bu şehre ne umutlarla gelmiştim halbuki

odanın içinde dört dolanıyorum amk gasteye bakıp bakıp hasgibtiiir çekiyorum ellerim buz gibi oldu üşümeye başladım. burhan altıntopun öldü mü lan o sahnesi var ya beyler aynı onun gibi amk. kalkıyorum dolanıyorum gasteye bakıyorum hasssgibtir çekiyorum. yine şoka girdim amk.ama bu sefer olmazdı bu çok fazlaydı, biran durdum beynim yine benimle oynuyordu.o resimdekiler farklı kişilerdi ben yine kafamda kuruyordum bunları.

Artık bunu bilmenin tek yolu vardı. gazeteyi sardım cebime koydum. montumu kaptığım gibi dışarı fırladım. aklıma birşey geldi geri döndüm bi kağıt kalem aldım. tekrar dışarı çıktım koşarak lokantaya yöneldim.bu sefer bu gece bu işi bitirecektim. hayvan gibi koşuyorum, kalbim yerinden fırlayacak amk .kulaklarım uğuldamaya başladı. Serhatın evine yöneldim. sonra durdum vazgeçtim lokantaya gidecektim. yine koşmaya başladım sonunda lokantaya vardım. nefes nefeseyim amk fikret beni görünce ayağa kalktı hemen

ne oldu lan iyi misin dedi

iyiyim abi iyiyim dedim gazeteyi gösterecektim tam dedim hayır bu yine bana inanmayacaktı amk.

Abi dedim kalk gidiyoruz.

Nereye olm sen nerden geliyon yine diyor. yine kafayı sıyırmış bu der gibi acuyarak bakıyor bana.

Hiç takmadım

abi gel gösterecem sana dedim dışarı çıkardım bunu bindik arabaya dedim sür bizim serhatın evine gidiyoruz.

Bi taraftan yolu tarif ediyorum diğer taraftan elimde kalem kağıt bişeyler yazıyorum

ne yazıyorsun lan diyor fikret

sen sür gösterecem sana herşeyi diyorum

sonunda serhatın evinin önüne geldik. yolda giderken serhatın evine dair hatırladığım ne varsa hepsini yazdım. duvarların rengi kanepenin kareli deseni. Falan herşey yazdım kağıda.

Dedim abi al ben bu eve daha önce hiç girmedim zaten bir sene de boşmuş başkası vasıtasıyla da giremem o zaman.

Eee dedi

ee si dedim abi biz şimdi beraber bu eve girecez sen kağıda bakacan teyit edecen.ben bu eve daha önce girmediysem içerdekileri de bilemem sonuçta.

Serhat abi yine şaşırdı. suratıma mal mal bakıyordu.olm dur lan nereye dedi nereye gidiyon bi dur amnıkoym diye sesleniyor.bu saatte hırsız gibi nereye giriyon bi dur.

Dedim abi bak gasteyi çıkardım bak abi bak dedim bu sanem

sen de tanıyorsun bu kızı dedim

bi gasteye baktı bi bana baktı.ver amnakoym ver yine başladık dedi

aldı bakıyor resme. sağa çevirdi sola çevirdi. karanlıkta tam göremiyor arabaya bindi iç lambaları yaktı. gasteye kafasını bi yaklaştırıyor bi uzaklaştırıyor.

E dedim abi tanıdın mı kızı

olm bu kız esmer değil miydi amna koym dedi bu resimdeki bidiğin kızıl saçlı

abi saçını boyatmış işte dedim

bi daha baktı

gözlerim fal taşı gibi ilk defa bana inanmaya bu kadar yaklaşmıştı

gasteyi arabanın lambaya iyice yaklaştırdı şekilden şekle giriyor amk

o an başka bi durumda olsak kahkaha atardım

benziyor dedi ama şimdi kızı görmeyel de bayaa oldu tam hatırlamıyorum

ne benzemesi abi işte o dıbına koym dedim

Robot gibiyim, polis soruyor ben cevaplıyorum.her cevaptan sonra bunlar birbirine bakıyor ,ordan olayı duyan diğerleri de başıma toplandı. etrafımda bi daire oluşturdular herkes bişey soruyor amk.
Kimisine cevap veriyorum, bilmediğimi cevaplamıyorum bilmiyorum diyorum...

neyse olanı biteni bi güzel anlattıktan sonra kır saçlı polis

üniversiteye bi ekip yollayın bakalım kaybolan elemanın ailesini adresini bir araştırsınlar. adı neydi tam olarak serhat ... soyadı neydi

serhat k... ( soyadının devdıbını yazmıyorum beyler) dedim.

yazdı bi kağıda verdi yanındakilere. bana döndü.gel bakalım şimdi dedi aldı beni dün gece bulunan sahipsiz cesetlerin farklı farklı fotoğraflarının olduğu bir dosya çıkardı.bu mu bu mu diye soruyor, teşhis için.

değil ,değil ,bu da değil diye diye fotoğrafları bitirdik.bir günde bu kadar sahipsiz ölüm olmasına da şaşırdım amk. adamların başta beni bu kadar sallamamasına da hak verdim. hergün ne olaylar oluyormuş da haberimiz olmuyormuş amk. zaten sinirlerim bozuktu... bunca ölü fotoğrafı görünce iyice fenalaştım. odadan çıktıktan onbeş yirmi dakika sonra gözlerim karardı.

Uyandığımda bi hastanenin acil servisindeydim. beni hastahaneye kaldırmışlar. başımda iki tane polis bekliyor. tansiyonum düşmüş bayılmışım. serum falan takmışlar. yanımdaki polise

ne oldu abi buldunuz mu serhatı dedim.

Bilmiyoruz henüz bi bilgi gelmedi sen yat onlar bulunca seni bilgilendirirler dedi.

Çıkardım serumları hadi gidelim abi o zaman dedim

diğer polis dur kardeş nereye gidiyorsun öyle kafana göre gidemezsin dedi

abi dedim ben iyiyim bişeyim yok ,fotoğrafları görünce fenalaştım, hadi gidelim falan bir sürü dil döktüm adamlara. geri döndüm karakola. bizim kır saçlı polisi koridorda yürüken gördüm koştum hemen yanına amirim amirim diye seslendim.

gel keke dedi koridorda bayılmışsın arkadaşlar seni hastahaneye kaldırdılar iyi misin? dedi

iyiyim komserim noldu buldunuz mu serhatı dedim

(bu arada böyle karakol ortamlarına falan alışık değiliz ya amk bi amirim çekiyorum polise bi memurbey diyorum... neyse konuya dönelim)

az önce arkadaşlar anons geçti bulmuşlar serhatı merkeze geliyorlar dedi

ağzım açık kaldı serhatı geri mi bıraktılar acaba diye düşündüm ama bıraksalar da o durumda serhatın fakülteye gidecek hali yoktu .anlaşılan dün serhat ne eski kiracıyı aramıştı ne de peşimdekilere yakalanmıştı. geri çekildim,

nasıl bulmuşlar bu kadar çabuk mu dedim

fakültedeymiş seninki dedi ... şok oldum

uzun bir hasssiiiktiiir çektim. tüm gece boyunca ben parkta bu iti beklerken ,bu galiba harbiden beni sallamayıp sağda solda takıldı yine vay dıbına kodumun çocuğu dedim içimden. hayatımda bu kadar sinirlenmemiştim beyler, dıbına koyacaktım o serhatın... artık bundan sonra dönüş de yoktu polise gittik bi defa dönüş yok artık. ne var ne yok hepsini anlattım polise. serhatı bulduktan sonra şimdi sıra kafenin sahibine gelmişti. Beni kafenin sahibiyle yüzleştirecekler ortada delil yok, kanıt yok tabii ki hiçbir sonuç çıkmayacak adamı da bırakacaklardı...