Yusuf bir an önce bir şeyler yapması için yalvarıyordum resmen ama o Hocalarıma sormam gerekiyor bu konuyu, neyin ne olduğunu anlarsak müdahale edebiliriz. dedi fakat dinlemiyordum onu hemen bir şeyler yapması için ısrar edip duruyordum. Artık gözlerimin dolduğunu hissettim ve yusuf iletişime geçebilirim belki ama tehlikeli olacaktır. Bunu istediğinden kesin emin misin? diye sordu. Evet anlamında başımı salladım. Pekala o vakit diyerek ellerini dizine koyup kalktı ve diğer odaya gitti.
Geldiğinde elinde bir ampul, büyük bir kağıt parçası ve daha küçük kağıt parçaları vardı. Odanın ampulünü çıkartıp o ampulü taktı. Gece lambasına benzeyen mor bir lambaydı bu. Daha sonra eliyle yere oturmamı işaret etti ve dizlerimin üstüne işaret ettiği yere oturdum. Büyük kağıt 2 ye katlanmıştı. Önüme açtık kağıdı, üzerinde değişik bir şekil ve arapçaya benzeyen yazılar vardı ve Yusuf'da benim gibi tam karşıma oturdu. Gözlerini kapattı bir şey okuyor gibiydi. Dudakları açılıp kapanıyordu. Okumaya devam ederken yavaş yavaş kağıtları yakmaya başladı ve birden gözlerini bana doğru açıp kükredi.
YA ECHU BiN CiNNiA ! ERAHM KAVMUN UNZiHi DECR !
Gözlerimin yandığını hissettim ve kollarım kasılmıştı. Kendimi ağırlaşıyor gibi hissettim ve birden kendimi sanki dışardan seyrediyormuşcasına bir hisse kapıldım. Ağzımı açıyordum.
NARA iNHA ! NE iSTiYORSUN BENDEN ÇAMUR ! diye bir ses çıktı ağzımdan benim sesimden kat kat kalındı.
NE iSTiYORSUN BU BEDENDEN? Dedi yusuf, gözlerimin içine kilitlenmiş bakıyordu.
BANA HiZMET EDiYOR VE BENDE KARŞILIĞI VERiYORUM BUNDAN SANANE ! dedim ve dedi. Çok değişik hissediyordum.
tueal iilay BUNU NEDEN SÖYLÜYORSUN? diye sordu yusuf. Birden yüzümde değişik bir sırıtış belirdi.
BUNU SÖYLEYEN BEN DEĞiLiM ACiZ ÇAMUR !
Peki ya kim? diye sordu yusuf. Birden çok derin hırıltılar gelmeye başlamıştı benden ve belkide sesimin on katı yüksek bir sesle,
Cânn !!!
diye bağırmasıyla ev resmen yerinden sallandı bir karartı belirip kayboldu odada. Tekrar vucudumu hissedebiliyordum. Yusuf karşımda gözleri yerinden fırlayacak şekilde açılmış yere bakıyordu ve hemen kalkıp lambayı değiştirdi. Nefesi halen aynıydı.. +

Yusufa seslendiğim halde konuşmuyor öylece gözleri boşluğa bakıyordu. En son omuzlarından tutup Yusufu sarstım ve kafasını sallayıp kendine geldi. Ne oluyor yusuf? Cânn kim? Ne oldu böyle? dedim hızlı bir şekildi. Yusuf bana döndü ve gözlerimin içine bakarak Cânn, cinlerin atası olarak bilinir kardeşim. Normal cinlerle bile uğraşmak çok tehlikeli ve zor iken eğer söylediği doğruysa çok büyük bir tehlikenin içindesin kardeşim.. dedi. Sesim titreyerek Ci..Cinlerin at..Cinlerin atası mı? diyebildim zorlayarak..
Başını sallayarak onayladı. Artık iyice kafam allak bullak olmuş ve pgibolojim bozulmuştu. Yusuf Meraklanma demiycem kardeşim gerçekten endişelenilmesi gereken bir durumdasın ama eminim hocalarım Allah'ın izniyle buna bir çözüm bulacaktır. dedi. Bir süre sende kalabilir miyim? dedim. Yusuf tedirgin bir şekilde yüzüme baktı ve birden gülümsedi.
Tabi kardeşim.. Tabi..

Tam tarlanın ortasına geldiğimde koyunu yatırdım. Küçük bişeydi zaten. Belinden bıçağı çıkarıp sözcükleri ezgi gibi mırıldanmaya başladım..
Reva ugna ezrul.. Desfur galsa vekh.. Reva ugna ezrul.. Desfur galsa vekh..
Sonuncu tekrarımda bıçağı koyunun boğazına vurdum. Birden kulağımı sağır edecek şekilde tiz bir ses çıkarmaya başladı koyun, daha önce kurban kesimi görmüştüm ancak bu şekilde bir ses hiç durmamıştım. Biraz debelendikten sonra koyun hareketsiz kaldı ve yazılan gibi yüreğini, kafasını ve geri kalanını ayrı ayrı çukurlara gömdüm. Hemen etkisini göstereceği yazıyordu ama önemi yoktu. Yavaş yavaşta cezasını bulsa olurdu o kadına. Bıçağı temizledikten sonra sarıp belime koydum. Üstüm batmıştı. Tekrar eve doğru yola çıktım.
Eve girdiğimde çok yalnız hissettiğimi fark ettim. Odamda biri vardı sanki sesler geliyordu. Hemen elimi bıçağa attım ve yavaşça kapıya yöneldim. Kapının kulpuna asılmamla zilin çalması bir oldu. irkildim ve kapıyı bıraktım. Dış kapıya gelip kapıyı açtım. Gelen hasan amcaydı.
- Evlat adeti bilmezsin diye söylemek istedim. Adak kesilince dağıtılır. Adak sahibi yemez. dedi ve yine gülümsedi.
+ Adak mı? dedim. Afallamıştım seslerden falan. Ha adak ! Amca mezbaaya verdim daha kesilmedi. Kesilsin biliyorum adeti dedim. Peki evlat dedi. Birden gözleri karardı hasan amcanın tıpkı rüyamdaki gibi tueal iilay dedi garip bir sesle. NE? NOLUYOR? dedim yüksek bi sesle Bir şey mi oldu evlat? dedi, gözleri normaldi.. Yok amca diyip kapıyı kapattım. Nefes nefeseydim.

O gece artık annem olacak o kadınında layığını bulacağı düşüncesiyle huzur içindeydim. Kafamı yastığa koydum. Gözlerim kapandığı anda kan ter içinde uyandım. Karanlık bir odada tek bir ses !
tueal iilay ! tueal iilay ! tueal iilay ! diye sürekli tekrarlıyordu. Bu sözcük hasan amcadan duyduğumun aynısıydı. Artık şüphelenmeye başlamıştım. Aklıma Yusuf geldi. Yusuf yaşça benden büyük, dinine baya bağlı bir hocaydı. Telefon ettim gece saati olması aklımdan çıkmıştı. Uykulu bir şekilde telefonu açtı.
-Alo?
+ Yusuf benim Okan. Biliyorum gece gece rahatsız ettim ama sana bir kelime söylemem gerek kaç gündür rüyalarımda görüyorum.
- Dur kardeşim bi sakinleş. Yarin görüşelim anlatırsın olanları.
+ Yusuf lütfen, bana bunun ne olduğunu söyle son bi kaç gündür farklı şeyler yapıyorum.

- Okan tamam kardeşim anlıyorum ama yarin görü.. Lafını yarıda kestim.

+ tueal iilay !... Duyduğum şey bu Yusuf dedim ve telefondan biraz ses gelmedi ve daha sonra..
- Okan hemen çıkıp bana gel
+ Ne?
- Soru sorma çık gel ! dedi ve kapattı. Bu davranışı iyice beni tedirgin etmişti. Hemen üstümü giyip Yusufun evine doğru yola çıktım.

Yerden kalktığımda ayna da cizik dahi yoktu ve her şey normaldi. Sanırım delirmeye başlıyorum dedim kendi kendime, o sıra da Yusuf içeri girdi ve ne oldu iyi misin? diye sordu. Ben cevap verecekken birden kağıdı gördü ve gözleri açıldı. Birden bana dönüp, BUNU IŞIĞA TUTTUN MU ? diye sert ve yüksek bi sesle sordu. Eve.. lafımı bitiremeden Yusuf'un ağzı aşağı doğru kaydı gözleri kapkara ve kulakları yukarı doğru büküldü. Dehşete düşmüştüm. Birden arka cebimden cıkardığı çakıyı boğazıma sapladı. Gözlerim bi anda kaydı ve yusuf'un sözlerini duyarken gözlerim karardı.

GÜNAHKAR BEŞER

Sıçrayarak gözlerimi açtım. Halen tuvallette ve yerdeydim. Kafam çok kötü ağrıyordu. Sanırım bi yere vurmuştum. O an kapı açıldı ve içeri yusuf girdi. Ne oldu? iyi misin? diyerek bana doğru gelince ellerimle geriye doğru sürünerek kaçtım. Yusuf şaşkınlıklar içinde kalmıştı. Okan, benim iyi misin kardeşim? neler oluyor? dedi. Nefesim hızlanmıştı. Biraz yavaşlamasını bekledikten sonra ayağa kalktım ve kağıdı gösterdim. Yusuf kağıttaki şekilleri görünce kaskatı kesildi. Belli ki bir şeyler biliyordu. Kağıdı aldı. Halen gözleri kağıttaydı. Ben o sıra da içeri geçelim olanları anlatayım dedim.

Tekrar masaya gittik ve tüm olanları anlattım. Beşer'in ne demek olduğunu sordum. insan, insanoğlu anlamındadır kardeşim dedi. Peki kağıttaki şekiller ne anlama geliyor? diye sordum.

Kardeşim bunlar şekil değil. işaretleme büyüsü. diye cevap verdi. Büyü lafını duyunca tekrar nefesim hızlandı. Ne işe yarıyor? neden bunu bıraktı o adam? diye sordum. Cin musallatı yaşayan birine kurtulamaması için, her gittiği yerde, her korumanın arkasında dahi musallat olunabilsin diye yapılan bir büyü. Ancak bu büyünün işe yaraması için senin yaşadığın musallat olaylarından bir nesne isim veya söz gerekiyor. Yaşadığın olaylarla alakalı hiç bir şey bu büyü işe yaramaz dedi.

O anda gözlerim doldu. Bıkmıştım iyice.. Yusuf bişey mi oldu? dedi. Ağlamaklı bir sesle Güneşe tut kağıdı dedim. Yusuf kağıdı güneşe doğru kaldırınca önce gözleri açıldı daha sonra acınası bir ifadeyle bana baktı.

Birden yusuf ayağa kalktı ve hadi gidiyoruz dedi. Noluyor? Nereye Yusuf? dedim. O adamı bulmamız gerekiyor. Sana bunu neden yapıyor öğrenmeliyiz. Zaten akşam otobüsüm var Konya'ya gidiyorum hocalarımın yanına, onlar çaresini bulacaktır. dedi.

Kafeden çıktık. Ancak nerden başlayacağımızı bilmiyorduk aramaya, ahat amcadan adamın nasıl biri olduğunu öğrenmek için tekrar yola çıktık.

Yerden kalktığımda ayna da cizik dahi yoktu ve her şey normaldi. Sanırım delirmeye başlıyorum dedim kendi kendime, o sıra da Yusuf içeri girdi ve ne oldu iyi misin? diye sordu. Ben cevap verecekken birden kağıdı gördü ve gözleri açıldı. Birden bana dönüp, BUNU IŞIĞA TUTTUN MU ? diye sert ve yüksek bi sesle sordu. Eve.. lafımı bitiremeden Yusuf'un ağzı aşağı doğru kaydı gözleri kapkara ve kulakları yukarı doğru büküldü. Dehşete düşmüştüm. Birden arka cebimden cıkardığı çakıyı boğazıma sapladı. Gözlerim bi anda kaydı ve yusuf'un sözlerini duyarken gözlerim karardı.

GÜNAHKAR BEŞER

Sıçrayarak gözlerimi açtım. Halen tuvallette ve yerdeydim. Kafam çok kötü ağrıyordu. Sanırım bi yere vurmuştum. O an kapı açıldı ve içeri yusuf girdi. Ne oldu? iyi misin? diyerek bana doğru gelince ellerimle geriye doğru sürünerek kaçtım. Yusuf şaşkınlıklar içinde kalmıştı. Okan, benim iyi misin kardeşim? neler oluyor? dedi. Nefesim hızlanmıştı. Biraz yavaşlamasını bekledikten sonra ayağa kalktım ve kağıdı gösterdim. Yusuf kağıttaki şekilleri görünce kaskatı kesildi. Belli ki bir şeyler biliyordu. Kağıdı aldı. Halen gözleri kağıttaydı. Ben o sıra da içeri geçelim olanları anlatayım dedim.

Tekrar masaya gittik ve tüm olanları anlattım. Beşer'in ne demek olduğunu sordum. insan, insanoğlu anlamındadır kardeşim dedi. Peki kağıttaki şekiller ne anlama geliyor? diye sordum.

Kardeşim bunlar şekil değil. işaretleme büyüsü. diye cevap verdi. Büyü lafını duyunca tekrar nefesim hızlandı. Ne işe yarıyor? neden bunu bıraktı o adam? diye sordum. Cin musallatı yaşayan birine kurtulamaması için, her gittiği yerde, her korumanın arkasında dahi musallat olunabilsin diye yapılan bir büyü. Ancak bu büyünün işe yaraması için senin yaşadığın musallat olaylarından bir nesne isim veya söz gerekiyor. Yaşadığın olaylarla alakalı hiç bir şey bu büyü işe yaramaz dedi.

O anda gözlerim doldu. Bıkmıştım iyice.. Yusuf bişey mi oldu? dedi. Ağlamaklı bir sesle Güneşe tut kağıdı dedim. Yusuf kağıdı güneşe doğru kaldırınca önce gözleri açıldı daha sonra acınası bir ifadeyle bana baktı.

Birden yusuf ayağa kalktı ve hadi gidiyoruz dedi. Noluyor? Nereye Yusuf? dedim. O adamı bulmamız gerekiyor. Sana bunu neden yapıyor öğrenmeliyiz. Zaten akşam otobüsüm var Konya'ya gidiyorum hocalarımın yanına, onlar çaresini bulacaktır. dedi.

Kafeden çıktık. Ancak nerden başlayacağımızı bilmiyorduk aramaya, ahat amcadan adamın nasıl biri olduğunu öğrenmek için tekrar yola çıktık.

Annemin intihar ettiğini öğrendim. Bunun için cenazesinden sonra karakola çağrıldım. Aslında hiç bir şey bilmek istemiyordum. Duyduğum ilk an gözlerimin dolmasına rağmen cenazesinde tek bir göz yaşı dahi dökmemiştim. Amcam dediğim o bin cenazede yoktu. Karakola gittiğimde ifadem alınırken nottan bahsetmiştim. Ancak gerçekten yapacağını düşünmediğimi dile getirdim. ifademi alan polis memuru bana imam Tarlası size bir şey çağrıştırıyor mu? diye sordu. Gözlerim fal taşı gibi açıldı. Çünkü bu büyü malzemelerini gömdüğüm tarlaydı. Şaşkınlığımdan dalmışım ki polisin Okan Bey? lafıyla kendime geldim. Ha? evet.. Yani hayır bir şey çağrıştırmıyor neden sordunuz? dedim. Annenizin bedeninin bulunduğu yer imam Tarlası.. dedi. içim ürpermişti. ifadem bittikten sonra karakoldan çıktım. Gözlerim boşluğa bakar halde yürüyordum. Annem bile bile mi orda intihar etmişti? yoksa tesadüf müydü? sorular artıyordu. +

Eve doğru giderken Hasan Amca'nın evinin ışığını gördüm. O an kafama dank etmişti. Küçük kardeşimi oraya bırakmıştım. Olayların etkisinden onu tamamen unutmuştum. Hemen Hasan Amca'ya gittim. Kapıyı açtığında Korkunç görünüyorsun evladım dedi. Nasıl Hasan Amca? dedim. Bitkinlikten gözlerin kısılmış en son ne zaman uyudun? dedi. Harbi en son ne zaman uyumuştum? hatırlamıyordum. Beni hemen içeri aldı. Kardeşimi sorduğumda uyuyor diye yanıtladı. Her şeyi hasan amca'ya anlatasım vardı fakat söylediği an fark etmiştim. Çok bitkindim.

Hasan Amca oturma odasına hemen bir yatak serdi ve hemen uyumamı ne konuşacak ne yapacaksak sabah yapmamı söyledi. Tavsiyesine uyup yatağa uzandım. Uzanmamla uyumam bir olmuştu. Birden o sesle irkildim..

Bana gel !..

Ancak bu sefer bir tuhaflık vardı. Ses sanki yakındaydı. Ayağa kalkıp etrafa bir bakmayı düşündüm. Hemde tuvalete sıkıştığımı fark ettim. Odadan çıktım. Tuvaletin ışığını yaktım ve tam tuvalete girecekken gözüme vestiyer deki palto çarptı. Kahverengi bir palto ve yan askısında da eski siyah bir şapka vardı. Nefesim hızlanmıştı ama hemen her şeye atlamamam gerektiğini öğrenmiştim artık.. Yavaşça gidip paltonun iç cebine baktım. YIRTIKTI !

O anda gözlerim yerinden fırlayacak gibi oldu ve bir çığlık duydum. Kardeşimin sesiydi bu ! Hemen çığlığın geldiği odaya tekmeyle girdim ve dehşete düştüm. Hasan Amca'nın gözleri kapkaraydı. Kardeşimi saçından tutmuş ve boğazına bir bıçak dayamıştı.

Samed hocayla beraber eskiden babamların olan odayı komple boşalttık. Sadece bir televizyon ve masa kalmıştı. Samed hoca çantasından çıkardığı bir kalemle odanın tabanına mühr-ü süleymanı kocaman cizdi. Bana dönerek ışıkları kapat dedi. Tüm evin perdelerini çekip ışıkları kapattıktan sonra tam odaya girecekken Samed hoca bana dönüp bir bardak su getirir misin? Diye sordu. Başımla onaylayıp mutfağa gittim. Döndüğümde Samed hoca kalemini çantasına koydu. Çizim daha önce bitmişti. Kalemi yenş koymasına şaşırmıştım. Bana döndü ve odanın ortasına mühre doğru gelmemi söyledi. Amacımız Cânn a bedenimi vermek pahasına çağırıp geldiğinde mühürden çekilerek onu hapsetmek olacaktı ama çok riskliydi. Bedenime tutunursa hapsolmadan bende onunla birlikte kalabilirdim.

Mührün tam ortasına geldim samed hocada televizyonun önüne geçti ve cebinden bir küçük defter tarzında bişey çıkardı ve okumaya başladı.

La inne min farahü men ayne. Rahmül azra fül hacim.
Ardından bana dönüp SÖYLE dedi. Yukarı doğru bakıp bedenim senin artık! Alabilirsin ey Cânn! Rabbe hacer fe yin! Diye bağırdım sonda ki ağzımdan kendi çıkmıştı. Sessizlik oldu.. Samed hocaya baktım. Birden oda çökecekmiş gibi sallanmaya başladı.
Gözlerimiz faltaşı gibi açılmış bakıyorduk etrafa, bir yandan da ayakta durmaya çalışıyorduk. Birden bir karartı camı kırdı ve içeri girdi. Hızla bana gelirken mührün ortasından kendimi köşeye attım. Karartı mührün ortasına gelince donup kaldı. Sallantı bitti. Gözlerim yere bakıyor yüzüm gülüyordu. Birden başardık diyerek Samed hocaya döndüm ve dehşete kapıldım. Samed hoca yüzü güler bir şekikde kurtuldun diyordu fakat arkasında camdan giren karartının katkat fazla büyüklüğünde bir karartı vardı.

Dikkat et! Diye bağırdım parmağımla işaret ederek, samed hoca kendini bana doğru attı ve döndü. Karartı birden kalın ve gür bir sesle konuştu.

MiN YA EYHU RA! BEN CiNLERiN ATASI CÂNN! BU TUZAĞA BiR KEZ DAHA DÜŞER MiYiM? ACiZ ÇAMURLAR ŞiMDi ATEŞiN GÜCÜNÜ HiSSEDiN! +
Diye böğürürken Samed hoca ayaka kalktı ve güldü. Aklını kaçırdı diye düşünüyordum. Karartıya doğru adım atmaya başladı. Dur diyecektim fakat korkudan felç olmuş gibiydim. Karartının arkasına doğru yaklaştı ve Karartıya bakarken SEN BiR LANETSiN! Dedi ve bana baktı, güldü. Eliyle televizyonu itti ve masasından düşürdü.
Televizyonun arkasındaki duvara mührü süleyman çizmişti..