1. 1.
    0
    Gün 1

    Bugün 6 Ekim. Gemimizin kaptanı büyük bir başarıya imza atarak(!) gemiyi alabora etti. Ben de neresi olduğunu bilmediğim bir yerde, yanımda kağıt-kalem ve olmazsa olmazım romumla beraberim. Bunu neden mi yazıyorum? Korkuyorum. Ada sanki beni içine çekiyor. Rom da olmasa çekilmez he?!
    ···
  2. 2.
    0
    Gün 2

    Tanrım! Daha bir gün geçti ama romum bitti! Ne yapacağımı bilemiyorum. Yine de bir barınak yaptım palmiyelerden. Ama ilginç bir şekilde gece uyandım. Baktığımda ay tam dolunay ve en tepedeydi. Astronog olmasam hiç ilgilenmem ama bana çok ilginç geldi, çünkü yattığımda hilal ay olduğuna eminim.
    ···
  3. 3.
    0
    Gün 3

    Ah Catherine, burada olanlardan haberin olsa, 21 yaşındaki bu genç tuhaf bir adada yapayanlız. 12 yıllık saray eğitimi buna mı yaradı diyesim geliyor.Ama adada ilginç şeyler yaşanmaya başladı.Bu gece de aynı anda uyandım ve gece dolunay en tepedeydi. Bu ne anlama geliyor hiç bilemiyorum. Buranın bir ada olduğunu suyun hareketlerinen anlamam yeterli oldu. Ama yanlız olduğumu zannetmiyorum.
    ···
  4. 4.
    0
    Gün 6

    Evet... Çok ilginç, belki inanmayacaksın Catherine ama 5 gecedir ay aynı şekilde. Dün gece uyumadım ve ay'ı inceledim. hatta mıknatıslardan kendime bir saat dahi yaptım. Çok şükür gemideki son işim senin uğurlu mıknatıs zırvalarını yanıma almam oldu.. yoksa saati de bilemeyecektim. Her neyse, tam saat 3 te ay dolunay oluyor ve adeta ada uyanıyor. Havadan ışık hüzmeleri iniyor, sezebiliyorum...
    ···
  5. 5.
    0
    Gün 9

    Tanrım.. Catherine, biricik aşkım. çok korkuyorum. Keşke Sir colombus'tan önce çıkmasaydım bu aptal yolculuğa. Adada bazı insanlar var ama ellerindeki kılıçlar çok eski ve sanırım bakır. Canlı canlı bir atı yaktılar gözlerimin önünde..
    ···
  6. 6.
    0
    Gün 10

    Catherine,
    Sanırım bu adada bazı gariplikler var. 10 gündür aynı yerdeyim ama her gece dolunay var. Daha doğrusu saat 3 e kadar hilal, 3 te ise dolunay var. Bilmiyorum ama sanki hep aynı günü yaşar gibiyim. Bu ada gerçekten gizemlerle dolu büyük bir ada. Yıl 1479 ama sanki mağaradan yeni çıkmış gibi hissediyorum. Neden hiç bilemiyorum. Nasıl yapıyorlar o demiri bizim orada. Meğersem hiç haberim yok...
    ···
  7. 7.
    0
    Gün 11

    Aman Tanrım, nasıl anlatırım bilemiyorum ama, Catherine, bugün burada bir kadın yaktı yabaniler(ben onlara öyle diyorum) ama sana benziyordu.. Tamam... Sana tıpatıp benziyordu.Çok şaşırdım. Adeta ada beni seçmişti.
    ···
  8. 8.
    0
    Gün 13

    Carl ve Charles... benim biricik yavrularım. Sizi ölesiye özledim. Ve adadan kaçan birini gördüm. Yabanilerin hep yan yana gezdiklerini gördüm. Ama bu farklıydı. Bizim dilimizi konuşuyordu.. Dua ediyordu.. Korkudan yaklaşamadım. Ama..ama. Her neyse. Yarın gidip bulacağım onu, her şeyden önce burası neresi öğrenmem gerek.
    ···
  9. 9.
    0
    ////////Kar'karhakqh Kralından açıklama\\\\
    Yarın devam etçem binler siz okuyun bu arada
    ···
  10. 10.
    0
    Gün 15

    Ah Catherine. Seni çok özledim.ada o kadar tuhaf ki... Senin gibi bir biyolog da burda olsaydı çok yardımı dokunurdu. Adada gördüğüm hayvanlar çok tuhaf. Çok büyük ve de çok tuhaf kediler gördüm. Yabanileri çiğ çig yiyorlardı... Aman tanrım. Dün gece oluşan fırtına yüzünden bazı sayfalar uçtu. O yüzden şimdi tarihi de unuttum.1479 yılına gitmeden baktığım iyi olmuş. Her neyse. Ada beni kendine çekiyor demiştim ya.. Adada yabanilerin her gece sahile gelip, sonra da adada bir ağaca gittiklerini gördüm. Sanırım adanın en büyük ağacı. O beni de çekiyor gibi..
    ···
  11. 11.
    0
    Gün 16

    Catherine! Neden yabanileri o ağaca hareket ettiklerini anladım. Meğer üstüne bakamayacak kadar salakmışım.ama her gece nasıl dolunay olduğunu hala çözemedim. Bir astronumum ama.. Anlayamıyorum. Yabanilerden dilimizi konuşan yine geldi. Sahile doğru yol aldı ve yine dua etti. Sanırım o da benim gibi önceden gidenlerden. Beni gördü ama bana dediği tek şey şu oldu:
    Kaç! Bunla ne demek istedi ben de çözemedim. Ama sonra tüm yabaniler dilimizi konuştuğu için(ben öyle zannediyorum/////ipucu: ama değil\\\)
    O eski bıçaklarla doğradılar. Beni de bulurlarsa öyle mi yapacaklar..
    ···
  12. 12.
    0
    Gün 18

    Carl ve Charles... Bu yazım size olsun. Çünkü tahminen sizin yaşınızdaki iki sevgili kumsala gitti ve... Boşverin. Adadaki insanlar çılgın. Merhamet ve medeniyetten adeta eser yok. Ada gitgide tuhaflaşmaya başladı. Artık ay dolunay olarak doğmaya başladı. Ve bir şey fark ettim. Her gün belirli bir saatte yağmur yağıyor, sonra güneş açıyor, sonra akşam ve en son o tuhaf dolunay uyanması.. Nedense alıştım. Ama ada beni kendine katmaya çalışıyor sanki. Bu olayı tuhaf karşılamamaya başladım. Ada adeta beni seçti..
    ···
  13. 13.
    0
    gün 19

    ah tanrım! daha fazla dayanamayacağım. yabaniler yerimi buldu ve talan ettiler, yaktılar, yıktılar. iyi ki yanımda günlüğümü getirdim. yoksa bana deli sir rodrick derlerdi herhalde..
    ···
  14. 14.
    0
    Gün 20

    Cahterine! Yabaniler yok! Nasıl oldu bilmiyorum. O ağaca da baktım ama hiçbiri yok. Sadece sahilde ölen ve bizim dilimizi konuşan yabaninin cesedi var. Bir de yanan kadının son külleri. Sanki toz oldular ve uçtular. Ama ada halen kendinden ayırmıyor beni. Ağaçların tepesi halen bana çekici geliyor. Ama artık yabaniler olmadığına göre adada keşfe başlayabilirim.
    ···
  15. 15.
    0
    Gün 21

    Carl ve Charles, benim güzel çocuklarım.. Sizi çok ama çok özledim. Keşke sizi bir kez daha görebilsem. Ama olmaz. Çobanımız istemiyor. Bizler Küçük isa'nın koyunlarıyız, o da çobanımız. O nereye güderse oraya gitmeliyiz. Şansımı sorgulamamalıyım. Bugün ne mi yaptım. Bu lanet adadan kaçmak için bir sal yapmaya başladım. Ama o eski bakırdan bıçakla hiçbir şey yapılamıyor. Küçük isa, din, ben buraya düşmek için NE YAPTIM!?
    ···
  16. 16.
    0
    Gün 22

    Aman Tanrım. Bugün adanın içerisinde bir tapınak buldum! Ve içerisinde tonla altın! Yurduma döndüğümde zengin olacağız sevgili ailem. Sizi çok seviyorum. Carl, Charlie ve sevgili Catherine'im.. Bu ilginç ada macerasından öğrendiğim bir şey de bu oldu.

    Gece 22

    Tanrım! Tapınak yok oldu! Nasıl oldu bilmiyorum.. Altınlar da yok! Aklım almıyor.. Yine bir gece uyanmasında tapınağa baktığımda olmadığını gördüm. Ada benimle eğlenmeye mi başladı? Hiç bilemiyorum. Ordan getirdiğim ve yanımda kalan tek şey ise demir bir balta!
    ···
  17. 17.
    0
    Gün 23

    Çok ilginç.. Hem de çok.. Açıklayamıyorum.. Yazarken ellerim titriyor ama... Sahilde o ölü yok olmuş. Elimi sürmediğime eminim. Daha kötüsü ne biliyor musun? Uyandığımda kapı önümde asılıydı, tuttuğu demir baltayla!
    ···
  18. 18.
    0
    Gün 24

    Sanırım.. Sanırım çözdüm. Gerçeği görebiliyorum. Aydınlanmanın verdiği hazzı, tanrı'nın bana bahşettiği o keyfi; damarlarımda hissedebiliyorum. En son çocuklarımlayken bu kadar mutlu olmuştum. Çünkü.. Çünkü yabani dediğim insanların nerede olduklarını şimdi anladım. Tapınaktalardı.. Onların ulu evi.. Ya da kramatoryum, yaratıldıkları yer mi demeli..
    ···
  19. 19.
    0
    Gün 25

    Catherine.. Sana geliyorum. Salım hazır. Bu lanet adadan kurtulmayı başardım. Yarın gördüğüm ilk yere sığınıp yolumu bulacağım ve gideceğim.
    ···
  20. 20.
    0
    Gün 26

    Sonunda bir yer buldum. Burası da bir ada.. Cennet gibi, kuşlar uçuşuyor, burada birilerini bulabilirim. inamıyorum bulacağıma!
    ···