arkadaşlar okuyan sayısı çok az herhalde.

devam et arkadaşlarla okuyoruz

tamam dedim masaya elimle silerek , kalktım ayağa ağır adımlarla mekandan çıktık , arabaya bindik ve başladık ilerlemeye. o ara telefonum çaldı arayan annem idi , ne yapıyorsun oğlum falan diye ufak bir muhabbetten sonra anne diyecektim babamın işinden neden bahsetmedin fakat pot kırmadım arifi arayıp neden söyledin falan der diye bulaşmadım pek.

12/10/1998
ama sonra.

demin arifle gittiğimiz mekanın dışarısı kameraman yavaşca içeriye giriyor , bir sünnet düğünü insanlar yavaşça içeriye giriyorlar kalabalık bir grup içeride davul çalınıyor.

kalbim hızlanmaya başladı babamı canlı canlı ilk kez görecektim.

biraz sonra bir kadın elinde bir çocukla bir adamın sırtına dokundu adam döndü , o adam benim babamdı , hoş geldiniz dedi kadını öptü , çocuğun kafasını sevdi.

o kadın annemdi , o çocuk bendim...

kadınlar , adamlar selamlaşıyorlar paso , bir sigara yaktığını gördüm , aynı tarz içiyorduk.

birasından yudumladı ve eline bir adam mikrafonu aldı , evet dedi , köyümüzün şarkıcısı , babam gülerek aldı eline mikrafonu..

bir fıkra anlattı önce , pek fazla kimse gülmedi aklıma fıkrasına gülünmeyen adam gelmişti nedense .) sonra başladı ufak ufak girmeye bir türkiye , karanlık bir gece yol görünmüyor. yürüyorum dikenlerin üstünde..

telefonu kapattıktan bir yarım saat sonra büyük bir binanın önünde durduk , arabadan indik camdan hafif kır saçlı bir kadın bakıyordu , anlamıştım halamdı.

el salladı , el salladım yavaşca yukarıya çıkmaya başladık , mahur bir içtenlik vardı bende , tanımadığım bir adamın evinde kalmış , tanımadığım bir mekana gitmiş , birazdan tanımadığım bir insanın evine girecek , ve tanımadığım bir şehirde , tanımama rağmen herşeyi tanıyormuşcasına , buraları avucumun içi gibi biliyormuşcasına dolaşmak tuhaftı dostlarım çok tuhaf.
yukarı çıktık , halam kapının önündeydi sarıldı bana oğlum kocaman olmuşsun sen dedi , ufak bir tebessüm ettim , merhaba hala dedim.

gel bakalım içeriye dedi , içeriye girdim , ilk kez gittiğiniz bir evde nasıl huzursuz olursanız o his vardı içimde , paltolumu çıkarttım kapının arkasına astı içeriye geçtim , hoş geldin oğlum nasılsın dedi iyiyim sen nasılsın hala dedim iyidir annenler falan faslını geçiyorum

bir yarım saati sıradan muhabbetlerle devirdikten sonra , hafif gözleri dolu bir şekilde bana bakıyordu , dedim ikinci bir arif vakası yaşamam inşallah bir elimi dizime koydum diğerini , de koltuğun köşesine dayadım , başladı ağlamaya amk hayda dedim hala niye ağlıyorsun bir duvara bakıyor bir bana kafamı bir çevirdim , beyler dondum amk..

büyük bir çerçevede babamın fotoğrafı , bir eli diz kapağında diğeri koltuğun köşesin de saç sakal göz oturuş giydiğimiz takım elbise bile aynı ve aynı olan tesbihi de benim elimdeydi arifin verdiği , babamın da elinde tesbihi var.

halam hüngür hüngür ağlıyor.

kalktım gittim yanına hala ağlama dedim , göz yaşını sildim peçeteyle , çok genç öldü dedi , en ufağımızdı , babana çok benziyorsun tarık dedi oturuşun yürüyüşün konuşman bakman...

hoşuma gidiyordu onlar öyle dedikçe , pgibolojik bir araştırma yapsalardı bu babaya olan düşkünlük için ne derlerdi bilemem dur dedi , fotoğrafları getireyim bir de video var bende izleriz. video mu dedim ? evet baban şarkı söylerdi dedi bir tane videosu var bende.
gitti içeriye elinde bir albümle geldi , içinden yavaş yavaş fotoğrafları geziyordu , annemle evlilik fotoğraflarını gösterdiler , babamın elindeyim bebeğim o fotoğrafı falan gösterdi , bir fotoğrafı daha açtı , babamın yanında hafif pala bıyıklı , benim boylarım da , bir eleman muhtemelen devrimcidir dedim o tarz bir adam bu kim dedim ? babanın arkadaşıydı falan dedi , öyle geçiştirdi muhabbeti sonra kalktı dvd koydu.

türkünün orjinal linki ; http://www.youtube.com/watch?v=460jc-5mvsM

kaset bitti..

sessizce izlemiştim , dedim kopyasını almam mümkün mü hala ? tabii dedi ben yaptıttırırım.

Rezervuar

devam et

Yazarken edit yazan yazar peki.

okuyanlar ?

normal bir adamdı oğlum işte , cesurdu biraz kimseyi ezdirmezdi falan , bir çok kez kavga ettiğine şahit oldum kendi kavgası olmamasına rağmen , onu tanımak istiyorsan , görmek istiyorsan git aynaya bak sen aynısısın onun ikizi gibisin.
dördüncü bardak gibi , sırtımı yasladığım koltukta uyuya kalmışım , yol yorgunluğu falan da vardı. o gece ilk kez o gece rüyamda babamı gördüm aslında rüya değildi pek. yeşillik bir alandaydık , siyah takım elbise giymiş elinde benim ariften aldığım tesbih vardı , filmlerde ki gibi dumanın içinden çıka geldi beni gördü yanımda durdu sinirliydi , baba

naber dedim , iyiyim dedi sen ? iyiyim dedim tesbihine baktım versene dedim olmaz dedi , neden yahu hatıra olarak kalır işte dedim ne hatırası dedi , öldün ya sen dedim o yüzden hatıra olarak kalsın işte ne ölmesi saçmalama dedi , baba dedim bu bir rüya sen öldün , inanmazsan kanıtlayayım rüyamda uçabilirim dedim saçmalama dedi uçmak için zıpladım uçamadım.

birden arifin eliyle uyandım yatağa yat diyordu , kalktım yatağa yattım..
sabah olmuştu. kalktığım da ilk iş bir balkona çıkıp sigara yakmak oldu , sigaranın dumanını seyrettim göğe yükseliyordu , arif içeri girdi o ara elinde havlusu ile , hadi üstünü giyinde kahvaltı yapalım sonra bir kaç yeri gezdiricem sana , peki dedim sigarayı kar birikintisine fırlattıktım , içeriye girip yüzümü yıkadım , dişimi fırçaladım. gömleğin düğmeleriyle birlikte paltomu üzerime attım , aşağıya indik , arabaya bindik ve yavaş yavaş ilerlemeye başladık , şu ileri de kahvaltı yaparız dedi , tamam dedim üç mahalle ötede bir tane poğaçacının önünde durduk. aşağıya indik , poğaça çay , sonrasında bir sigara daha , dedim nereye gideceğiz ? halamlara gideriz , oradan da babanın mekanına dedi...

babamın mekanı ? evet gazinoya dedi ne gazinosu abi ya dedim ? oğlum baban ölmeden önce gazino işletiyordu ya dedi ? dedim ben bilmiyorum bana sadece bir dükkan dediler dedim , yapma ya dedi utangaç bir ifadeyle ağzından pot kaçırmışcasına , içim içime sığmıyordu lan babamın mekanı vardı ve biraz sonra oraya gidecektim. önce dedim halamlara değil o zaman mekana. tamam koç dedi , avcılara geldik , avcılarda bir gazinoydu. ismini veremem.

içeriye girdik , bir kaç garson sehpahaları falan düzeltiyordu müşteri yoktu , dedim kim işletiyor burayı ? babam la amcam ortaklarmış buraya dedi , amcam vefat edince , amcana kaldı işte dedi. dedim eyvallah , ofise girdik , siyah deri koltuk , koltuğun arkasın da bir tane tepsi , ahşap eski bir tepsi tozlanmış , bu dedi babanındı o almıştı eskiden böyle racon işler olurdu mekanlarda , eskiden kalma bir şey işte dedi , gittim ellerimle ovaladım tozları elime bulaştı elime vurdum ve tozlar yere düştü.
böyle bir şeydi bir ara atarım fotoğrafını evde duvarda asılı hala ;
http://www.gaziantep.com/ ... es/bak%C4%B1ryavaşça koltuğu çekip oturdum , 15 sene önce burada ben değil babam oturuyordu , şimdi ben oturuyorum bir an gözümün önüne onunla aynı anda bu koltuğu çekişim oturuşum geldi ekranı yanyana koymak gibi , akşam gelir içeriz dedi burada, halanı aradım bizi bekliyor , gel yanlarına gidelim.

isteğe göre bu gece devam ederim yoksa yarın devam ederiz arkadaşlar.