bunu anlatmam gerek ama anlatıcam

şaşkınlıkla arabanın altındaki cansız bedenime bakıyodum kafayı yicektim. ölmüştüm ama nasıl oluyorduda yine hayata devam ediyordum. herkes cesedimin başına toplanmış bağrışıyodu. sonra kafamı kaldırdım yüzlerce havada uçan insanlar vardı çok korkmaya başlamıştım ki yukardan sizinde tabir ettiğiniz gibi 40 yaşlarında bir ruh gülerek yanıma indi. gülerek hoşgeldin evlat aramıza dedi. kekeleye kekeleye hoşbulduk abi diyebildim.

güldü seni böyle görünce benimde ilk öldüğüm gün aklıma geldi senin gibi çok korkuyodum dedi. abi neler oluyor lütfen anlat dedim. kafanı kaldır yukarıya bak dedi. görüyomusun ruhları dedi. yine kekeleyerek evet abi dedim. bunların hepsi ölen kişilerin ruhu dedi. tekrar hayata dönmek için bekliyolar dedi. inanmak içimden gelmemişti. ama inanmamak elde değildi. çünkü bende ölmüştüm ama hala konuşabiliyorum düşünebiliyordum. hadi zıpla gezelim biraz dedi. zıpladım ve uçmaya başladım resmen uçuyordum korkum biraz azalmıştı hatta sevinmeye başlamıştım. havada binlerce uçan ruhlar vardı güzel kızlar, yaşlılar, genç çocuklar vardı herkes gülüyodu.

peki abi ben tekrar hayata dönebilecekmiyim dedim. tabiki gel seni zütüreyim dedi. beni doğum evi hastanesine zütürdü. işte burdan tekrar hayata döneceksin dedi. peki ama nasıl dedim. şu ruhların oluşturduğu kuyruğu görüyomusun oraya geçip sıranı bekliyeceksin doğan çocuğun bedenine girip tekrar hayata başlıcaksın dedi ve artık benim gitmem lazım eşim bekliyo dedi. eşim derken? dedim. tabi dünyaya dönmek zorundada değilsin burdada aynı şekil hayatına devam edebilirsin dedi ben dünyaya 2. sefer gittiğimde pişman olmuştum intihar ederek yine buraya geri döndüm burda karnın acıkmaz, uykun gelmez, çalışmak zorundada değilsin dedi. beden yoksa sıkıntıda yok dedi. burda aşk var sevgi var sonsuzluk var dedi.

peki abi sonsuzluk derken yaşlanmak falan yokmu diye sordum hayır burda yaşlanmak falan yok ilk kaç yaşında öldüysen o yaşta kalırsın dedi bak sen gencecik yaşta ölmüşsün sevinmen lazım dedi. ben 42 yaşımda kalp krizinden ölmüştüm neyse ben seni yine bulurum benim gitmem lazım dedi ve gitti.

o kadar şaşkındım ki ne yapacağımı bilemiyordum. insanları görüyodum ama onlar beni göremiyordu burası ayrı bi boyuttu bunu anlamıştım. uçarak bizim eve gittim. evde annem babam kardeşim akrabalarım herkes cenazemin başında ağlıyordu. çok kötü olmuştum bende ağlamaya başladım ama gözümden yaş gelmiyodu öyle ailemi izlerken arkamdan 'hoşgeldin recep' dedi birisi. korkarak arkama baktım. bu 1 sene önce kanserden ölen arkadaşım ahmet'in ruhuydu.

ot mu içtin sen

@7 ot içmek için döndüm kenks

anlıyorum

ulan hayatın sırrını açıklıyorum gibleyen yok

panpa aramızda ilkokullusu bile var amk gerçek sanıp intihar eden olcak lan

benim gibi tekrar dünyaya gelen panpalarda var aramızda kesin buna inanıyorum. şimdi çıkmam lazım gece anlatmaya devam edicem

allahtan okuma bilmiyom

--spoiler--

--spoiler--

dam cehennemden yazıyor kaçın

panpa yalan atmasaydın keşke belki inanırdım

lllllllllll

dama çekmiş koko'yu. anlat kiki anlat.

up up up

hadi laaaaaaaaaaaaaaaaaaaaan anlatsana oç