devamı varsa okurum

Okusaniza gotler

Okadar yazdik ayip mk

sonuna kadar okudum bastım şukuyu

isimler birebir aynıdır,
döşemeci ekrem, sarhoş bekir ve satır osman üç iyi arkadaşlar aynı zamanda şehre kan kusturan serseriler, satır osman bir kavgada ağır yaralandıkdan sonra hayatını kaybeder, arkadaşlarının cenazesini omuzlarında taşıdıkdan sonra döşemeci ekrem ve sarhoş bekir hayata küserler,

arkadaşlarının cenazesinin kaldırıldığı camii bahcesinden günlerce ayrılamazlar, ve hergece litrelerce içki içerler aylar sonra bekir abi anlatmaya başlıyor

ekremle yine birgece körkütük sarhoş oldukdan sonra musalla taşının üzerinde uzanıyor ve ağlıyordum, sonbahar geldiği için havalarda iyiden iyiye soğumuştu, ulan fakirliğin gözü kör olsun üzerime alacak bir montum bile yoktu,

bunları anlatırken parkın köşesine işemeye gidip geldi, üzerine işemiş, cebindeki 3 paket bahar sıgarası sırılsıklam sidik olmuş, ıslandığının farkında değil yakıyo yakıyo sigara sönüyo lanet edip sigarayı kenara atıp anlatmaya devam ediyor bekir abi

çok üşüdüm ama ekreme bişey diyemedim, ulan arkadaşımı can dostumu yeni toprağa vermişim, o toprak altında bir parça kefenle neyapıyor, pekekent diyecekmiş gibi hissediyorum,

sonra gözüme kardeşimi taşıdığımız tabut takıldı, şarabı kafaya diktim ve biraz oturdum, kardeşimi alan canımızı alan o şerefsiz tahta parçası sendin ha dedim içimden,

ekremle birlikde tabutu alıp camiinin bahcesinin orta yerinde yaktım, şarabım elimde içimde bir huzur ve haykırma güdüsü, o tabut, arkadaşımı benden aldan tabut, gözlerimin önünde yanarken aklıma geleni bağırarak söyledim

'bundan sonra kimse ölmeyecek ekrem'