Size gibişmeli yiyişmeli bir hikaye anlatmayacağım binler. Sözlükte bunlar dışında tutulan bir hikaye yok ama deneyeceğim. Hikaye benim değildir. Yaşadığım sehirdeki lakabı ATÇI olan (sallama isim giriyorum) Ahmet olan abimindir. Oturduğumuz bir masada hep içip hem anlattı hikayesini gözleri dolmuştu anlatırken. Telefonumun ses kaydını açıp kaydetmiştim hikayeyi sizlerle paylaşmaının vakti geldi. Milyarda bir insanın başına gelebilecekler bunlar
edit: hikayeyi 1. tekil kişi olarak anlatıcam
edit2: Modlar ilk defa başarılı bir iş yaptınız
edit3: Ah şu modlar
edit4: Ahmet gerçek ismiydi beyler onu söyeleyim ahmet de demezler ATÇIAMAT deler
edit5:Ses kaydını atmamı isteyen panpalarım mekanda çok fazla konuşma var ayrıca kişi isimleri yer ve mekan isimleri geçmekte o yüzden atamıyorum.

15.11.1999
Neden mi tam tarih verdim o gün hayatımızın en kötü günlerinden biriydi çünkü. Bu tarihi nasıl mı unutmadım, her mezara gittiğimde gördüğüm için. O gün annemizi kaybettik. Kimse anlayamaz onun acısı. Allah geçinden versin fakat annen bir gün vefat ettiğinde ne demek istediğimi anlayacaksın. Ama yine de içime attım güçlü olmalıydım. Babam o kadar çok üzülmüştü ki 2 ay tedavi görmek zorunda kaldı. Bense kardeşime bakabilecek tek kişiydim. Güçlü olmalıydım.

22.02.2012
Hayatımın son gününü yaşıyordum. O kadar çok borcum vardı ki altından kalkmak imkansızlaşmıştı. Cebimde kalan son 200 lira parama bir umut 6’lı yapmıştım. Saat 7 istanbul koşusuydu. Zaten bu son şansımdı tutmazsa ya kendimi öldürecektim yada birkaç gün içinde beni onlar öldürecekti. Sonuç değişmeyecekti. Ama parayı alabilmek için beni kardeşimle tehdit ediyorlardı. Ona zarar gelmesini asla istemem. O yüzden kararlıydım. Bu gece herşey belli olacaktı. Ve ilk ayak başladı.

YIL 2007
ilk yılı bitirmişti ve memleketimize döndü. Oda bir işe girmişti biraz olsa rahatlamıştım. Boğazımdan güzel yemekler bile geçmeye başlamıştı. O yaz birlikte çalışıp birlikte harcadık birlikte güldük. Bir birimizin tek varlığıydık ve bunun değerini biliyorduk. Okul tekrardan başladı ve gitti 2007’nin son ayında bir telefon geldi bana. Kardeşim hastanedeydi ve çok hastaydı.

Tam tarihi hatırlamıyorum fakat yıl 2005
Babam yine yorgun argın eve gelmişti. Bize bakmak için kendini o kadar zorluyordu ki bazı geceler yemek yemeden uyuya kalıyordu. Gerçi yiyecek çok bir şeyimizde yoktu. Artık çift vardiya çalışmaya başladığı söyledi. O kadar zorlanıyordu ki hiçbir insan bedeni dayanamazdı aslanım. Benimde artık okulu bırakmam gerekti. Babama yardım etmeliydim. Küçük kardeşime daha iyi bir hayat sunmalıydık.

22.02.2012
Düşünüyordum nasıl bu duruma düştüğümü fakat bir sonuca varamıyordum. Bir yandan da yarışı izliyordum. 3 tek atmıştım. Yarışa ortalarda başlayan atım son kulvara girdiğinde köşeyi aldı ve rahat bir şekilde yarışı almıştı. Zaten şaşırılacak bir şey değildi. 350bin TL lik bir yarıştı ve o koşucu asla bırakmazdı o yarışı. Favori gelmişti.

22.02.2012
Mahvolmuştum. Hayatımı adadığım atlarda beni yanıltmıştı. Çıktım bayiden gidip kendimi öldürecektim. başka bir çarem kalmamıştı hayatımda kardeşimden sonra tek sevdiğim insanı arayacaktım can yoldaşım kardeşim arkadaşım. Tam telefonu açtım ( telefonu kapalı tutuyordum o kadar çok arıyorlardı ki) o aradı. Heyecanlı heyecanlı para bul ahmet para bul dedi. Nerden bulayım dedim bul dedi bul kurtulcaz sen bul.

22.02.2012
3. ayak başlamak üzereydi. Tek 9 atmıştım. Bu ayak gelirse muhtemelen kupon gelirdi. Yarış başladı. benim at önlerde başladı köşeyi kaptı. Aldı başını gidiyor. içim nasıl kıpır kıpır. Son düzlüğe girildi. Nasıl mutluyum bağırcam bağıramıyorum. Fakat arkadan gelen 5 numara rüzgar gibi geçti yanından ve benim içinde hayat bitmişti.

YIL:2007
Kardeşim sınava hazırlanıyordu. Varmızı yoğumuzu onun geleceği için harcıyorduk. Kıskanmıyor muydum? Evet kıskanıyordum. Fakat benim hayatım böyleydi. Bir yandan dershane bir yandan özel ders aldırıyorduk. Biriktirdiğimiz tüm para bitmişti. Ama devam etmeliydik ve ilk borcumuzu böylelikle aldık ( biz gibi adamlara devlet kredi vermez aslan parçası napalım bizde başka çareler bulduk.)

22.02.2012
Gece koşusu başlıyordu ve bizim yaşayıp yaşamayacağımızın hükmü verilecekti bu gece. Bize 4. Ayak lazımdı sözde tüyonun olduğu kısımdı. 1 2 3. Ayaklar bitti ve zaten çoğuna 9 at varsa 6’sı yazılıydı. 4. Ayak başlıyordu. Atlar yavaş yavaş kulvarlarına giriyordu. 3 kişi pür dikkat izliyorduk. Atlar var gücüyle koşuya başladı. Bizim at ortalardaydı ve ilk faul’ü yedi. (6’lı oynayanlar ne demek istediğimi bilirler) 2 at önüne kırmıştı sağ açığa geçti. Yolu uzatıyordu fakat Şimşek gibiydi. 2. Sıraya yerleşti. Şu ana kadar gördüğüm hiçbir yarışta olmayan bir şey oldu. 1. At tökezledi ve aşırı yavaşladı. Ve bizim at geldi. Şike bile olabilirdi o yarış fakat gelmişti gerisi bizi ilgilendirmezdi. Hepimiz bağırıyorduk

22.02.2012
Hızır gibi yanımıza yetişen adama nasıl teşekkür ediyorduk. Eğer o adam gelip 5 i yazın demese ölmüştük. Paranın açıklanmasına birkaç dakika kalmıştı ama o dakikalar saatler gibi geçmiyordu. Gözlerimiz ekranda göz bile kırpmıyorduk. 900.000TL vermişti 6lı. Fakat biz 10 misli girmiştik. 9 milyon 9 kendimize bile inanamıyorduk. Ölmek üzere olan bizler zengin olmuştuk. Kişi başı 3 milyon sesimizi bile çıkaramıyorduk heyecandan. Hemen mekandan çıktık ve sabahı beklemeye başaldık. Hiç birimiz ayrılmıyoruz kimse kimseye güvenmiyordu o an.

EVET BEYLER iLGiYE GÖRE DEVAM EDECEĞiM ŞiMDi DIŞARI ÇIKIYORUM HADi EYVALLAH

20.08.2007
Fark ettin dimi neden tarih verdiğimi. Bugün son tutunduğum insanı da kaybettim. Babamı. Ağladım günlerce ağladım ama kardeşime belli etmedim. Dik durmalıydım artık kardeşim tamamen bana emanetti. isyan ettim. Dünya bir sınavsa böyle sınavın gibeyim dedim. ama neye yarar. Kardeşim geldi yanıma abi okula gitmeyeceğim seninle beraber çalışacağım dedi. Bir tane tokat attım o kızarmış gözleriyle bana neden dercesine baktı. Onu buraya getirmek için neler yapmıştık okuyacaktı o okumalıydı. Gerekirse günde 2 vardiyada çalışsam onu okutacaktım. Babamda bunu isterdi. Sarıldık ağlıyorduk.

22.02.2012
5. ayakta gelmişti ve kupan kesin gelmiş gözüyle bakıyorduk. 6. Ayak başladı favori gelecekti başka şansı yoktu. O yarısı vermezdi. Ama hiçbir şeyin planlandığı gibi olmadığı şu dünyada bilin bakalım hangi at geldi. At demeye bin şahit olan tabiri caizse eşek bile olamayacak 5 numara. Ata vahiy inmiş gibi koşmuştu. Hem de iki buçuk boy farkla birinciliği aldı. Heyecanımızdan ellerimiz ayaklarımız titriyordu. Gözlerimiz dolmuştu. Artık sadece ne kadar kazandık onu beklemek kalmıştı.
Not: 6’lıda bilen sayısına göre para alınır.

YIL:2007
Kardeşim sınava girdi sonuçlar açıklandı gerçekten iyi bir derece almıştı. Harbiden çok zekiydi ve çalışkandı. Ona yaptığımız emeklerin hakkını verdi. Tabi bu başarıda bizimde payımız vardı. Yemedik yedirdik tabirini tamamiyle gerçekleştirmiştik. Batıda bir ünide (ismini vermiyorum) tıp kazanmıştı. Çok mutluyduk hatta o gece kutlama bile oldu. Tavuk alıp mangal yaktık. gülüp eğlendik seviniyorduk ama sevincimiz uzun sürmedi.

YIL:2006
Babamla birlikte çalışıyorduk hatta para bile biriktirmeye başlamıştık. Hayatımız yavaş yavaş düzene giriyordu. Kardeşimin seneye üniversite sınavı vardı daha çok paraya ihtiyacımız olacaktı. Kardeşim diye övmeyeceğim fakat gerçekten çok zekiydi. O başarırdı ben okuyamadım o okumalıydı.

22.02.2012
2. ayak başladı. 5 at birden oynamıştım. Heyecanlı bir şekilde yarışı takip ediyordum hayatımı oynamıştım. Nasıl sakin kalabilirdim ki. Aynı zamanda favorinin gelmemesi için de dua ediyordum. Hep favoriler gelirse yatırdığım parayi bile alamam ihtimalim vardı. Son düzlüğe girdiklerinde 3 5 8 peş peşe koşuyordu. Hala hatırlarım o 8 numaranın jokeyi neydi öyle be kardeşim. Tam bir eşşek olan atı 1. Getirmişti. 13 ganyanı vardı. Buda gelmişti.

YIL 2007
işin birinden ayrılmıştım fakat paramda yarı yarıya azalmıştı. Kardeşim arıyordu para istiyordu. Yok diyemiyordum ona nasıl diyeyim okumasını ben istiyordum. Ne gerekiyorsa yapılmalıydı. Ama yoktu şu gibtiğim dünyasında bizim paramız yoktu. Arada açmıyordum telefonları duymamış gibi yapıyordum para bulmaya çalışıyordum. Yada çalıştığım günün yövmiyesini yatırıyordum direk.

YIL 2007
Hemen gitmeliydim fakat elde avuçta para yoktu gitsem nasıl gitcem nerde kalçam ama kardeşim hastaydı ve ben burda çaresizce bekleyemezdim. Hemen borç bulmalıydım. Arkadaşım çevremde ben gibiydi. Mecbur o gibtiğim Y*** yanına gittim. Verirdi tabi verirdi geri ödemesini de ona göre sağlam isterdi fakat çare yoktu. Düşün bak benim atçıamatın elinde çare yoktu. Parayı alır almaz gittim kardeşimin yanına.

22.02.2012
Abi dedim haklısın ama bana çok bişi lazım değil 1000 lira ver 3 gün sonra 5000 olarak alacaksın dedim. Sen hiç böyle bi faiz gördün mü ama tek çarem buydu. Ben teklif etmiştim. Bana gelse böyle bi teklif gidecek 1000 liram olurdu ama gelecek 5 katı. Kabul edebilirdim. Birden düşündü bak koçum dedi eğer bu parayı vermezsen kaçmaya çalışırsan bulurum. Bulduğumda da hiç hoş şeyler olmaz dedi. ilk defa bu kadar net tehtit edilmiştim ama korkmuyordum ben zaten ölüydüm.