yaklaşık 3 senedir inci sözlükteyim, her türlü hikayeyi okudum, emek verilen hikayelerin yeri geldiğinde tak kadar değer görmediğini, en taktan hikayelerin de en ilgi çeken hikayeler olduğunu gördüm.

belki tak değeri görür, belki hakettiği karşılığını alır orası beni ilgilendirmez ama,

bugüne kadar okuduğunuz hikayelerden çok daha farklı bir hikaye okuyacasınız. uzun bir hikaye...

çok uzun seneler boyunca yaşanan olayları okuyacaksınız.

konu sadece klagib bir kız meselesi değil. değişen bir hayat, tanışılan insanlar ve gelinen nokta.

prim gibi bir amaç söz konusu dahi değildir, sizleri asla oyalamayacağıma hikayeyi seri seri yazıp bitireceğime emin olabilirsiniz.

aksi bir amaçla yazdığımı düşünenler başlığı okumadan terkedebilir...
---

sene 2006, lise son sınıftayım. hiçbir şey umrumda değil, ne babamın işsizliği, ne annemin hastalığı, ne arkadaşım var, ne doğru dürüst bir ortamım. derslerden kopmuşum, hocalar şikayetçi.

tek düşündüğüm 3 senedir sevdiğim bir kız, benim için bir kızdan daha fazlası...

edit : hikaye sona ermiştir, hakettiği değeri almasa da okuyan herkese teşekkür ederim...

düğün salonuyla vs. hep amcam ilgilenmişti sağolsun.
benim akrabalarım, kuzenlerim, diğer mahalleden çocukluk arkadaşlarım vs herkes oradaydı.
mine nin ailesi, akrabaları, kuzenleri, arkadaşları herkes oradaydı.

benim nikah şahidim salih oldu, mine nin de yakın kız arkadaşlarından biri şahit olmuştu.

nikah memuru geldi, konuşma başladı;

- xxx belediyemize başvurarak evlenmek istediğinizi vs. vs. vs.

ve o an geldi memur sordu;

- siz hiçbir baskı altında olmadan mine xxx'i eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?

sustum uzun bir süre herkes bana bakıyordu..

- tekrar soruyorum hiçbir baskı altında olmadan mine xxx'i eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?

mine nin elinden tuttum ve eline bir kağıt bıraktım.

ardından cevabımı verdim : HAYIR!

herkes şaşkınlıkla etrafa bakıyordu;

mine : şaka mı yapıyorsun hayatım ne demek hayır?

ben : efendim, ben bugün bu evlilikten vazgeçmeye karar verdim, son cevabım kesin ve net : HAYIR!

buraya kadar gelip zahmet eden herkesten özür dilerim...

masadan kalktım ve kapıdan dışarı doğru yürüyüp hayatımın en anlamlı sigarasını yaktım.

minaya bıraktığım notta ise şu yazıyordu;




SON...

ARKADAŞLAR BEN BU HiKAYEYi ŞUKU VS iÇiN YAZMIYORUM AMA LÜTFEN BURADA OLDUĞUNUZU BELLi EDiN, BOŞA YAZMAK iSTEMiYORUM...

YARIM SAATTE 1 SAYFAYI TEK BAŞIMA YAZDIM LÜTFEN BiRAZ EMEĞE SAYGI, DiĞER PRiMCiLER 2 HAFTADA 1 SAYFA YAZMIYOR...

o gün çok garip hissettim beyler, 1 senede hayatımın böylesine değişmesi, babamın yokluğu, mezarlığa ziyarete gittim.

önce dua ettim, mezarını suladım. ve babamla konuşmaya başladım;

- baba sen işsizken, annem hastayken ben sizi zerre düşünmüyordum, bütün derdim sadece bir kızdı, şu hayatta sana bir kere seni seviyorum demedim, gittim beni alaya alan birisine seni seviyorum dedim. affet baba, ben sana iyi bir evlat olamadım. seni çok özledim, her gün yokluğunu hissediyorum. keşke geri dönsen, keşke yanımda olsan, keşke işsiz günlerinde olsak yine de seni görebilsem, sana sarılabilsem, affet beni baba, annem bana emanet...

ANLAMIYORSUNUZ, REZERVED YAZMANIZ BiLE YETERLi BENiM iÇiN BURDA OLDUĞUNUZU BELiRTiN YETER ŞUKU VS. UMRUMDA DEĞiL...

ARKADAŞLAR BU KADARIDA AYIP AMA.
ŞUKU iSTEMiYORUM DEDiM AMA SiZ BURDA BiLE DEĞiLSiNiZ...

sabah akşam arabesk dinleyip, elimde sigarayla fotoğrafına baktığım, her gece hayaller kuran birisiyim.

tek dert ortağım var, birinci sınıfta beri bağımız kopmamış, aynı liseyi kazanmışız ismi salih.

o zamanlar msn var bi akşam yine dertli dertli otururken salih aradı beni;

"- kardeşim mine nin msn ini öğrendim"
(mine sevdiğim kızın adı bu arada)
"+ ciddi misin lan?"
"- vallahi bak e postasını sms olarak atacam sana"
"+ çok sağol kardeşim gerçekten nasıl teşekkür edeceğimi bilemedim."
"- lafımı olur olum kardeşimsin sen hadi atıyorum sana görüşürüz."
"+ eyvallah görüşürüz"

ardından mesaj geldi ve ne yapacağımı düşünmeye başladım...

indim bi tekele 70'lik rakı istedim. telefonumu kapattım, denizi izleyerek arabamda rakımı içiyorum. o gece mine ye olan düşüncelerim çok değişti beyler.

arabanın içinde rakıyla sigarayla sabahladım, çok düşündüm, demek ki bedelli askerliği ödeyebilecek param olmasa beni beklemeyecek.

ve o gece hayatım için çok farklı kararlar aldım...

üniversitede ilk gün heyecanla hazırlandım çıktım evden, okuluma gittim ve liseden çok farklı olduğunu gördüm. yeni arkadaşlar edindim, bu arada salih (üniversite için izmire gitti okumaya yaşadıklarımdan habersiz)
ders arasındayız sigara içiyoruz muhabbet ediyoruz vs.
arkamdan biri dokundu ve
"+pardon ateşiniz var mı ?" diye seslendi.
arkamı döndüm ve babamın ve sahilde ki abinin ölümünden sonra ki en büyük şoku yaşadım, karşımda ki kişi mineydi. bir sene önce bütün bunları yaşamama sebep olan, beni alay ederek reddeden mine...

bir gün evde otururken kapı çaldı, kapıyı bi açtım salih kardeşim gelmiş sürpriz yapmış sarıldım direk öyle özlemişim ki, o sahte dostlardan herkesten daha farklıydı salih, hayatta beni yalnız bırakmayan tek dostum diyebilirim.

geldi içeri geçtik annemi gördü oturdular sohbet ettiler vs. gel dedim balkona geçelim. geçtik balkona;

+ kardeşim benim başın sağolsun inan hiçbir şeyden haberim yoktu aylardır izmirdeyim yeni öğrendim.
- önemli değil kardeşim çok teşekkür ederim, açıklama yapmana gerek yok ben seni herkesten iyi tanırım, sen beni asla yalnız bırakmazsın özellikle zor günlerimde...

gerçekten de öyle beyler, önemli olan dostunla kaç tane iyi gün yaşadığın değil, kaç tane kötü gün yaşadığındır. salih benim hep kötü günlerimde yanımdaydı.

ardından sormaya başladı;
+ ee kardeşim nasıl gidiyo hayat?
- yaşadığım herşeyi anlattım, sahilde bana saat veren abiyi, yaptığım işleri, mineyi vs. uzun uzun konuştuk çok şaşırdı.

mineyle ilgili bana dediği şey;
+ kardeşim bu kız paranı görmüş, arabanı görmüş, sana yavşamaya başlamış, sakın oyunlarına gelme.
- haklısın ama benim onu ne kadar sevdiğimi biliyorsun değil mi nerdeyse 4 yıl bitiyor...
+ biliyorum kardeşim ama sende bunu aklında tut.

dediklerini çok düşündüm, ardından salih izmire geri gidecekti arabayla havalimanına bıraktım vedalaştık vs çok duygulandım beyler, gerçekten özlemişim çocukluk arkadaşım neticesinde.

ve dediklerini de aklımın köşesine not aldım...

o gün anladım ki kız falan dert değilmiş, bu acı kelimelerle anlatılmayacak bir tarifde.
çok kötü günler geçirdik, anlatmak istemiyorum cenaze gününü, bu acıları...
babamın banka hesaplarını, herşeyini amcamın yardımıyla üstüme aldım ama tabi kimse bilmiyor banka hesabında 589.000 ytl olduğunu.
o paranın bir kısmıyla annemi özel doktorlarda tedavi ettirdim.
zaman geçti ikinci dönemin sonuna yaklaştık, öğretmenler babamın ölümünü vs. anlayışla karşılayıp sözlülerime yüksek girdiler. en sonunda mezun oldum ve hiç sınavla vs. uğraşmayıp direk özel üniversiteye yazılmaya karar verdim.

annem soruyordu her gün oğlum bu parayı nerden buluyorsun? diye
anne babamın bazı eski patronları ölümünden dolayı benim hesaplarıma yardım ediyorlar.
eve her gün en pahalı eşyaları, her gün et alıyordum...

BEYLER ÇOK YORULDUM GERÇEKTEN SAATLERDiR ARALIKSIZ YAZIYORUM, YARIN YAZMAYA DEVAM EDECEĞiM, BEN BU HiKAYEYi ASLA YARIM BIRAKMAYACAĞIMA SÖZ VERiYORUM. ANLAYIŞINIZ iÇiN TEŞEKKÜR EDERiM...

EDiT : YARIN HiKAYEYi BiTiRMEMiZ KUVVETLE MUHTEMEL, FiNAL ÇOK ANLAMLI OLACAK...

aradan günler geçti ben okula gitmeye devam ediyorum.

ders arası kantinde mineyi gördüm selam dedi merhaba dedim naber nasılsın vs konuşuyoduk saate baktı derse biraz daha var oturalım dedi tamam dedim.

kendime bi çay aldım, ona da kahve teşekkür etti vs.

konuşmaya başladık;
+ neden bu okula geldin? dedi
- babamın ölümü vs. derslerden geri kaldım bende 1 sene daha kaybetmemek için özeli tercih ettim, diğer özel okullardan daha yakın burası evime, o yüzden burayı tercih ettim.

+ anladım, burslu mu okuyorsun?
- hayır bursum yok.
+ anladım vs...

günler geçti bizim mineyle olan muhabbetimiz arttı, telefonumu istedi ara sıra telefonla falan konuşmaya başladık...

ben tabi şok oldum, herşey o kadar hızlı oldu ki sedanın ne ara arabaya binip gittiğini anlayamadım ve o sedayı son görüşüm oldu. 5 gün okula dahi gelmedi, aradım telefonlarımı açmadı, tek mesaj bile atmadı. haber vermedi. son dediği şey "çok üzgünüm babam okulumu değiştirdi, bir daha görüşemeyeceğiz, kendine iyi bak...

tek kelime edemedim, konuşamadım, darbe üstüne darbe yedim. ilk defa alkole başlama kararı aldım. okulda hiçbir şey yemiyordum su bile içmiyordum, bir saat eve yürüyerek dönüyordum.

iki akşamda bir bütün paramla biramı alıp sahile geçiyordum. bi zaman sonra alkolik oldum her akşam sahile inip geliyordum. bir elimde sigara, elimde bira, kulağımda müslüm gürses...

- mine? sen bu okulda mıydın?
+ aa ne güzel bi rastlantı, evet ben bu okuldayım. seni burda yeni gördüm.

konuşamadım, dilim tutuldu.
+ ee ateşin var mı?
- bir saniye dedim

ve cebimden çıkarıp sigarasını yaktım, naber napıosun gibi muhabbetler ederken bana;

+ babanın ölümünü sene sonu öğrendim, baş sağlığı dileyemedim, çok üzgünüm, başın sağolsun. dedi
- sağol dedim

ama bu işte bi gariplik vardı, beni alay ederek reddeden mine, neden bi anda böyle sıcak davranmaya başladı?

edit : bi sigara molası sonrası yazmaya devam ediyorum beyler...

aradan 1 ay geçti 2 ay geçti 3 ay geçti günlerim acılarla geçiyordu onu her gördüğümde kalbime bir ağrı saplanıyordu. herkes moralimin ne kadar bozuk olduğunun farkındaydı, sınıftakiler, öğretmenler, ailem.
herkes garip bi şekilde bana bakarken ben hiçbir şeyi umursamıyordum.

ilk dönem bitti ve zayıfım çoktu, babam bir yandan işsizken bir yandan benim derslerimin halini görünce çok daha üzüldü.

ikinci dönem başladı bende değişen birşey yok, hocalar konuşuyor benimle anlatamıyorum kimseye.

bir süre sonra bazı şeyleri fark etmeye başladım. sınıfta seda diye bir kız benimle ilgilenmeye başladı. yanıma oturdu sorular sormaya başladı vs muhabbet ilerledikten sonra onunla 1 aylık bir ilişki yaşadım. ilk sevgilimdi seda tam hayata geri döndüğümü hissediyordum, bir gün çıkışta beraber yürüyorduk yine, üşümüştü montumu sırtına atmıştım. bir anda babası arabayla geldi ve bizi orada gördü. kız o panikle montu bana geri verip arabaya bindi. babası bana ters ters bakıp bastı gaza gitti...

onu dinledikten sonra yıkıldım beyler, yıllar önce salihin dediği şeyler geldi aklıma, gerçekten beni para için seviyormuş. ve daha param kalmadığı için bir süre sonra beni terkedeceğini biliyordum.

çok yorulmuştum beyler, kazık yiyip hayata devam etmekten.

düğüne kadar günlerim nasıl geçti bilemessiniz, ayık kafayla gezmiyordum resmen, günlerim ağlaya ağlaya arabanın içinde arabesk dinlerek geçiyordu, içiyordum her akşam, sövüyordum kaderime.

düğün gününe kadar hiç bişeyden haberim yokmuş gibi davrandım ama içim kan ağlıyordu, babamın ölümü kadar üzülmüştüm, ağlamıştım, yıpranmıştım...

ve nihayet düğün günü geldi...

ardından aylarca düğün hazırlıkları yapıldı kız isteme vs. gibi yerleri atlıyorum, en pahalı eşyaları almıştık, çok güzel bir ev tutmuştuk, bu arada salihten 20.000 ytl civarında borç istemek zorunda kaldım. böylelikle banka hesabımda ki bütün para tükenmişti ve bundan minenin haberi yoktu.

annem düğün davetiyesi için akrabalara ziyarete gitmeye başlamıştı. bir akşam mineyle bizim evde baş başa kaldık ikinci ilişkimizi yaşadık.

mine sürekli telefonla konuşuyordu, sorduğumda ise aşkım arkadaşlarıma düğün için haber veriyorum vs diyordu, ama anlamsız bir telaş vardı onda hep.

işte o akşam mineye bir tuzak kurdum, küçük bi telefon alıp ses kaydedicisini açtım, telefonu odada gizli bir yere koydum.

- aşkım ben banyoya giriyorum dedim ve banyoya gittim.

ardından banyodan çıkınca mine gitmesi gerektiğini söyledi.

evine bıraktıktan sonra eve döndüm ve ses kaydını dinlemeye başladım...

Bu sözlükte ne kadar kız yüzünden değişen hayat varmış aq