Babamı kaybedeli 2 seneye yakın oldu. Annem de başka bir adamla evlendi. Benden 6 yaş küçük bir kardeşimle kalıyoruz. işimi elime aldım. Aynı zamanda üniversitedeyim.

Şimdi annemin kocası mesaj attı bana. Evi boşalt o ev annenin diye. Ne oluyor diye aradım. Adam ev annenin üzerine boşalt derse boşaltacaksınız. Mahkemeye vermeyelim dedi.

Biz mirası bölüştük ama emre (kardeşim) büyüyene kadar evde onunla birlikte kalacaktık. Bu annemin kocası benim aylık ne kadar aldığımı ve eve ihtiyacımızın olmadığını anneme söylemiş. Anne diyorum. Biyolojik olarak evet manevi olarak asla. Emre daha lise3de. Eli gibinde geziyor. Annemi aradım daha 5-6 yıl sonra veririz evini diyerek. işin falan var. Hem sen kazanıyorsun tarzı konuştu.

5-6 yıllık kira ödemiş gibi yapıp sonra evi anneme verecektik. Ama kocası annemin beynini yıkamış. Borcu var adamın evi satıp borcunu ödeyecekmiş.

Annem bana sıkı bir kazık attı. Şimdi ben bu çocuğu nasıl büyütürüm. Bonzai mi içecek yarın bir gün alkolik mi olacak diye zütünde dolaşır durumdayım.

Ev kiraları hem ev hem iş hem okulun arasındaki semtlerde 750 lira. Ben kyk artı babamdan emekli artı birkaç burs toplam 1000 alıyorum. Maaşımda part olduğu için 500. Böyle hayatın dıbına siz koyun beyler.

Ev babamdan kaldı. %50si annemin kalanı bizim. Bize kalan miktarı ayarladık 6 senelik kira olarak ödemiş gibi yaptık. Ama kontrat yok sözleşme yok. O yüzden güvenip anlaştık evin tapusunu devrettik.

Başka aile büyüğüm var. Ama hiçkimse emre ile uğraşmak istemiyor. Kimse almıyor bu bebeyi. Ya benim yanımda adam olacak ya da serseri olacak başımıza.

Parasal anlamda hiçkimse yardım etmez bize.