En son cümle hayat felsefemdir. Zamanında lisedeyken arkadaşım demişti " Sen, kızların masasına meze olacağına sen o kızları masana meze yap" öyle yani

Birini çok severiz. inanırız, güveniriz. O da seviyor, gitmez deriz. Herkes yapar, o yapmaz deriz. Kusursuzlaştırırız. Her ilişkilide olduğu gibi ayrılır, barışırız. Benim hatam diyerek günlerce acı çekeriz. Ama o başkası için acı çeker. Ona yazılar yazarız, o başkasına yazar. Ailemiz gibi görürüz, o bizi acınacak bir insan olarak görür. Onun kokusuna muhtaç iken, o başkaları ile buluşur. Biz gün sayarken, o başkasıyla geçirdiği her günün anısına çektiği fotoğrafları çıkartır, şiirler yazar. En acısı da bizim ona yazdığımız satırları, o başkasına atar.