bu sosyal fobi anamı dinimi sikti amk

grupciksendört mü dinliyon sen :D hahaha yardım edicektimte vazgeçtim

ananı herkes gibiyor

bende aynı durumdaydım panpa bende lisede başlamıştı bu durum sosyalfobi nin üstüne bide okul korkusu eklenmişti ama direndim ve lise yi zorlanarakta olsa bitirdim ünide rahatladım yani ne yaşadığını çok iyi anlıyorum hayatının ebesini gibiyor bu lanet hastalık diren panpa gün gelicek sende aşıcaksın benim gibi belki sende okul tamamen bitince aşarsın

edit: amk üzüldüm şimdi kendimin çektiği zorlukları iyi bilirim keşke yardım edebilsem

ortamı yan yatır

ergenliktir geçer panpa çok 31 çekme

dıbına koyim giberim. ünide söz alıp bildiğimi anlatmaya çalışıyorum kalp atışım deli gibi hızlanıyo. sorsan bu seni rahatsız ediyo mu hayır amk. giberim kalbini atışını insanların kafasındaki düşünceyi. çıkarım konuşurum. benliğine değer vermelisin panpa. değerli olan benlik lültürlü ve bilgiye sahip olan benliktir. şimdi gibtirgit adam gibi filmler izle kitaplar oku adam gibi dizi izle. house md ile başla

fight club filminde ki tyler durden denen adamdan lazım bize panpa
filmi izleyenler ne demek istediğimi bilir asdasdasfA:SD:asd

allah kolaylık versin panpa sana tek diyeceğim şey karşında konuştuğun insanda sıçıyo belki konuşurken bunu düşünürsen daha rahat olursun

panpa demin atiye dinliyodum aynen şunu söyledi

dünya dönüyo ama günler dönmüyo geri

valla bu durum için çok doğru

başlığa koptum ahahuehaehhahah

içten içe kendini olduğundan fazla önemli ve özel gördüğün için olabilir, bu yüzden insanların senin hakkında ne(kötü) düşüneceğinden korkuyorsundur, insanların senin hakkında ne düşündüğünün önemi pek yok, şu yüzden yok, çünkü insanlar senin hakkında düşünmüyorlar * , sen kimsenin umrunda değilsin aslında, başkalarını da gözünde fazla büyütme, çünkü onların da senden pek bir farkı yok, ergenlik döneminde şehir değişikliği yaşadıysan sebebi bu olabilir

Bende de var amk en çok koyanı da böyle yanlız ve sessiz olmak değil de her söylediğim laf için kendimi acımasızca yargılamam o kafamdaki kendimi eleştiren ses amıma koydu böyle yaşamak çok zor panpa anlıyorum seni :(

kardeşim bende lise 3 e kadar küçüklükten beri sfliydim. profesyonel bi tedavi görmedim. lise 1 de kızın biri daha okulun 2.günü çıkmak istediğini hoşlandığını söylemişti, heycanlandım ve korktum. kendimi korumam gerektiğini düşünerek sınıfın içindeben gayım, benden uzak dur.demiştim. karşı cinsle konuşmalarım tek kelimeliydi. meselakız:naber?,ben:iyi,sen? gibi.bu sadece el kızı değil.eş dost akrabaya karşıda böyleydim.ne söylesem doğru olur,ne söylesem yanlış olur diye düşünmekten konuşamıyordum. kendi başımaydım. lise 3 ten sonra herkesin benim gibi hataları olan, çoğunun benden daha salak insanlar olduğunu keşfetmeye başladım. çoğu insan beni dışardan görüp salak, geri zekalı sanıyor ama bi ortamda konuşmaya başladığımda ortama sanki sırf beni dinlemek için gelmişler gibi bi hava hakim oluyor. artık korkan ben değilim. artık benim olduğum ortamda insanlar konuşmaya korkuyor.pek zeki olduğumu söyleyemem ama doğru yerde konuşmasını ve susmasını iyi biliyorum.

özet:bırak kim ne düşünürse düşünsün. önemli olan senin onlarla ilgili ne düşündüğün ve emin ol biraz düşündüğünde insanların senden daha komik ve salak olduğunu anlıyorsun. kendine zaman ver. gülmekten çekinme. lafını esirgeme kimseden. göreceksin herşey güzel olacak. geçmiş olsun ;)

aynı kaderi paylaşıyoruz panpa bende sosyal fobik biri olarak
HAYATIMI DARACIK SINIRLAR iÇERiSiNDE YAŞIYORUM EĞiTiM HAYATIM SOSYAL HAYATIM BiTMiŞ DURUMDA. liseyi zar zor bitirdim üniversiteye gitmedim yaşayan bir ölüyüm sanki... şuan kendimi eve kapattım dışarı hiç çıkmıyorum mecbur kalmadıkça film di oyun du evde zaman geçiriyorum öyle taktan bi hayat işte sosyal fobi yüzünden bir işe girmeye cesaret edemiyorum çalışmıyorum insanların gözünde haylaz tembel izlenimi yarattım
zihnimi olur olmaz hayaller üretmekten alıkoyamıyorum gereksiz korkularım var gereksiz derin düşünceler içerisindeyim beyler hayatı ıskalamış durumdayım bu durum beni fena halde yaralıyor. kendimi değersiz hissediyorum aşağılık kompleksi var amk canım yanıyor
şu gibtiğim hayatta mutlu olmayı bir türlü başaramıyorum çaresizliğime mi ağlayım yalnızlığıma mı kendime mi bilmiyorum... Gençliğimin baharında sararıp solmuş bir çiçek gibi hissediyorum sanki biraz sonra alınıp çöpe atılacak gibi...
hiçkimseye anlatamıyorum derdimi insanlar beni anlamıyor kendi hayatlarıyla meşguller ve dinleyip geçiştiriyorlar
hatta gülüp dalga geçiyorlar. ne yapacağım böyle bu halim ne olacak inanın hiç bilmiyorum beyler allah ben ve benim gibilere yardım etsin allah'ın en büyük belalarından biri demek yanlış olmaz heralde keşke kanser olsaydım da bunların hiçbirini yaşamasaydım diyorum kendi kendime kanser verem olmayı sosyal fobiye tercih ederim ...
ben alkolü ağzıma sürmezdim sigara nedir bilmezdim hele ki uyuşturucu ağzıma sürmezdim ama bu sosyal fobi yüzünden sigaraya da başladım alkole de uyuşturucuya da yaşattığı acıları yaşatmadığı hayatı sosyal fobik olmayanlar bilemez verdiği sıkıntıları stresleri dertleri, insan bir noktadan sonra dayanacak gücü kalmıyor herşeyi boşveriyor herşeyden vazgeçiyor hayattan soğuyor kendini alkole veriyor alkolde teselli arıyor neyse yazmıcam daha...

Sosyal fobimi bir cafede garsonluga baslayarak yendim panpa. Insanlarin yuzune bakabiliyorum artik kalabalikta rahatim. Futbol oynarken lig maclarinda heyecanlanmiyorum. Cok guzel hayat.

çok kişi var böyle. ailenin amk ayrıca. git bi pgibologa

bir zamanlar bende de vardı bundan. Meğer sorun uzun saçlarımdan kaynaklanıyormuş, bir gün kestirdim ve dışarı çıktım... Ben hayatımda bu kadar rahat hissetmedim, yeniden doğdum.

sorunun çözümü sizde gizli.

panpa maddi durumun iyiyse pgibolojik destek al.

hayat çok hızlı akıp gidiyor malesef, boş geçirecek bir gün bile yok.

yaş kaç

olm ne güzel işte para harcamazsın