bir otobüs firmasında host olarak çalıştım

4 ay gibi bir süre çalıştım, ismini vermek istemiyorum lakin kaliteli olan firmalardan birisiydi. asıl konu ise o 4 ay boyunca beş kızı gibmem. üstelik dördünün sevgilisi olduğunu sonradan öğrendim. düşünün ya sevgilisi var ve bunu saklıyor, altıma yatıyor.. hepsi de üniversiteliydi. ama inanın o son yaptığımdan sonra kendimden iğrendim ve işi bıraktım..

işi bırakmama neden olan dram dolu hikayeyi anlatacağım, merak etmeyin çok uzun değil.

aylardan mayıs olması lazımdı. öğrencilerin eve dönüş telaşı bilirsiniz işte. o gün izinliydik şöför ve ben, bir de diğer host arkadaş. antalya'ya gelmiştik uzun ve yorucu bir yolculuktan sonra. her şeyi halledip üstümüzü başımızı giyinmeye koyulduğumuz anda şöförün telefonu çaldı, istanbul'dan arıyorlardı..

bütün huur çocukları dinlesin, sizi ilgilendiren bir detay var..

bakın bu yaptıklarımla övünmedim hiçbir zaman, kısaca intro geçiyorum; gibtiğim 5 kızdan 4'ünün sevgilisi vardı. 2 kızı kendi evinde, 1 kızı pansiyonda, kalan 2 kızı da otobüste gibtim.

başlıyor...

vızzızııızızı geri alıyoruz konuya dönüyoruz replay replay...

aylardan mayıs olması lazımdı. öğrencilerin eve dönüş telaşı bilirsiniz işte. o gün izinliydik şöför ve ben, bir de diğer host arkadaş. antalya'ya gelmiştik uzun ve yorucu bir yolculuktan sonra. her şeyi halledip üstümüzü başımızı giyinmeye koyulduğumuz anda şöförün telefonu çaldı, istanbul'dan arıyorlardı..

geceleyin ek sefer koymamızı istediler. "olamaz, gibsen gitmem!" lafları eşliğinde isyan ediyorduk, ama mecburduk aslında laflar boşaydı.. antalya'dan istanbul'a dönülecekti. gece 2 suları, argın, yorgun, tükenmiş bir vaziyetteydim üstelik..

aradaki ayrıntıları geçiyorum.

saat 02:00, otobüs perondan ayrıldı. otobüste sadece 7 kişi vardı ve yaş ortalaması bir kişi hariç 35'e yakındı. "biz bunun için mi çekecektik bu çileyi lanet olsun!?"

otobüs birden yavaşladı, yeni bir yolcu geliyordu. üstelik dişiydi.. hemen indim bavulları el çabukluğuyla bagaja yerleştirdim. o ara göz göze geldik, gerçekten güzeldi, güzel olmasının dışında fiziği ve bakışları yakıcıydı. yolculuk artık başlıyordu...

topuklu ayakkabı, 1.80'e yakın boy, bacak boyunun uzunluğu, fiziğinin fitliği fevkalade.. açıkcası heyecanlandırmıştı beni..

bir şeyler olacağı belli olmuştu artık. saat 04:30 suları, "çok sıcakladım.." dedi ve üstündeki yarı tişörte benzeyen şeyi çıkardı. gece karanlığı, otobüsün ışıkları sönük, öndekiler çoktan uyumuş.. diğer hostta şöförün yanında. ikimiz başbaşa kalmıştık artık.. birden yanağımdan öptü.. çok şaşırdım. kanım hızlanmaya başlamıştı...

film kopmuştu.. dudaklarımı emmeye başladı, bir yandan da pantolonun üzerinden kalkmış yannanımı fermuarı açıp gün yüzüne çıkarıp okşamaya başladı.. sessiz olmaya gayret gösteriyorduk çünkü en ufan bir seste durum kötü olurdu. derken sakso çekmeye başladı, işi biliyordu, kaşar olduğu belliydi ama sevgilisi vardı bunu farketmiştim... bende o ara kalçalarını okşuyordum. domaltıp gibemediğime yanarım hep..

inanmamak en doğal hakkınız tabii. yalnız firma kaliteli bir firmaydı. bunu bir kere daha belirteyim. ayrıca talimat geldiğinde de gibe gibe yola çıkılmak zorunda.

tam yan pozisyonda giberken* çantasının hemen diğer yanında duran telefonundan "dedeler müziğine" benzettiğim bir müzik çaldı ve tam telefonu eline aldığı anda bir erkekle resmini gördüm.. el ele tutuşmuş bir resmi.. adeta şok olmuştum, yoksa buradan bir yazarın sevgilisini mi gibmiştim? yazar olmasını geçtim, onlar sevgili lan sevgili! ve bu kaşar bunu benden sakladı lanet olsun o huurya!

tam yan pozisyonda giberken*: en arka koltukta olduğumuz için yer kısıtlığından o pozisyondaydık.

apar topar toplandım, o hışımla saçından aşağı çekip "senin sevgilin mi var!" dedim sert bir ses tonuyla. "ha.. hayır.. yok." dedi. elindeki telefonu alıp "bu ne lan!?" dedim. dondu kaldı, "benn.." dedi, dediğiyle kaldı. "üstünü topla ve gibtir git buradan!" dedim. bende toplandım. saat 05:45 suları mola vaktiydi..

otobüsten indik. sigara içenler bir köşede otobüsün yıkanmasını titreyerek izliyorlardı anlamsızca, güneş doğumuna yakın. bir sigara yaktım. o sırada yanıma o kız geldi. "yanıma gelmen doğru değil." dedim. "evet sevgilim var." dedi. "biliyorum." dedim. "kusura bakma lütfen boş anıma geldi." dedi. gibtir git demek istiyordum sanki, "tamam bitti işte, gidebilirsin." dedim. giderken arkasını döndü ve "bunlar aramızda kalacak değil mi?" dedi. "merak etme sen." karşılığını verdim. "yani sözlükler falan için de... işte.." lafını toplayamadı. donuk bir bakışla "tamam." diyebildim sadece..

zaten bu işten ayrılacaktım, vicdan azabıyla yaşamak kötü bir şey. gerçi bıraktığım zaman da gitmeyecekti ama böyle olmalıydı. sonunda işi bıraktım, için de kötü hatıralarıyla. pişman mıyım? evet hem de çok. anlatmak istediğim kimseye bağlanmayın, bakın şu anda o telefon ekranında gördüğüm çocuk için ağlıyorum.. çünkü azap peşimi bırakmıyor. dünya güzeli olsun, git gib. gibtiğinde kalır.. sonra kendinle başbaşa kalırsın.. nasıl yaşarsan öyle ölürsün.. ve işte gel zaman git zaman tövbe ettim, hala şeytan kadınlar var çevremde ciks yapmak isteyen..

ama her şeyin bir zamanı vardır.

sonra bir bakmışım böyle buldum kendimi, kızlara karşı önyargıyla yaklaşan. huur damgası vuran, anlamsızca ve haklı bir sürü düşünce ve başlık..

sanırım öyle dostum, buradaki yazarlardan birininkini düdükledim. işte böyle arkadaşlar falan filan öyle kapandı olay..