlik yıllarımın dıbına koyuyorlar

yakın zamanlarda anaokulundakilerle görüştük yazında ilkokuldakilerle görüştük beyler herkes çok iyi yerlerde tabi benimle çok samimi olmayanlar yani insanlardan o kadar kopmuştum ki yani aslında sevmemek değilde görüşüp napıcam abi yea tribi hani yıllardır görüşmemişsindir oturup ne konuşabilirsin diye düşünürdüm sonuçta o yıllarını paylaşmışsın o an eğlenmişsin ve bitmiştir, aynı kitap okumak gibi aynı bir ilişkiye başlamak ve bitirmek gibi.
görüşüyorsun sevişiyorsun bitiyor
eğleniyorsun üzülüyorsun dağılıyorsun bitiyor
ben hiç görmedim beyler birbirine sım sıkı kenetlenmiş iki dost iki adam, şahsen benim hiç adam akıllı kardeşim dediğim bir arkadaşım olmadı yukarıdada söylediğim gibi biraz büyüdüğümüzde ben tek başıma kavga ederken millet abisini arkadaşlarını getirmeye başlamıştı ama ben hep yalnızdım bilmiyorum sansar salvo dinler misiniz fakat onunda söylediği gibi insan yalnız ölür fakat ben doğarkende yalnızdım

ya da mfönünde dediği gibi yalnızlık ömür boyu