1. 8.
    0
    @6 düşüncelerimi okudun panpa
    @7 anonim olunca kolay ama gerçek Hayat farklı
    ···
  2. 7.
    +1
    @5 buradakilerin çoğu. gözlemimi söylüyorum tabi
    ···
  3. 6.
    +1
    bu kabullenilmiş çaresizliğin çaresini kaçmakta bulursun. herkesten ve herşeyden kaçma hissi. sevdiklerinden, bildiklerinden, ailenden belki de olmayan ailenden.
    hatta gerçeklerden... hayattan, acılardan
    pek tabiki bedel olarak mutluluklardan, hoş muhabbetler, şefkat dolu iki çift sözden...
    bu içindeki "kral çıplak" haykırışlarını dışa vurmaya çalıştığın her an, mücadele etmeye çalıştığın her an diğer virüsler tarafından pasifleştirilmekten bıkarsın ve kaçarsın.
    ···
  4. 5.
    0
    @4 sen gelirsin zaten anca benim yanıma, helal panpa.

    kim samimi bu arada?
    ···
  5. 4.
    +1
    @3 samimiler en azından amk
    ···
  6. 3.
    0
    siz okumayın amk takunu çıkarıyorsunuz
    ···
  7. 2.
    0
    özeti okuyun lan bari, hayata bir de böyle bakın.
    ···
  8. 1.
    0
    yaparlar. anlamadan, dinlemeden eleştirir yerin dibine sokarlar. arkadaşım dersin arkadan vurmaz, önce beni bi dinler dersin ama nerdeee.

    kimsenin gerçekten arkadaşı yok amk, her şeyin temeli menfaat yada pozisyon arayışı, popülerleşmeye doğru bir basamak. can ciğer dostum dediğin bugün terkeder gider seni. sende gidenin arkasından bakarsın, hayatının dibine çekilir, toplum tarafından yok edilirsin.

    kendilerine bir de toplum diyorlar amk salakları. harbiden doğru söylüyorlar hepsi çıkarcı, gözü dönmüş vahşi.

    (Toplum, insanı etkileyen gerçek ilişkiler bütünüdür.)

    özet: kimseye güvenip bağlanmayın agalar benden demesi.
    ···