bu hikayem inci sözlüğe

reservlerinizi alın 10 dk içinde giriyorum entrileri

--spoiler--

--spoiler--

Konusu ne

@4 konusu dram panpa bi arkadaşımın yaşadığı benim de tanık olduğum olaylar

işte bana bunlarla gelin amk. rezervasiyoğn si vu ple

hikayenin bi kısmını worde yazdım siz okurken ben de yazmaya devam etcem

@7 eleştirilerini bekliyorum panpa yazmaya başlayınca

başlıyorum kopyalamaya beyler
edit: giriş kısmı sizleri biraz sıkabilirim
edit2: okuyanlar ses versin de boşa anlatmadığımı bileyim

reserved

***bizim buralar soğuktur. ama iklim mi daha soğuktur insanımız mı onu bilmiyorum...
annem babam güneyin sıcak ikliminde tanışıp evlenmişler ama ben doğunun bir o kadar soğuk ikliminde dünyaya gelmişim.
babam doktor annem ise babamın doktor oluşuna kanıp okulu yarıda bırakıp öğretmen olma şansını elinin tersiyle yitmiş bir ev hanımı.
babam doğu görevi için tayini çıktığı sıra ben de dünyaya gelmek için emin adımlarla ilerlemekteymişim.
hepimizin hayatında kırılma noktasıdır bu doğu görevi hikayemiz de tam burada başlamaktadır

***babamlar güneyden kalkıp doğuya yerleştikten 5 6 ay sonra ben dünyaya gelmişim. babam kendi şehrine olan özleminden dolayı herhalde
güney koymuş benim adımı. babam doğu görevini tamamladığı sıra ben de büyümüşüm ama o ara babam çok kritik bir karar daha
almış ve doğuda görev yapmak istediğini burda kalmak istediğini belirtmiş üst makamlara.
yıllar sonra sorduğumda bile hiç pişman değilim oğlum ordaki insanların daha çok ihtiyacı vardı bana oğlum der.
baba niye bu kadar idealist oldun ki sanki. niye bu ideallerini bize de yaşatmak zorunda kaldın.

reserved

(taktan bi şey çıkarsa eksilerim arkaaş!!)

*** nese artık türkiye'nin en doğusunda bi yerlerde doğan ben burda büyücektim buralı olmuştum ben de artık.
okul zamanı gelmişti. okula kayıt yaptırdığımız günü dün gibi hatırlıyorum. tek başına arkadaşı olmayan sadece annemle vakit geçiren
bir çocuktum okuldan bi arkadaş bulma ihtimalim beni heyecanlandırıyordu. ki öyle 7 yaşına gelmiştim ilk arkadaşlarımı burda
tanımıştım. o gün okul müdürüydü galiba babamla konustuğunu hatırlıyorum. cengiz bey sizi astsubay hüseyin beyle tanıstıryım
demişti yanındaki o güzel saçlı beyaz tenli benden daha kısa boylu çocuk da benim ilk arkadaşım emreydi.

*** emrenin gözler çakmak çakmaktı o ilk bakışı hiç atamadım hafızamdan. babam bize el ele tutuşmamızı söleyip sınıfa soktu
ve aynı sıraya oturttu. ilk arkadaşım aynı zamanda sıra arkadaşım olmuştu. babam bu hareketiyle bi kez daha hayatımda
çok kritik bi hamleye imza atmıştı. ama hangimiz nerden bilebilirdi ki geleceğin bize neler göstereceğini?

*** emre ve ben iyi anlaşmıştık. belki o da benim gibi bu şehirde tek başınaydı. hiç arkadaşı yoktu birbirimize yol arkadası
olcaktık belki ikimizde. birbirimizin ilacı olmuştuk yalnızlığımızı gidermiştik. bi yıl o kadar hızlı geçmişti ki bu bi yıl içinde
emreyle aynı anda okumaya başlamıştık bahçede kozalakla yaptığımız maçlarda hep aynı takımda olmuştuk bir an olsun farklı sıralarda
oturmamıstık sınıfta. aynı anda tenefüse çıkıyor aynı anda beslenme cantamızdaki peynir ekmeği yiyorduk. bu sırada aileler de
bizim kadar iyi anlaşmaya başlamıştı. annem bu şehirde çok sıkılıyordu belliydi ama babamın meslek aşkı yüzünden annemin de babama
olan aşkı yüzünden bi kere bile off! demiyordu annem. bahar teyze de ( emre'nin annesi) annem gibi bu şehirde mutlu değildi

reserved

*** 2 farklı ev 2 farklı aile vardı ama 2 mutsuz çocuk 2 mutsuz eş 2 meslek aşkıyla yanıp tutuşan baba vardı. aile reisinin baba olduğu
bi toplumda tabi ki babaların sözü geçiyordu ve bu iki aile de doğunun bu şehrinde yaşamak zorundaydı.o sene iki aile de birbirini tanımıştı
yeterince. yaz tatili geldiği zaman biz babamın yıllık izninde annemin o güneyin çok sevdiği doğduğu şehre gitmiştik. ben ilk defa o yaz
ismimin anlam verdiği o güney sahillerini tanıma fırsatı bulmuştum. daha önceleri de gidiyorduk ama ben büyümüştüm galiba aklım ermeye başlamış
olmalıydı. emregil de kendi memleketlerine tatile gitmişti. tatil sırasında çok sıkılmıştım ben doğru dürüst arkadaşım olmamasının acısını yaşıyordum
bir an önce bitsin diyordum tatil. daha doğrusu keşke emre de burda olsa da tatilin bi anlamı olsa diyordum.

***nese panpalar tatil bitip bingöle geldiğimiz zaman ilk iş emrelerin evine gitmek olmuştu. emreler daha gelmemişti ama. üzüntüyle döndüm eve.
bi kaç hafta geçmesine rağmen emreler gelmemişti. okulların açılmasına bi iki hafta kalmıştı. babam o akşam yemeğinde bahar teyze'nin rahatsızlandığını
emregilin tatili biraz daha uzatcağından bahsetmişti. yine yalnız kaldığımın sinyalleriydi bu. okullar açılmıştı ben sırada tek başıma oturuyor gelmek isteyeni
emre gelcek dolu diyerek kovuyordum. biraz huysuzlanmışmıydım ne ?

sakin panpa