Ufakkken daha arkiyle anlaşıp sahile gidicektik babası zengindi binin dedim ben 10 tl getiririm ya getirmem çocuk dedi ben 100 tl bulurum ulan yolda 1 tl bulsam domalıcak durumdaydım. O zamanlar...

Küçükken oturduğumuz ev en alt kattaydı. Kışın soğuk olunca kapı iç tarafına kadar buz tutar, sabah babam 5te evden çıktığı halde bir saat erken uyanıp her gün buzları kırardı. Hiç şikayet ettiğini görmedim çünkü ondan sonra benim okula gittiğimi biliyordu.

Dedem küçüklüğünde tüm ailesi öldüğü için tek başına fakirlik içinde yetişmiş, 30lu yaşlarında kendi eliyle taşıdığı taş çimento ile köyde bir ev kurmuştu. Çocukları olduktan ve büyüdükten sonra hep beraber biraz daha iyi bir haline getirmişlerdi. O adamın neler çektiğini bi kendi bi Allah bilir zaten. Evin hemen üst tarafındaki komşunun oğlu benden bir gün büyüktü sadece, sünnet olacağı zaman oldukça büyük bir eğlence düzenlemiş, rakı masası kurmuşlardı. Hatırlarım, dedem içine kapanıp en köşe tarafa oturmuş, tek kelime etmeden gitmişti. Hiçbir zaman yeteri kadar parası olmamıştı çünkü kendi torunlarına eğlence düzenlemek için. Çok geçmeden benim sünnetimde babam önceden köşeye para koymuş, yemekli, içkili öncekinden çok daha büyük bir eğlence düzenlenmişti. O gün dedemi ilk defa o kadar mutlu gördüm ve günün sonunda eve gelince dedem babama sarıldı ve ilk defa o adamın ağladığını gördüm.

Magnum hayal edip minimilk yerdim 30 kurustu unuytmam. Allaha sukur ac degildik. derdimi gibeymisim

ekmek arası havyar ve ıstakoz yerdim amk :(

bunu kimseye anlatmadim panpalarim.uni birinci sinifim o zamanlar. manita da manita diye geziyorum ortalikta. facamiz yansin karşimm edalariyla kiz dusurmeye calisiyorum. iddaya girdik arkadasla ilk manita yapan kazanir diye.40lirasina. tamam dedim amk arkadasimin birine soyledim. ertesi gun kizi buldu. birbucuk saat uzaktaki yerden alip okula birakirsam sadece oyle tanisabilirmişiz. cuzdana bir baktim 1lira para var. gidip ekmek aldim. hala aklima geldikce o ekmege sarilir aglarim

Edit:kizla hicbir zaman tanisamadik

Hayatım fakirlik içinde geçti hala öyle gerçi.
Lisede ayakkabılarım yırtıktı önü açılmıştı tamamen. Arkadaşlar(arkadaş denirse) ayakkabıların niye yırtık niye almıyosunuz deyip gülerlerdi. Bende benimkiler havatabanlı olum ondan öyle diye dalga geçerdim kendi kendime ağlamamak için gülermiş numarası yapardım. Ayakkabım olmadığı okula gidememiştim 2 hafta. Babamın maaş almasını beklemiştik. Hayatımda hiç harçlık almadım öğle aralarında arkadaşlarım kantine gittiğinde sınıfta tek başıma otururdum canım çekmesin diye.
Arkadaşlarımla dışarı çıktığımda bi yere oturacakları zaman para olmadığı için başka bi işim var deyip evde giderdim. Annem üzülmesin diye de bahsetmezdim canım sıkıldı geldim derdim yatağa girer gizli gizli ağlardım .
Daha çok var da yaz yaz bitmez panpa

Fazla hatırlamam çok şükür eksiğimiz yok.Ama arkadaşlarım ebesinin amı gibi 2000 tllik bigiblet alıyorlardı ben 2006dan kalma Bianchi kullanıyodum. budur galiba sadece

Okudukça derdimi gibeyim diyorum amk

Evde tüp bitmişti 10 yıllık bi elektirik ocağında yapıyoduk yemeği oda bol ekmek az yemek yemekte hani biraz ne buldun koy içine yemeği bigün eve geldim açım abur cubur bisey yok tabi atıştıracak annem okulda gelsede yemek yapsa diye bekliyorum vakit geçsin diye televizyon izliyorum birden elektrik gitti hayrolsun ins dedim apartman merdivenine bakmaya gittim o an basimdan assa kaynar sular dokuldu asansör çalışıyordu sadece bizim dairede elektrik yoktu o akşam menüde yoğurt ekmek vardı...