bugun ogle aramda sahilde embesil gibi

takilirken, yetim gibi boynu bukuk ilk defa su gorur gibi denizi izlerken yanima bi’ oglan geldi. oglan dedigim benden buyuk. cakmak falam sordu, oradan konu acti medeni sekilde sohbet ettik. adimi falan sordu soyledim.
sadece bu kadar ama. sonra ise gitmem lazim dedim, tesekkur ettim gittim.
boyle bi’ mesaj geldi, beni nasil buldu instagramdan bilmiyorum ama su an asiri moralim bozuk anasini satim. tamam icim yikik dokuk depresif rezil rusva kepaze ama disardan da mi geri zekali depresif duruyorum anlamadim ki, cok uzuldum kendime. keske ucuncu sahis kamerasindan yaklasip kendime sarilabilsem.