/i/Ben

Discord Sunucumuz Açıldı!
discord.gg/incisozluk
  1. 23.
    +1
    Hergun yeniden başlıyor hayat ama ben baslayamiyorum çünkü ben dunde tikilip kalmisim geçmişi öyle kalemle yazılmış gibi silip atamiyorum gecmisim resmen kayalara civiyle yazilmis gibi yok olması çok uzun zaman gerektiriyor. Uykularim kaçıyor demissin nedense bende tam tersi oluyor ne zaman geçmişi dusunsem yada ne zaman uzulsem ağır bi yorgunluk hissi basıyor ustume eve gittiğim zaman hemen uyuyorum ailem soruyor hastamisin diyo ama diyorum gerçekleri anlatamiyorum ne onlara ne kimselere korkuyorum çünkü fakat neyden korktugumu da bilmiyorum
    Kusura bakma ortak oldum başlığa da
    ···
    1. 1.
      0
      ne kusuru panpa. istediğin zaman yazabilirsin. benim günlüğüm ama sana her zaman yer var.
      bende bir zamanlar çok uyurdum. ama artık uyuyamıyorum. uykularımı kaçırıyor düşüncelerim.
      geçmişi silip atmaktan ziyade çok küçük olduğum yılları özlüyorum. her şeyden ve her durumdan uzakta olduğum günleri..
      ···
    2. 2.
      +1
      bu arada ailem bana da sorardı o zamanlar, hasta mısın neyin var diye.

      bir gün hatırlıyorum yine yataktaydım, erkenden yatmıştım. o günlerde lise okuyordum. eve geldim bir şeyler atıştırdım evdekilerin zorlamasıyla. aslında sabahtan beri sadece sigara içmiştim ve bir tane snickers yemiştim ama yemek yediğimi söyledim çünkü yiyemiyordum artık yemek. yemek yemek midemi bulandırır olmuştu.

      zaman zaman sigarayı bile içemeyecek, paketten çıkartıp yakamayacak bir zihniyet ve ruh halinde oluyordum.

      neyse geldim yattım yatağa, 15 dakika kadar sonra tam sızmak üzereyken babam gelmişti yanıma. oturdu yatağıma ve neyin var oğlum falan demişti. hasta mısın, sorunun ne, sürekli uyuyorsun. yardımcı olalım söyle de gibi şeyler söylemişti. bende bir şeyim yok, çok yoruldum falan filan deyip geçiştirmiştim. aslında geçiştirdiğimin farkındaydı babam da ancak anlatmak istemediğim için üstelememişti.
      aklıma geldi anlatayım dedim. nedense unutamadığım bir anı bu. yani babamla aram kötü değildir, konuşuruz falan ama birden öyle hiç beklemediğim bir anda yatağıma gelip oturması sanırım benim için o anı ölümsüzleştirdi..
      ···
  2. 22.
    +2
    beyni iyice zorladığım günlerdeyiz. akla karayı ayırt edemeyecek duruma geliyorum bazen.

    rüya ve gerçeği karıştırıp bazen ona göre bir şeyler yapacakken tam bir anda farkedip zamanında olayın aslını farkediyorum.

    küçük kabuslar görüyorum. kısa süreli uykulara dalmaya başladım. 30-40 dakikalık uykular. onlar bile bölünüyor. ara ara birden uyanıyorum ve o an olsaydı kendimi çok ama çok daha berbat hissedeceğim şeyleri görüyorum. heyecan ve korkuyla kalkıp gerçek olmadığını görünce bir oh çekiyorum.

    zayıflamaya başladım. başını hatırlamadığım şu süre zarfında 2 kilo rahat verdiğimi düşünüyorum.

    olmadık hayaller kurmamı sağlayan şeylerle sık karşılaşıyorum ancak yine de bilmiyorum..
    ···
  3. 21.
    +1
    kafam git gide karışmaya başladı.
    resmen dalga geçiyor birileri, benimle oyun oynamaya çalışıyorlar.
    umarım kafamda düşündüğüm gibidir, her şey paranoyamdan ibarettir ve düşündüğüm şekilde bir yol izlenir.
    ···
  4. 20.
    +1
    geçtiğimiz günlerde bana da mı, benle de mi sorularına maruz kalmaya başladım. tamam sorabilecek adam var ama bazıları kendilerini abartmaya başladı git gide.

    salak yerine koymaya çalışıyorlar. ya da hiçbir şeyi farketmediğimizi düşünüyorlar.
    onlara zamanı gelirse benim dönüş yolunda olduğumu uygun bir dille anlatacağım. işte o zaman suratlarını görmek istiyorum..
    ···
  5. 19.
    +1
    bazen mehdi gibi hissediyorum kendimi.

    dün gece biraz kestiriyordum. sonra birden uyandım ve elimden sanki bir şeyim alınmış gibi hissettim. yatağıma oturdum ve bekliyordum. sadece 30 saniye kadar sonra, uyandıktan 30 saniye kadar sonra telefonum çalmaya başladı. çok sevdiğim bir abim aradı. bazı konularla alakalı olarak kendisiyle konuştuk 10-20 dakika kadar. saat gece 04:30-05:00 arası aradı beni. o saatte uyandım yani.

    sanırım bu gün için diyebileceğim başka bir şey yok.

    ancak şunu söylemeliyim ki, kendimi sertliğe vermeye çalışıyorum. eskiden nitelendirilişime geri dönerek belki bir çıkış yakalayabileceğimi düşünüyorum. ben artık ben olmayacağım ama..

    ama bilemiyorum..

    başka çarem yok gibi.
    ···
  6. 18.
    +1
    uykularım kaçmaya devam ediyor.

    bazen çok yorgun düşüp sızıyorum. o zamanlarda da en fazla 45 dakika uyuyup büyük bir çarpıntıyla uyanıyorum. sanki kabusların en büyüğünü görmüşüm gibi.

    sadece çarpıntı olsa iyi aslında. bu sabah titremelerde başladı. git gide kafayı yediğimi düşünmeye başladım. düz mantık ve sığ bir şekilde düşünülünce böyle saçma sapan sebep(ler)den mi bu hale geldin diyorum kendime ancak bütün hayatımızın dizilimiş domino taşlarına benzediğini biliyoruz. şu anda kafamı kurcalayan yaşadıklarım ilerideki hayatımı büyük ölçüde etkileyecek türden şeyler anlayacağınız.

    bugün bana sorulan bir soruyla bitireceğim bu entry mi.
    ya da vazgeçtim. bu soruyu bana soran kişiyle aramda kalsın bu soru.
    ···
  7. 17.
    +1
    hissediyorum, yakında bir şeyler olacak.

    umarım ak pak çıkarım bu işin içinden de sevdiklerimle birlikte..
    ···
  8. 16.
    +1
    ne karanlık çekti beni içine ne de ben kaçabildim karanlığa..

    o kadar cesaretim bile yok. mutlak karanlıktan ya da bitimden korkuyorum. çünkü hala buradan beklentilerim var. saçma ama bekliyorum.

    elimden daha iyisi gelmiyor, beklemeyi bırakamıyorum. beklentilerimden vazgeçemiyorum.

    çevremin beni düşünmeden yargılamasından korktuğum kadar korkuyorum karanlığa adım atmaktan..

    çok uzun zaman önce denedim. denemeyi denedim ama olmadı, yapamadım.

    korkuyorum..
    ···
  9. 15.
    0
    geçenlerde eski konuşmalara bakıyordum oylesıne bı baktım cevremdekı herkes benı tanıyor benle konusmaya calısıyo su an ıse cok farklı degısen ben mıydım yoksa ben aynı kaldım da cevremı cok gelıstı anlamıyorum
    ···
    1. 1.
      0
      @18
      benim öyle bakabileceğim eski konuşmalarım yok ancak eski anılarımı şimdi düşündüğümde vakti zamanında bende öyleymişim panpa. ancak zamanla onlar değiştiler. ben değişmediğime eminim. hala aynı benim. zaten hala yanımda olan (eskiden beri beni tanıyan kişiler, en azından ailem) benim değişmediğimi söylüyorlar. hala aynı düşüncelerde, aynı iyilik-kötülük durumunda bir insanım. ama çevremizdekiler o klagib yola takılıp eski hallerini kaybediyorlar. saçma ve gereksiz şeyleri peşinde kendilerini o kadar değiştiriyorlar ki biz gibi o peşinde koşulan saçmalıkların iyi olmadığını bilenler sanki bizde hata varmış gibi düşünüyoruz. ben uzun süre hata bende diye düşündüm ama anladım ki hata yapan yok. biz hatalı değiliz panpa. aslında onları da suçlamamak gerek ancak yaptıkları tercihler yanlış panpa. çok yanlış..
      ···
      1. 1.
        0
        bende denedım degısmeyı belkı daha ıyı olur dıye ama yapamadım hanı yazıyolar ya baslık baslık kız tavlama teknıklerı eger akısına bırakmazsan zorlarsan olmuyo ugrasmıycaksın hıc bıseyle hayat oldugu gıbı akıp gıdıcek yoksa olmuyo
        ···
      2. 2.
        0
        @18.1.1
        olay sadece karı kız değil panpa. o yönden bakma hayata. genel bir kayıp, genel bir düşüş var.
        akışına bıraktım ya da kendime yollar çizdim. ama bak yine buradayım.

        başka bir çözümü olmalı. yoksa da artık yapılması gereken beklemek, son atışı..
        ···
  10. 14.
    +1
    pgibolog arıyorum çünkü herkes anlatmam için bana kucak açmış durumda. anlat diyor herkes, anlat..

    anlat ki yargılayabilelim. zaten şimdiden tahmin ettikleri şeylerle yargılar oldular beni. güvenim azaldı çevreme. bakışları beni korkutuyor ve üzüyor. içim ürperiyor ve daha fazla üşümeye başlıyorum.

    sanırım biraz yürüsem iyi olacak. birkaç sigara, birkaç adım ve içim kadar karanlık olan bir gece.

    belki gecenin içine çekerler beni.

    ya da belki, ben geceye, karanlığa kaçabilirim bu kez..
    ···
  11. 13.
    +1
    durmuyor, durulmuyor..

    bitti derken başlıyor, başladı derken bitiyor.

    nabzım normale dönmüşken sol yanımı yine ağrıtıyor bu olanlar. uyuduğumda bile dinlenemiyorum.

    en son ne zaman o güzel rahat uykulardan birini çektim hatırlamıyorum.

    marilyn manson ın bir şarkısında şöyle diyor

    i wish i could sleep
    but i can't lay on my back
    'cause there's a knife
    for every day that i've known you

    işte bu yüzden biraz da uyuyamayışlarım. tek bir kişi değil ya da tek bir olay. o kadar çok şey hissediyorum ki sırtımda, normal hissiyatım gibi oldu ve bu yüzden artık sayamıyorum..

    bazen o kadar çok düşünüyorum ki olanları, bir kez anlatmaya başlarsam susamayacağımı düşünüyorum.

    bu ara bulunduğum şehirde pgibolog aramaya başlayacağım. susamayacakta olsam artık dayanamıyorum. pgibiyatriste gitmem çünkü ilaçlarını zütlerine sokarlarsa daha faydalı olacaklarını düşünüyorum..
    ···
    1. 1.
      0
      saol dinlediğin için ben de senın her yazdıgını okuycam
      ···
      1. 1.
        0
        @16.1
        eyvallah panpa. ne zaman anlatmak konuşmak istersen ben buradayım. tekrar tekrar aynı şeyleri ya da başka şeyleri bile anlatabilirsin. ben hep buradayım. her zaman dinlemeye hazır.
        kendine iyi bak, bakmana engel olanlara bakma..
        ···
  12. 12.
    +1
    ha bu arada bu kız yuzunden sıgara alkol bılmeyen ben sıgaraya alkole basladım
    ···
    1. 1.
      0
      @15
      nadir içen biri olarak daha sık kullanmaya başladım. hatta şu anda sigarayı iyice abarttım. günde 10 tek içiyorum en az..
      ···
    2. 2.
      0
      @15
      dilerim azaltırsın ya da bir daha hiç kullanmazsın..
      ···
  13. 11.
    +1
    olmayacak işlerin peşinde hissederdim küçükken kendimi.

    bana göre liseye geçmem, üniversite okumam bile imkansız gelirdi o zamanlar. kesin liseye geçemeden öleceğim, kesin üniversiteye gidemeden öleceğim dedim yıllarca. ama hepsi birer birer oldu. hepsi gerçekleşti. ama asıl olmasını istediklerim. onlar hep uzak bir hayal ve yoğun düşüncelerden ibaret kaldılar.

    olmayan bir şeyle kendimi aldatıyorum. kendime soyut şeyleri düşünerek ihanet ediyorum. çizdiğim yoldan çıktım. ne eski yoluma geri dönebiliyorum ne de bu yolda ilerleyebiliyorum.

    hep yaptım, yapıyorum. sadece bekliyorum. herkesin hayatındaki 2 ortak şeyden ikinci sırada gerçekleşenini..

    ama korkuyorum. istemiyorum beklemeyi. bunu düşünmediğim bir hayatım olsun istiyorum. istiyorum ama benim dışımda isteyen yok sanırım. ve bilirsiniz, her şey istemenize ya da ne kadar çabaladığınıza bağlı değildir bazen. işte bu yüzden, istemenin yetmediği bir noktada asılı kalmış binlerce telaffuzdan ve hissiyattan ibaret bir duruş sergiliyorum. anlaşılma kaygısı taşımadan ama.. amasından emin değilim..
    ···
  14. 10.
    +1
    sadece 2-3 saat uyuyabildim gece. belki daha az bilmiyorum. o da pek derin değildi zaten. rüya mı yoksa uykuya dalmak üzereyken zihnimde canlandırdığım hayaller mi bilmiyorum o süre zarfına dair uyandığımda aklımda kalmış olanlar.

    kendimi yakın hissettiğim birkaç arkadaşıma karşı güvenim azaldı. bir şeyler seziyor gibiyim. arkamdan bir şeyler çevriliyor sanki. umarım düşündüğüm gibi değildir.

    birde yine gördüm. 2-3 masa önümdeki o benzer montlu kişiydi sanki aradığım. ama arkadan bakıldığında aldatıcı bir yansımadan ibaret olduğunu bildiğim halde yine düşüncelere daldırdı beni.

    sızdığımda gördüğüm rüyalar ya da sızmak üzere zihnimde canlandırdığım hayaller kadar olmasada, yoğun şeyler canlandırdı zihnimde bu yansıma..
    ···
  15. 9.
    +1
    adolf hitler'in bir sözü var. yaşama hakkın mücadele gücün kadardır..

    mücadele etmeye gücüm kalmadı. burada ne yaptığımı bile bilmiyorum. bu şehirde ne işim var benim? neden yatağımda değilde masa başında oturuyorum?

    yaşamaya hakkım yok sanırım.

    masumiyetimizi kaybettik. hiçbir kötülük yapmamış olsa bile biri, bir süre sonra kaybeder bence masumiyetini..
    ···
  16. 8.
    +2
    arada sebebsiz titrediğimi hissediyorum. fiziksel olarak titremiyor oluyorum çoğunda ama, içim titriyor oluyor. ruhum titriyor..
    ···
  17. 7.
    +1
    Rezene
    ···
  18. 6.
    +1
    siz hiç iç organlarınızın tamdıbının cayır cayır yandığını hissettiniz mi? aynı zamanda sıcak bir odada yalnızlığın soğuğuyla titrediniz mi?

    peki ya düşünmekten yemeğiniz soğudu mu?

    tek başınıza oturduğunuz kafede bardağınıza hiç dokunmadan çayınızın soğuyuşunu izlerken bu sigara son diye diye paketinizi bitirdiniz mi? hiç içmediğiniz halde neden durmadan yeni çay söylediğinizi anlayamayan garsonlara bir çay daha derken gözleriniz yaşardı mı?

    umarım cevaplarınız hayırdır. çünkü, insanlar böyle şeyler yaşamamalı. insanlar böyle olmamalı..
    ···
  19. 5.
    +1
    sigarayı iyice artırdım bugünlerde. 3 günde 1 paket falan içerdim yaklaşık. ya da 2.5 günde. bu aralar günde 10 tekten az içmiyorum. sanırım artık duramıyorum.

    nikotine değil karşı koyamayışım. düşüncelerime karşı koyamıyorum. her anmamla beraber, içimde hissedişimle bir şeyleri, bir tane daha yakıyorum..
    ···
  20. 4.
    +1
    eskiden metal dinlerdim. metal müzikler. sözler önemliydi tabiki ama yinede o heyecan, o ritm di beni çeken.

    ama artık öyle değil. müslüm gürses dinleyen metalci mi olur diyenler var. diyemiyorum ki, hayatım çok uzun zaman önce değişti diye..

    bunları yazarken bir yandan dinlediğim parça bu. bu gece zaten müslüm gürses dışında pek dinlemem sanırım, malum ölüm yıldönümü. sevgi, saygı ve rahmetle anıyoruz..

    https://www.youtube.com/watch?v=LoaB4gwQEpk
    ···