ne uzun, ne kısa.. Ben en'leri yaşamak istiyorum. Yanımda uzunlara ne uzun boylusun, kısalara boyun çok kısa diyorlar, imreniyorum.. Bana birşey diyen yok, giberim böyle hayatı.. Bi akıl verin, intihar etmeyi düşünüyorum bazen sırf bu nedenden..

ben ciddiyim, kendimi tanıyorum.. intiharın eşiğine geldim.. Arkadaş ortamlarında kimse benim hakkımda birşey konuşmuyor, çünkü ortalama biriyim.. Yanımda başkaları hakkında çok zekisin, salaksın,huur çocuğu, bin,neşeli, mutsuz gibi terimler kullanılıyor, ben hiç konuşulmuyorum, beni öven yada bana yeren olmuyor.. Çünkü ben lanet olası ortalama birinin tekiyim dostum..

Bu anlamsız düşüncelerim yüzünden televizyon da izleyemiyorum artık.. Diziler hep en'lerde, arka sokaklar, arka sıradakiler, arkadaşım hoşgeldin.. Biri de demiyor ki şu dizinin adını orta sıradakiler koyalım.. Dizilere, filmlere bakıyosun, başroldekiler ya zengin yada fakir, nerede bu orta direk? Nerede bizim gibi ortalama insanları düşünenler?
Panpalar çok pis depresyondayım sanırım? Yok mu bi devası bunun?