bu başlığa hayatı hakkında kim ne yazarsa

bende yazayım panpa gazlandım. hangisini anlatayım lan ilk ve son sevdiğimi mi iş hayatımdaki ezik insanları mı (upgiberten gibi oldu lan.) beyler hiç asosyal olmadım. babamın müzisyen annemin de sosyal dansa olan eğilimiyle düşünen sanatçı ruhlu biri oldum.ilk okulda trt de yıldız çocuklar prog. katıldım daha 2. sınıftaydım lan.(izmir de kilim oteli bilen var mı acep?)yapabildiğim kadarıyla klavye gitar akordiyon bağlama tıngırdatıyorum. babamın grubunda klavye çalıyorum.
1 hafta önce bir arkadaş aradı sahne almamış hevesli gençler. böyle böyle kafede iş var gelirmisin hacı falan dediler.iyi dedim işin görülsün.ilk gün stüdyoya gittik beyler müzikten soğudum. elektro gitar ritim atmayı bilmiyor solist desen hem kolpa hemde ne müzik bilgisi var ne ses. bass gitar var çocuk tutmayı bilmiyor ciddiyim. neyse ben baktım olcak gibi değil kendi solist dostumu çağırdım kırmadı beni sağolsun iki gündür gidiyorduk sabahın 8 inde stüdyoya çalışmaya. bugün dayanamadım ve bu angutlara sinirlendim biraz bass gitarı tutan çocuğa dedim ne yapıyorsun sen gürültüden başka dedim nazik bir şekilde. adamın bahane şu beyler hacı ben notadan falan anlamam kafama göre takılıyorum dedi gururlanarak. bende ona sert bir şekilde baktım ve stüdyodan çıktı. ondan sonra solistleri var sanki brazzersten çıkmış dıbına koyim mikrofonu yalayacak nerdeyse. ses desen yok zaten. baterist orta şeker çalsa da delikanlı düzgün bir insan.bir de cebimden stüdyo parası veriyorum yardıma geldiğim halde. bugün çıkışta solistimle ayrıldık neyse. tokalaştık ayrıldık.5 dakka sonra bir baktım bateristin telefondan solist aradı.hacı ben sana ayar oluyorum bass cıya atar yapmışsın gelme bundan sonra dedi. komik tarafı şu beyler elemanlarda gibime sürecek müzik bilgisi yok. daha karardan gamdan yoldan anlamıyorlar. soliste geçen dedim sürdetone oldun hacı profsyonel miyim ne yapayım diyor. neyse dedim eyvallah tamam gelmem dedim. metrodayken bateristin kendisi açtı hacı pardon yaa falan. dedim biliyorum senle alakalı olmadığını fakat rezil olmadan bence ayrıl gruptan. çocuğun kendisi diyor sen olmasan ne yapcaz lan zaten kötüyüz kesin rezil olcaz. mekan sahibi aksi biri zaten zütlerine sokacak mikrofonları. solist aradığında da çocuk aradığında da tamam eyvallah dedim. kavga edilecek insanlar değil beyler seviyem insanı değiller.

okuyacam.

isteyen okur.

o kadar şanslı bi nesilimki hem 90ları hem teknolojiyi yaşadım. misket taso sporcu kağıdı mahalle maçları anılarımı oluşturuyor.
ilkokuldan önce sessiz bi çocukmuşum. iğne yapsalar ses çıkarmazmışım.ne verseler yermişim.6 yaşıma kadar biberon kullanmışım.
ilkoulda derslerim dehşetti. karnede 4 görsem üzülürdüm.
ortaokulda ise bilirsiniz nerde sivri çocuk asi çocuk varsa onlar popüler olur. bende onlardan sonra akıllı çocuk olarak popülerdim. dersler desen dönemde en fazla 1 yada 2 tane 4 vardı.
lise. lisede karakterin oluşumunu yaşadım. yeni ortamlara girince pek öne çıkmak istemem.1 sene boyunca pek öne çıkmadaım. hatta öyleki sayısal bölümünü seçtiğimde yan sınıfla birleştiğimizde sen yeni mi geldin okula diyenler oldu.(süper lise)derslerde düşmeye başladı yavaş yavaş teşekkürler geldi ardından.
lise bitti. ailemiz zengin değil bende çalışmam gerektiğini düşündüm. mermercilik yaptım 2 yaz dönemi. bimde kasyerlik yaptım 2 ay şehirler arası otobüslerde hostluk mcdonaldsta çalıştım şuan günlük hasılatı 500000 tl(sadece benim çalıştığım şubenin) olan dünyaca ünlü bi firmada çalışıyorum.
üniversitede yine sessiz sakin. asla ön planda olmaktan hoşlanmam. bu sene 4 üm.
yufka gibi yüreğim vardım ama belli etmem. hatta öyleki ne kadar acımasız canisin diyenler var. çok sertmişim ama iyi kalpliymişim. çoğu kız beni babasına benzetiyor. bi çok kızdan duydum bunu. kimse bilmez ama duygusalım. ölümler çok etkiler beni. şuana kadar hiç çok yakın tanıdığım ölmedi. yaşamadım o büyük acıyı. eminim kendimi toparlamam çok uzun sürer.

bunları neden yazdım bilmiyorum ama yazasım geldi.

reserved

gece uplarız o zman

bu başlığı gece aççan panpa fasıl olur amk.

@25 yazarsan okuruz

Hayatım çok taktan bi vaziyette sanki sıkışığ kaldım duvarlar arasına.. daha fazla yazmaya gerek yok özeti bu

@22 anlatsan roman olur emin ol

@21 haklısın panpa. @22 panpa yazmaya başla yazdıkça yazasın geliyor

6 yaşımda teravi namazında dayanamayıp altıma sıçmıştım

7. sınıfta beşyüz binlira için okulun 1. katından aşağı atlamıştım. olay olmuştu intihar diye.2 gün ayağı kalkamamıştım

ben hakkımda fazla bilgi veremem iş gereği. fbida çalışıyorum yani ajanım onun için hayatımı size anlatamam beyler çok tehlikeliyim bütün dövüş sporlarını biliyorum.

"bu başlığa hayatı hakkında kim ne yazarsa" hakkında kafanızda bir tanım veya verebileceğiniz bir örnek varsa eklemekten çekinmeyin:

@35 kızkaçıran torpil hepsi. hangisi patlamzsa açardık içini

torpili bilirim de patlamayan torpil derken kız kaçıranlardan mı bahsediyorsun panpa

patlamayan torpilin içindeki barutu çıkarıp gazeteye koyup kibritle yaktım bi anda bembeyaz oldugunu hatırlıyorum heryerin

panpa dötüncü nesilsin ne şansından bahsediyosun amk

lise 2 de pierre lotiye yanlışklıkla pierre cardin dmiştim

4. sınıftaydı galiba marioda 11. böölüme gelmiştim çok uğraştığım için bırakıp gidemedim okula. öğlenciydim

oğlum niye bu yazılar bu kadar uzun lan :(