bu kadar insan yalnzken neden bu kadr insan yalnz

@94 benim kusurlarını kabullendiğimde oldu ancak olmadı. sonunda düşüncelerinle konuşuyorsun arkadaş. insan yalnız kalmalı kendini bulmalı ama arasırada kalmalı bu. arasırada kalan yalnızlık olmalı insanlar değil.

@104 bence insanlar sadece geceler gunu degerlendırırken karanlıkta tavana bakarken yalnız olmalı.
@102 aslında haklısın ama bunu degıstıremıyorum bıraz densızlık yapmıyor degılım sonunda pişman oluyorum ama olmuyor düzelmiyor.
edit:aurora69 nerdesın üstad

amk herkesin ayrı bi kaprisi ayrı bi tribi var kimse bundan odun vermior fazla vurur gote vurur meselesi, gururdan arındıgımızda ne kadar kalabalık oldugumuzu farkedecez,ve bazılarımız da benim gibi dahi olanlar kendileri gibi dahi olanların yanında tek rahat ettigi icin yalnızlar öhöm kendimi ovmedim picler ben dahiyim neden mi bende bilmiorum amk ama size kanıtlim ilkoldakyken ortmenlerim aileme bu cocuk zeki ama calısmıyor demislerdi o yuzden bence dahiyim ben

@104 olay sadece kusurları kabullenmek değil ki. Olay karşındakinin olabileceği kişi için değilde olduğu kişi için kabullenebilmek aslında. Onu değiştirmeye kalkmadan, değiştirmeden sevebilmek. Ha bazen bunların hepsini yapsanda olmuyor ki ben bunu bir kere çok ağır bir şekilde yaşadım. Olmuyorsa da demek ki bizim için bu durum daha güzelmiş demek
Edit :bundan sonrada arkaya bakmamak gerekiyor. Bu durumu atlatmak ta kolay değildir ayriyetten. Yapılacak tek şey önce gemiyi limana çekip motorun soğumasını beklemek, dinlenmektir. Kendini dinlenmiş hissedincede o limandan ayrılık yeni denizlere açılmak gerekir.

ben insanlardan bişey istemekten nefret ederim. ama birini sevince ondan da aynı sevgiyi bekliyorum. gurursuz gibi hissediyorum kendimi. ve kimseyi aşırı sevgimle boğmak istemiyorum. bundan korkuyorum. bu yüzden insan ilişkilerinde sıçtım. kimsem yok. hep yalnızlık yavrum...

@102 haklısın panpa. yanlış anlaşılmanın arkasında iletişimsizlik yatıyor. yeterince konuşmamak vakit ayıramamak yatıyor ve sonra yalnız kalıyoruz herşey koşuşturma içinde olduğundan karşımızdakini kale alıp adam gibi konuşma gereği bile duymuyoruz o kadar acelemiz varkı dertleri onu dinlemeden döküp gidiyoruz. biz cidden bi arkadaşa bakıp çıkıyoruz sorun bu

@108 geceyı karanlıgı günüzü aydınlıgı ıcın sevmek sanırım bahsettıgın haklısın. olmuyorsa zorlamanın bı anlamı yok sanırım.

yalnız olmak ne midir, kendini soyutlamaktır yalnız olmak. yalnız olmak başkalarının senin gibi sıradan biri olduğunu unutup bazen aşırı değer verip erişilemeyecek kadar yüksek görmektir.. bazen de önemsememektir seni önemseyenleri, sk*ne takmamaktır. ve sonra da o önemsemediğin o kişi çekip gittiğinde senin için ne kadar değerli biri olduğunu anlamaktır. yalnız olmak aptallıktır be çoğu zaman. "bu kadar insan yalnızken, neden bu kadar insan yalnız ?" sorusu da herşeyi özetliyor aslında..

@109 insan megolaman bır varlık. senı seviyorum derken bıle karsındakınden bende senı. demesını beklerız çogu kez aslında kendımız ıcın severız onun için degıl. karsılıksız sevgı ? pek raslamadım

@108 o konuda senle hemfikirim panpa değiştirmeye çalışmak çıkmaz yol. ya olduğu gibi yada işte böyle yanında olmadığı gibi kabulleneceksin.

@112 insan sevdiği kişiye yakıstıramaz dimi kötu seyleri. sanırım tolstoy çok güzel söylemiş.'güzel olan sevgili değil, sevgili olan güzeldir.'

@113 karşılıksız sevgi platonik kalabildiği süredir ki onda bile hayalinde b karşılık beklersin.

http://www.youtube.com/watch?v=pGvU4fdVb-w

@116 aslıdna kendımız için seviyor olabilir miyiz bu çok kurcalıyor kafamı senı herseyden çok seviyorum sözu koca bır yalan mı söz aslında senı kendım kadar sevmıyorum mu olmalıydı bilemıyorum..

http://www.youtube.com/wa...8lThI&feature=related

paylaşımın anlam ve önemini yitirdiği dünyada, istenmeden paylaşılan şeydir yalnızlık.

keşfedilmeyi istemek, duyguları açığa vurmaya çekinmek gibi bir çok etken zütürür insanı bu yolda.

trip vardır, hüzün vardır ama o yolun sonunda bir tek insan vardır.

"kartallar yanlız uçar"ı zütünden anlayan insanların muzdarip olduğu bir şeydir yalnızlık.

bazen kaçınılmazdır, kuyuya düşen eşek hikâyesine benzer burası. nasıl ki o eşek, üstüne atılan toprakları silkinerek ayağının altına alıp yükselmişse insan, yanlızlığını fırsat bilip ders çıkarırsa, uygulamaya koyarsa bundan kurtulur.

ha yalnızlık sorun mu? kesinlikle hayır.

kötü bir şey değildir yanlnızlık. kötü olan, insanın bunu değerlendirememesidir...

kendime güvenim pek yok insanlarla ilişkiler konusunda, hep ortama ayak uydurmaya çalışmaktan bir türlü rahat davranamıyorum, kendimi tanımıyorum belki, hep bi kalıba girmeye çalışıyorum, kendim olamıyorum yani, en önemlisi belki ve en yanlışı kendimi çok farklı bir yerde gibi hissediyorum (genelde herkesten olgun, zeki ve düşünceler konusunda ileride, yani bi bakıma kendini beğenmişlik-fakat bunu sadece içimde yaşıyorum), arkadaş çevrem benden yaşça küçüklerden oluşuyor genelde, sürekli rol yapmak zorunda kalıyorum, insanlarla görüşmek istemiyorum, duygularım iyice körelmeye başladı, hissizleşiyorum, fakat bir yandan da hayatı yaşayan insanları kıskanıyorum, onlar gibi olmaya çalışıyorum fakat hiçbir zaman olamayacağımın yavaş yavaş farkına varmaya başlıyorum, çaresizim, planları hep erteliyorum, artık çıldırma noktalarında ani kararlar alıp (genelde geceleri) sabahında ve sonraki günlerde tekrar yavaş yavaş eski halime dönüyorum, gücüm yok, uyuşturucu gibi internete tvye vs ye bağlanıyorum, ne yapacağımı bilmiyorum, hayattan beklentim yok..

bu yüzden yalnızım.

kaybolmuş durumdayım.

daha 60 sayfa daha yazabilirim de sıkılıyorum boşver.

@113 doğru, karşılıksız sevgi beklemek hata. ben sadece sevilmek önemsenmek istedim. hayatım boyunca sevilmemekten korkup arkadaşlıklarda daha alttan alan, isteklerini erteleyen taraf oldum. bu da bi taka yaramıyormuş. tecrübe oldu.

platonik sevgi yani uzaktan sevmek aşkların en güzelidir beyler. Çünkü daha kirlenmemiştir. Dediğiniz gibi içine insani hesaplar karışmamıştır daha. Sadece karşındaki kişi ütopyadır. Senin için hatasız, kusursuz bir güzellik ama eğer o uzaktan sevdiğiniz kişiyle yakınlaşırsanızda bardağın göründüğü kadar derin olmadığını fark edersiniz. Sizin içini doldurduğunuz kadar dolu olmadığını fark edersiniz ve hayalleriniz yıkılır. ilişkilerde mutluluğun formülü beklentileri minumum düzeyde tutmak. böyle mutlu olursunuz. eğer sizin beklentilerinizin üstünde birşeylerde olursa zaten mutluluktan ayaklarınız yerden kesilir.

@121 bunu kendıne itiraf etmek aslında yalnızlıktan kurtulmanın ilk adımı dostum. yarın yenı bır gune uyan ve ben benım de senı sen oldugun ıcın sevenlerle ol bır kılıfa burunme