geçen aradı konuştuk biraz. konu 'biz'e hiç uğramadı. biz, incin diye biraz. konu öyle böyle yine içmeme geldi. (biraz da içime gelse ya!) dedim! yine içimden sabırlı sabırlı. kafamı bir o yana bir bu yana çevirdim. yumruğumu sıktım, burnumdan soludum, bıyıklarım ısınmıştı gözlerim ısınmıştı! 'içiyor musun halâ?' diye sordu bir de utanmadan. dalga geçer gibi şaka gibi. ya gibse yeriydi. 'evet' diye bağırmak istedim megafonu elime alıp. kulak zarlarını becermek istedim. neler demek istedim neler. bi konuşsam telefonu suratıma kapatıcak huur biliyorum. hayır tanrım kapanmasın o telefon, dedim. vallahi dakkasında değilim, küfretsemde sesi ayrı bi dünya bu huurnun. kanser gibi tanrım, tedavisi mümkün değil dıbına koyim! kafam angelina jolie'di. çaktırmadan 'denk gelirse arada sırada içiyorum' dedim ama içim nasıl içim yanıyor tanrım öyle böyle değil. cigarayı kolumda değil içimde söndürmüşüm sanki. sinirden tutup kafasını gözünü kırmak istedim ama kırılan hep bendim. 'anladım, şimdi kapatmam gerek daha sonra konuşuruz' dedi iki ay önce ki son konuşmamızda da dediği gibi. kafam attı. kafam zaten atıktı. artık kafam kafamdan atıldı. 'yeter dıbına koyim!' deyip 'telefonun diğer ucundan yanıma almak istedim!' kısık sesle 'peki' dedim.

ben içmeye devam edicem tanrım. kafam sisli. hiçbir şey düşünemiyorum. çaydanlığa votka koydum. dilersen sek içeriz!