Evet beyler en azından 2 3 kişi gelmiş onların hatırına devam ediyoruz.

Keylogu silmişti adam hesaba giriş bile yapmıyordu. Heralde son giren ben olduğum için daha rahat bulunsun istiyordu. Ben öyle düşünmüştüm.

Fikrimi uygulamaya başladım.

Serverlerde 15 level üstü çarlarıma girdim , forumda hesaplarıma girdim. MSN den tanıdıklarıma yazdım. Her yerden hesabın ID ve şifresini paylaştım.

O gece hesaba giren kişi sayısı 200 den fazlaydı sanırım. ilk girenler de kalan itemleri almıştır zaten. Böylelikle mantıken kurtulmuştum. Hesaba o kadar kişi girmişken benim yargılanmam ne kadar mantıklı ki ? Hadi beni bulacaklar diyelim o kadar kişi arasından kaç yıl sürecek ? * Zaten sürekli IP değiştirip duruyordum. Ama bunu da yaparak işimi garantiye almıştım.

Tekrar ifşa olmamak için adminlik aldığım forumlardan hemen uçurdum kendimi. O gece logları düşen diğer hesapları soymaya cesaretim yoktu. Sabah olunca yatıp uyumuştum.

Akşama doğru kalktım bilgisayarın başına geçtim. Forumlara websitelerine baktığımda farkettimki yine benden bahsediliyor, herkes küfürler ediyor , beddualar ediyordu. giblemeden es geçtim.

Bir konu vardı diğerlerinden farklıydı, çok yorum gelmişti. Dün akşam ki muallaknin konusu olduğunu farkettim.

Çarının adını resmini falan koymuş , soyulduğundan bahsetmiş, dava açacağını da uzun uzun anlatmış.

Tabi bi züt korkusu sardı ama geçmesi için yorumlara bakmam yetti. Yüz küsür kişi hesaba kendisinin giriş yaptığını söylemiş. Dün biri dağıtıyordu diye eklemiş herkes.

Önüne gelen abi ben soymadım dava etme falan diye ağlamış.

E tabi bende kayıplara karışmış oldum. Adam da en son dayanamayıp lanet edip bırakmış işin peşini.

Tam bir hacker değildim ama mantıksal olarak işimi görebiliyordum.

Rahatlayınca siteden gelen yang isteklerinin ödemelerini falan gerçekleştirdim.

Gidip yangları teslim ettim alınmak istenen çarları almak isteyenlerin üzerine geçirdim.

Her gün klagib işlerdi.. Onlarca kişiden mesaj alıyordum, benimle çalışmak istediklerine dair. Resmen patrondum beylerr.

Logları okumaya devam ettim hesapları boşalttım. Artık işlerimi tamamen garantiye alıyordum panpalar. Soyduğum çarları metin2 forumlarında metin2 bedava çarlar diye dağıtıyordum. Herkes de girince huur oluyordu çar.

Çok rahattım..

Hesapta paralar biriktikçe birikiyordu. Annemin dolabından aldığım parayı fazlasıyla geri koymuştum.

Bir gün mutfağın camında oturdum sigara içiyordum.

Babam geldi.

Babam : Lan şerefsiz bir de sigaramı içiyorsun ne taka yararsın lan sen.

Babamın suratına baktım sigarayı iki parmağımın arasına alıp dışarı fırlattım ve odama gittim. Cevap bile vermedim.

Çalıntı başlık prim vermeyin oça

Hayatımın artık güzel olması gerekmiyor muydu sizcede ?

Hem taşaklıyım hem param var hem tanınıyorum.

internet kafelerden iyi hesap düşüyordu ama gidip bir daha keyloger yükleyemezdim. Hem tanınırsam giberlerdi belamı , Cafe ayağa kalkmıştır bile.

Fake login patch ve sahte MSN lerden düşürmeye başladım bu seferde. Mail hesabı için bir fake sayfa , metin2 girişi için bir fake sayfa yaptım. Daha sonra bunları çeşitli metin2 sitelerine yerleştirdim.

Yeni GM olanları kovalıyor onların adına MSN adresleri ve sosyal ağ hesapları açıyordum . Herşeyi kusursuz yapmaya çalışıyordum ama nereye kadar böyle gidecekti? Artık sıkılmıştım .

Bir sabah uyandım. Bilgisayarın başına geçtim gördüğüm şeyle şoka girdim.

Olamazdı bu imkansızdı.

Web sitem havaya uçmuştu. Daha doğrusu index atılmıştı.

Ben zaten milletin hesabını soyuyordum,bir hırsıza rakip bir hırsız daha mı vardı?

Biri niye bunu yapardı ki? Zaten yanglar benim hesabımdaydı, karakterler benim üzerimeydi. Site benim sadece satış yerimdi, yenisini kurar işime bakardım. Neden bu yapılmıştı?

Ben bunu düşünüp sigaramdan duman körüklerken bir mail geldi.

Sitene index atan benim. Seninle iletişime geçmek istiyorum. Bu kadar sürede bu kadar hızlı yükselmenin sebebini biliyorum. Senden cevap bekliyorum. Cevap verdikten sonra siteni geri alabilirsin.

Delirdim beyler. huur çocuğu sen kimsin de benim işime taş koyuyorsun? Şu zamana kadar hep silik yaşadım. Artık bir yerim vardı hayatta, onuda mı sen sileceksin?

iyi birisiymiydi kötü mü anlayamadım o an sinirden.

Akşama kadar cevap vermedim. Akşam mail ile bir fotoğraf geldi... Fotoğrafı yükleyip açtım. Üzerinde sitemin bilgileri yazıyordu. içimden huur çocuğu diyerek siteyi eski haline getirdim.

Siteye bakım olduğunu özür dilediğimi vb. yazdım. Millet sonra güvenemeyip alışveriş yapamaz diye tırsmıştım, çünkü işlerim çok iyiydi.

Piyasada en ucuz yangı ben satıyordum. En uygun karakter satışıda bendeydi.
Diğer sitelerden sık sık mail alıyordum ama hiç birini giblemiyordum. Resmen tanınmıyor, bilinmiyordum. insanlar sadece ben istersem ulaşabilirdi bana.

Bu sitemi patlatıp sonra geri veren lavuğuda düşünmeden duramıyordum. Niye yapmıştı bunu? Bir şekilde bundanda kurtulurum diye kendime güveniyordum.

Akşam olunca bunları düşünürken uyuya kalmışım.

Sabah uyandım her zaman ki gibi direk bilgisayara geçtim.

Bir finans hesaplaması yapayım diye banka hesabıma girdim

ANANI gibEYiM O NE

Bakiye: 31.31 TL
Uyuyor muyum lan hala diye düşündüm. Çıkıp çıkıp tekrar girdim hesaba.

Yok abi hala 31 tl 31 kuruş vardı hesapta.

Nerde lan benim milyarlarım?

Metin2 demiyiz lan? Ben milletin çarında 31 yang bırakıyordum. Bu nasıl bir ibret aq

Bankayımı arasam, bilgisayarımımı kontrol etsem diye düşünüyordum ki mail geldi.

Dün ki mail adresinden..

Devam et bin. iyi çalıyorsun ha xDé

Paranı almak istiyorsan istanbula gel, bilet paranı hesabına yolluyorum.
•

Bu muallakye pabuç bırakmam diye düşündüm ve;

Önce bilgisayarımı inceleyip yediğim trojanı buldum. Daha sonra bankayı aradım ve paramın Salih adında birine havale edildiğini gördüm.

Bankaya bağırıp çağırmama aldığım tek cevap "efendim bu havaleyi siz kendiniz yaptınız biz ne yapabiliriz"

Yapacak bir şey yoktu beyler. Dediğim gibi ben hacker falan değildim. O yüzden bu adamla savaşacak bilgim yoktu. Hem paradandan da olmuştuk aq

Bu kadar para kazanmıştım ve harcayamadan bir şeyler yapamadan elimden uçup gitmişti.

Babamla olan kavgalarım yüzünden başka bir yere taşınmayı bende düşünüyordum zaten.

Bu istanbul olayı olunca bahanede olmuştu bir nevi.

Ama gittiğimde ya adamı bulamazsam? Yada benimle taşak geçiyorsa sadece bi hackersa ve paramı vermezse?

Yada polisse ve beni tufaya düşürürlerse?

iyice paranoyak olmuştum ve kafamda kurmadığım hikaye kalmamıştı.

Siteye bir süre kapalı olacağını bildiren bi duyur yazısı yazdım.

El çantamı topladım aileme not bıraktım.

Yolladığı bilet parası ile istanbula biletimi aldım.

Kalan parayla ile sigara ve yolluk.

Otobüse binmiştim, artık istanbula gidiyordum...

iSTANBUL

Otobüsten indim. Yıllar sonra ilk defa istanbula ayak basmıştım. Küçüklüğüm geldi aklıma. Çıkardım bir dal sigara yaktım etrafı izlemeye başladım.

Çocukluğum istanbulda geçmişti o yüzden az çok bilirdim.

Düşündümde ben şuan kimim? Bir hacker mi? Zengin biri mi? Yoksa çok fakir ve yalnız mı? Hiç bir fikrim yoktu.

Nerden çıkmıştı bu adam, niye bu aksilikler beni bulmuştu anlamıyordum.

Ben olayların bu kadar büyüyeceğini düşünmüyordum. Gerçi yakalanıp hapise girmeye kadar şeyleri göze almıştımda bu değişik bir şeydi.

Otobüsden otobüse derken kendimi Mecidiyeköye atmıştım sonunda. Cebimde ki parada bitmek üzereydi. Bir an önce bulmalıydım şu adamı..

Bir internet kafeye daldım. Mailime giriş yaptım. Adamdan mail bekliyordum. O sırada kafeye gelen çocuklar dikkatimi çekti.

internet kafe sahibinin yanına gidip yang almak istediklerini söylediler, pazarlık yapıyorlardı. Çocuklar yalvarıyordu...

Seslendim çocuklara yanıma çağırdım...

çalıntı
--spoiler--
hikayenin sonunda kumar falan oynuyolar bi adamla ortak olup bu işte eve çıkıyolar
--spoiler--

Hadi dıbına koduğum

Çalıntı beyler

Soppdpwpdpf

Rez

Yazsana bin

Adama bulunduğum yeri mail atıp buraya gelmesini yada onun bir adres vermesini istedikten sonra çocuklara döndüm.

Ben: Yang mı alacaksınız?

Çocuklar: Evet abi ama pahalı

Verebilcekleri parayı ve ne kadar almak istediklerini öğrendim.

Biz bu konuşmaları yaparken kafe sahibi pür dikkat bizi izliyordu ama gibimde değildi, daha ne kaybedebilirim ki?

Benim kullandığım bilgisayardan yangları teslim ettim çocuklara teşekkür edip gittiler. Hiç değilse biraz para girmişti cebime.

Aslında kendimi sorgulamaya başlamıştım. Acaba buraya boşuna mı geldim? Buraya gelmeyip her şeye 0 dan başlayıp bu sefer daha mı dikkatli gelişmeliydim?

Ama o adamın peşimi bırakmayacağını biliyordum...

Biraz sonra kafe sahibi yanıma yaklaştı sandalye çekip oturdu.