bunlar işte. Ersoy, Melis ve baş belası Nergiz. Bunlar benim teşkilatta ilerlememe engel oldu. Biz bu huur çocukluğunu engellemek adına hastalık yaymışız bunların yaptığına bak. Minnet duymalılardı.
R:Rıfat
X:Kim bunlar? Herkes dönüşmedi mi?
R:Herkes dönüşseydi burada oturmazdın. Seni kobay olarak alırdık.
X:Demesi kolay. Alsaydın ya.
Y:Beyler boş yapmayın.
R:Bu adamlar bizim mekanlarımıza saldıranlar. ilerlemelerimizi yok edenler.
Z:iyi de başardık. Yani bütün bunlar için gereken her şeyi yapmadık mı?
R:Bunlar isyancılar. Yeni düzene en başından beri karşıydılar. Bu yüzden bu gelecek isyanları bastırmamız gerek.
Not1: (bkz: orijin penis hikaye serisi) 4. hikayedir.
Not2:iki günde bitireceğim. Dediğimi yaparım zaten önceki hikayelerde de bariz.
Not3:Sözlükten bir dostuma gönderme var. Ara ara göndermeler yapacağım.
Not4:Resim alakasız sayılır.

Her gece intikam yemini ediyorum. Şu an birkaç yönetici dışında kimse kalmadı. Aralarında da tek Türk var.
Y:Yönetici
Y:Rıfat Bey! Hayatta kalmanız için size panzehir verildiğini hatırlıyorum. Neden beni rahatsız ediyorsunuz?
R:Hanımefendi bazı isyancıların olduğunu söyledim. Hatta bir grubun yerini bile saptadım. Bunlar bize sorun çıkaracak.
Y:Çıkarmaz. Eninde sonunda ölecekler. Siz o mekanı bırakmazsanız yaşarsınız. Şu an ikinci protokole geçmeye çalışıyoruz. Herhangi bir sorun teşkil edeceksen ölümünden dolayı ben sorumlu olmam. Ve eğer hatanı fark edersem ölsen dahi karşımıza çıkma Rıfat!
R:Peki efendim.

Ses verin ses

Arabanın birine bindik. Ön koltukta ben ve Rıfat. Arkada Nergiz vardı. Elimde silah Rıfatın kafasına yakındı. Bu adama güvenemiyordum bir türlü. Zombileri eze eze geçiyorduk. Araba doğru dürüst sallanmıyordu bile. Zombilerin dokuları oldukça yumuşaktı. Anında parçalanıyordu. Yine de bu yolun bizim için kıyamet olacağını nereden bilebilirdik ki?
Mekana yaklaştığımızda tuhaf sesler artıyordu. Bilmediğimiz bir dil olduğu açıktı fakat hırıltı da değildi.
R:Yönetici! Gelmiş. Uçağını göremiyorum ama.
N:Kim dedin?
R:Yönetici! Dünyanın en zalim ve en eğitimli kadını! Soğukkanlı, gaddar, atik ve yetenekli. Dayanıklı ve her koşulda hayatta kalabilir. Dikkati asla dağılmaz. Bu hem bizim hem benim kıyametim olacak. Yine de tek şansımız olacak. Geri dönersek diğer sevdiklerimizin yerini öğrenir. Benimle misiniz?!
N:Seninleyim Rıfat!
K:Öyle olsun!

Memduh Abi solda ben sağda koruyoruz Katreyi. Katrede ağlıyordu ama bu durumun sorumlusu benim. Onu o yarışa getirmemeliydim. Bu benim vicdan azabım. Karşıda en az elli zombi vardı ve hepsi sola doğru odaklıydı. Yani hafif şişman tatlı adam Memduha.
M:Orijin?
O:Buyur abi.
M:Burdan çıkmak isten mi yegenim?
O:isteriz abi zaten bunun için vuruşuyoruz.
M:Bunun sonu yok yegenim bilisen.
O:Bilirem abi de çaresi de yok.
M:Var yegenim Kemale selam söyle.
Memduh Abi büyük zombi grubunun içine daldı ve hepsini kesmeye uğraşıyordu. Ben ise çaresizlikle bağırdım ve Katreyi binaya soktum. Binada çatıya nazaran zombi yoktu. Rahat bir vuruşmanın ardından çatıya baktım. Memduh Abiyi göremedim.
Bir araba buldum ve hastanenin yoluna doğru sürdüm arabayı. Sen var ol Memduh Dayı.

Yönetici:Y
Araba her geçen saniye ilerliyor ve Rıfat tedirginliğini her geçen an daha da belli ediyordu.
K:Rıfat iyi misin?
R:Bak şuraya.
Karşımızda ona yakın ağır silahlı ve zırhlı adam vardı ve tabii yönetici de aynı şekilde.
Y:Rıfat! ihanet edeceğin aklımın ucundan geçmezdi. Bana o arabayı patlattırmayın! inin hemen!
Rıfatla birbirimize baktık.
K:Ne istiyor bu?
R:intikam!
K:Rüyasında görür. Çıkıyoruz.
Arabadan inip mekanın duvarlarında siper aldık.
Y:Rıfat! Rıfat! Seni küçük böcek! Panzehir mi istemiştiniz? Bak elimde ne var?
R:Ha gibtir!
O sırada kafayı çıkarıp bir el ateş ettim ve zırhlılardan birini kafasından vurdum. Yere yığıldı. Peşimden Nergizde birini vurdu.
Y:Ateş edin!

Binanın kapısı dar ve dar bir koridora açılıyordu. Kapıyı açıp içeri daldığımızda Katreyi ortamızda tutmalıyız. Çare yok.
M:Ben önden girerem yegen.
O:Dikkat et abi.
M:Eyvele.
Memduh Abi önden girdi. Katrenin arkasını kollamak tabii zombi öldürmekte bana düşmüştü. Önden geldiği kadar arkadanda zombi geliyordu. Öldüre öldüre geçtik koridoru. Çatıda korktuğumuz başımıza geldi. Çatı ağzına kadar zombi doluydu.
O:Abi mümkün olduğunca çatıdan aşağı at.
M:Eyvele yegenim.
Ellerimizde tabanca bir işe yaramayacak bıçaklara geçtik. ite ite geçiyoruz aralarından. Katrenin bir yanında ben diğer yanında Memduh Abi tüm zombilerin gözü üzerimizde.
K:Orijin! Bırakın beni.
O:Olmaz!

Yöneticinin ne dediği umrumda mıydı? Tabiiki de hayır! Benim sevdiğim insanı kaçırmışlar ve benim o zamandan beri haberim olmamış. Bunun suçlusu kimdir? Bütün insanlar. Araya araya Bağdat bulunur. Silahları kuşanıp üç kişilik ekibimin karşına geçtim.
R:Bugün yönetici ile görüştüm. O gösterdiğim üç ismin grubuna saldırı düzenleyeceğiz.
X:Peki ya yakalanırsak ne diyeceğiz?
R:Çok komiksin. Yağmacıyız biz yağmacı.
Y:Zombilere karşı depodaki etlerin durumu ne?
R:Kontrol etmeyen beyninizi gibeyim. Her takuda ben mi yapacağım lan.
Z:Ağır ol Rıfat.
R:Hazırlanın yeter. Gidiyoruz.

Bir up da ben atayım

Peşimizdelerdi. Olmasını beklediğim gibi. Temiz yollardan bir rota belirlemiştim ve okul, hastane ardından klinikte bitirecektim işlerini. Hızlı bir şekilde gidiyorduk. Arabayla olan mesafe her geçen süre artıyordu. Okul bahçesine yaklaşmıştık. Kaza yapmışlardı. Hastane bahçesine kadar gidip beklemeye koyulduk.
X:Neyi bekliyoruz?
R:Gelmelerini.
X:Araba kaza yaptı.
R:O ihtiyar adam Nergizin eşi. Her türlü gelecek buraya.
X:Buraya geleceğimizi nasıl anlayacak peki?
R:Anlamayacak. Ama gelecekler. Mekan şu an zombi doludur. O sakat kızın vurulması onları nereye getirecek? Buraya tabii.
X:Ya ölürlerse?
R:Bunlar umutludurlar. Her şeyi yapacaklardır.

U:Ben dediğim gibi üniversite öğrencisiyim. Bundan iki sene önce teklif almıştım bu Rıfat denen adamdan. Herifin tek isteği herkesi yok edip hayatını yaşamak. Zamanında bir şeyler yaşamış nedir bilinmiyor fakat Türkiyedeki tüm bu olayları o yönetiyor.
N:Defterde onun adı vardı fakat otelde piyon dediler.
U:Türkiye piyon ülke. Amerika bu işin başı. Rusya, Fransa ve ingiltere baş ülkeler. Almanya, italya gibileri de yancılar. isveç, Danimarka, Norveç, Finlandiya, Polonya ve Estonya red etti. Adam bulamadılar orada.
K:Hastalığın yayılmama durumu mu var yani?
U:Evet. Benim bu adamlarla yolum kesişti. Sevgilimi kaçırdılar ve zorla çalıştırdılar beni. Hala haberim yok. Bu sınıfta olma sebebim ise o benim ilkokul aşkımdı. Buraya dönecek. Biliyorum.
Üçümüzde birbirimize baktık.
A:Bizim hastaneye gitmemiz gerek. Orijin orada olmalı.

Okula geri döndük.
D:Şimdi size silah çekebilirim. Geçin içeri. Baştan alıyoruz.
Tekrar üst kata ünili adamın yanına gittik.
O:Rıfatın nerede olduğunu biliyorum.
U:Nasıl?
O:Babamın arabası boşuna mı kaza yaptı? Katre vuruldu. Onu hastaneye zütürüp erzakları almalıyız.
U:Hayır. Erzakları siz almaya gidin. Birinin burayı korumayı gerek.
O:En son böyle dediğimizde en sevdiğim abimi kaybettim ben.
D:Belki kepenkleri indirip kapıya not bırakabilirsin ünili?
U:Not olmaz. Ama tamam bende geliyorum.
Silahlanıp mahalleden çarptığımız arabanın içinde yol aldık. Katrenin yarasını sarmıştık fakat kurşunun çıkarılması için morfin şarttı.
Hastanenin bahçesine girdiğimizde Rıfatların ileriye doğru koşarak kaçtığını gördüm. Arabası ise zombi kaynıyor ve yan yatmıştı.
Ka:Açelya, Kemal Abine güveniyor musun?
A:Elbette.
N:Almam gereken bir intikam var. Bende geliyorum.

Ka:O zaman Açelya sen kal burada.
A:Olur ağabey.
Ka:Bizi bulamazsanız ilerideki kliniğe gelin.
O:Tamam baba.
Orijin ve ekibi hastaneye girdi. Biz ise koşar adım giden Rıfatların peşindeydik. Açelyayı almaktan vazgeçtim çünkü Orijin o ikisinin yanında tek kalacaktı. Bu büyük bir riskti ve kimse Orijini kaybetmek istemiyordu. Hele de ben hiç istemiyordum.
Kliniğin yakınlarında bir el silah sesi duyduk. Rıfatın yanındaki adamın kafası uçmuştu. Kurşunu atan kimdi görememiştim. Rıfat ise diz çöküp ellerini başının üzerine bıraktı. Silahı ise geriye doğru fırlattı.
N:Kemal burası annemin kliniği.
K:Ne?!
R:Teslim oluyorum tamam. iyi organizesiniz eyvallah. Ama konuşmak istiyorum.
Silahı Nergiz yerden aldı.
K:Konuşursun merak etme. Kalk ayağa.
R:Teşekkür ederim.
K:Konuş şimdi. Neden bize saldırdınız?

Devam edin derseniz ilk fazın 3-4 partı kaldı?

Toplaşın edit atacağım ana seriye geliyorum

ilgi yok son part bugün. Yarın gece devam

O sırada Orijinin grubu.
O:Memduh Abi. Katrenin doktora ihtiyacı var.
M:Bilirim yegenim. Bu zombi çukurumdan kurtulmamız gerek. Demirliklerden birini yıkmak intahar. Çatıya çıkarmalıyız. Arkadan gitmeliyiz.
K:Bırakın beni! Bunca zaman hep engel oldum size.
O:Ne engeli Katre!!!
Katre elimden tuttu.
K:Bırak beni. Seni seviyorum. Sen yaşa bana yeter.
O:Olmaz!
K:Bak sen yarış olayında haklıydın. Çoğu konuda da öyle bırak beni.
M:Kızçem şu silahı al ve zombi öldür. Karşıya bak! Ölmek istersen ha. Bunlara mı dönecen!
O:Katre, hakkım varsa bizle vuruş.

Dört kişi depoda silahlara etleri sürdük. Bir de kalkanımız vardı. Onlarla zombi sürüsüne kaynarsak diye onlara da yedirdik. Fazla tutmayacaktı ama olsun. Kokusu kurtarsın.
Yaklaşık yarım saatlik yolculuğun ardından sokağın beş metre ötesinde durduk. Beş metre zombilerin arasından kalkanla kafalarını eze eze gittik. Kilidi vurmuşlardı. Tekrar açtık. Bu sefer zombiler değil biz girecektik. Ellerimize fenerleri aldık. Binanın çatısına çıktık.
R:Sen burada kal!
Y:Tamamdır sniper görevi bende.
Oradan yan binaya geçtik. Binada oldukça sessiz ilerledik. Dışarı çıkarken bir el silah sesi duydum. Yukarı baktım.
Y:Engelli bir kızı kolundan vurdum. Kaçırdılar kızı.
R:Engelli mi? Taşak mı geçiyorsun lan?!
Y:inanmazsan inanma dıbına kodum.
R:Düzgün konuş lan it.
ihtiyarvari zayıf adam:Iz(Kemal)
Iz:gibtirin gidin lan buradan!

Nergiz ve ekibinin direnişine karşı karşıya kaldık. Arkamız ölüm çukuru, önümüz silahlı birlikti. Kalkanlar ile karşı kaldırıma geçip siper aldım. Bu kadına nefretim çok büyüktü ve karşı kaldırımdan bana ateş ediyordu.
R:Nergiz! Öldüreceğim seni.
Z:Rıfat ne yapıyorsun dıbına çaktığım.
R:Karışma lan it.
Z:Yönetici o izni vermedi değil mi sana?
R:Seni ilgilendirmez.
Z:Seni mekana gidince şikayet edeceğim.
R:Başını edersin.
Vurdum onu. Sonra sıra Nergiz ve ekibine geldi. Bütün bu arbede de ihtiyar şişman(Memduh) bir adam daha çıktı. Elinde pompalı tüfek benim kalkanı zorluyordu.
ihtiyar Şişman:Is
Is:Sen Nergiz dostumun adını ağzına alırken iki kez düşün emi it!
Kaçtım. Binaya girdim tekrar. Bu sırada sniper düşmüştü ve iki kişi kalmıştık.

Bodrum kata gittik kızla. Ünili adam yukarıda kalmıştı. Kapıya sıraları filan koymuştu.
D:Biraz silah ve mühimmat stoğumuz var fakat beni koruyan burada üstteki zat olduğundan hepsini veremem size. Zaten geceleri kepenk kapatıyor okul. Uzaktan kumandalı. Kimsede giremiyor.
Nergiz iki tabanca biraz şarjör, Açelya uzi ben ise av tüfeği ve bolca mermi almıştım. Ana kata geri döndük.
D:Birazdan kapıyı açacağım. Sonrada hızla çıkmanızı isteyeceğim.
N:Tamamdır ama kafama bir soru takıldı. Neden bize silah çekmediniz?
D:Öncelikle muhteşem savaşçıdan korktum. Muşta sallaması harika. Ayrıca iki hanımım yanında bir adam asla kimseye zarar vermez. Kendilerine saldırılmadığı sürece. Kampını ya da sokağınızı terk etme sebebiniz bu değil mi?
K:Aynen öyle güzel insan. Aç kapıyı da gidelim.
Açtı ve dışarı fırladık. Yerden taş topladık mermi gitmesin diye. Yola çıktığımızda hastane tarafından gelen bir araba vardı.