nefes alamıyorum, konuşamıyorum, susuyorum beyler sadece. bir şey söylemek istiyorum söyleyemiyorum, boğazımda bir taş var lan orda takılı bir taş var çıkarsam rahatlayacağım aslında

oğlum kendimi bildim bileli çalışırım lan, hep başarılı bir öğrenciydim, hala da çalışıyorum. hiç şikayet etmedim, hep didindim. iyi biri oldum hep kötülük yoktur içimde. yükseklerde de gözüm yok ulan tonla kitap var hayatta başarının sırrı paranın sırrı diye ne sırrı be kardeşim ben sadece birinin beni sevmesini istiyorum lan, tek derdim bu

şu yaşıma kadar daha hiç bir şey yaşamadım lan, bakın ciks sevgili filan demiyorum hiç kimsenin beni sevdiğini, aranan sorulan istenilen biri olma hissini yaşamadım hiç ve bunun ekgibliğini yaşıyorum

memlekete gittiğimde komşular tanıdıklar yere göre sığdıramaz komşu teyzeler her gün yolda orda burda yakalayıp "inşallah benim oğlum da senin gibi akıllı başarılı efendi olur", " bir ara bizim oğlanla konuşsan akıl versen derslerine çalışsa senin gibi güzel yer kazansa" gibi şeyler söylüyorlar dışardan bakılınca ne kadar mutlu görünüyorsam demek ki...

beni bilenleriniz vardır daha önce de böyle entryler giriyordum oğlum durup durup buraya girmeye karar veriyorum o kadar kimsesizim ki anasını satayım bakın kendimi acındırmak değil amacım ama lanetli olduğumu düşünmeye başladım

özet: burdan başka kimsem yok beyler. gerçekten yok. bakın gerçekten diyorum 1(bir) tane bile arayıp soran bir arkadaşım yok