Hemen memleketine gidiyosun tablayı alıp geliyosun. Hoca dedim anaya babaya ne diyecem. Senin dediğini kulağın duyuyor mu sen içinde olduğun durumun farkında değil misin düşündüğün şeye bak.Git tablayı al gel dedi. Hadi okulda imza attırım finallere de daha var el mahkum mecbur eyvallah dedik aldım bursaya bileti gidiyorum. Saati mecbur bıraktık hocaya salmıyo gargamel.

Neyse gittim Bursama aldık emaneti aileye salladım bişeyler alıp döndüm. Tekrar izmitteyim bu sefer berbere gitmedim taksiye atladım para çok ya aq .50 lira kıstırdı o da o zamanlar inanın beyler hiç bişeyle uğraşasınız önemsediğiniz yok. Gittiğimde yine meşgulmuş hoca yarım saat köy kahvesinde takıldıktan sonra. Giden yine bi lux araç gördüm dedim aha işleri bitmiş.Bu arada anladığım kadarıyla hocanın gerçekten parayla pulla bir işi yoktu ama bu işlerle uğraşmak onu tatmin ediyordu.

Geç otur dedi geçtim içeri bundan akşama kadar bi hareket yok bi kaç geleni gideni oldu. Bende o sırada çıktım biraz dolaştım köyde züt kadar yer gerçi. Beyler şaka yapmıyorum köyde bi karılar var şalvarlı falan düşünmeyin köyler nolmuş aq on numara hatunlar boyayıp giydirsen hepsi manken lan. Neyse akşam oldu gittim sabriye.Bi yer sofrası kurulmuş komşu yemek getiriyomuş buna sürekli beraber yedik. Bana hazır mısın dedi.

beyler arkadaştaydım kendi evime geçiyorum muhabbetsiz aralıksız yazıcam eve geçince seri seri da azcık ilgi istemek primcilik sayılmaz bence boşa yazıyo gibi olmayalım istiyorum sadece

Torunları kastettiği belliydi. Diğer poşetlerde de bana gelen gibi zikim sokum şeyler vardı hatırlamıyorum bile hangisi kime ne geldi . Isimlerin yazılı olduğu poşetleri aldı herkes tabi bizim bumak bizim isimleri bilmediğinden annelerin dayıların isimlerini yazmış poşetlere . Ben açtığımda bu ne mk çektim bi . Bi tane nerden baksanız 100 senelik sigara tablasi ve kostekli saat. Nerden bilirdim bu ikisinin hayat gibeceğini.

Dedim amcaya hayırdır amca ben kurtulmaya geldim ne işe sokuyosun beni tamam ver saati gidicem bitsin artık.Sen ben istemedikten sonra artık rahat edemezsin dedi. Ulan saati versene dedim. Sabri atara geldi sen kurtulayım derken başına ne işler alacağını biliyo musun dedi. Tövbe tövbe aq adam beni resmen tehdit ediyo. Ulan tırstım kaldım.Bu geç içeri otur dedi.Ne yapacağımızı anlatıcam dedi. Geçtim..

Neyse yine gece eve gittim belki harbi geçmiştir diye ama adam ne o olmuş dedi ne bu olmuş dedi 320 liraya kanlı çay içtik aq. Neyse geldim yine rutin şeyler yattım yatağa tam uykuya dalacakken resmen zangırdayarak uyandım. Dedim iyice kafayı yedik gideyim bi su içeyim gitmez olaydım mutfağın lambası yanmıyo aq.Takcağın ampülü gibeyim diyerek telefon flashıyla aldım suyu çıktım odama gittim ve yine aynı görüntü yine yataktayım yine yavaşça yere çökerek resmen eridim.Taa sabah uyandım ağlayarak kan ter içinde sanki 3 saat halısaha maçı yapmış gibi her yerim ağrıyor.Ama ağlamamı durduramıyorum. Hemen saati alıp attım kendimi dışarı. kartı falan almamışım yanıma 5 lira para telefon bi de dedenin saati var. Dedim bari otostop çekeyim merkeze kadar. 5 Dk olmadı bi abi durdu. Bindim arabaya böyle sakallı takkeli tam bir cemaatçi ismail ağa mıdır ne gibimse.O güne kadar böyle adamlardan hep nefret etmişimdir.Ama beleş araç diye atladım tabi. Hitler gelse otostopta atlarım arabaya affetmem. Neyse hal ve tavırlarımdan mıdır nedir anladı heralde. Kardeşim senin bi sıkıntın mı var hayırdır dedi.Abi var sıkıntımda seni beni aşar boşver dedim. Allah dermanı olmayan dert vermez dedi. Eyvallah dedim ufaktan çıtlattım muhabbeti. Sonra benim bi kaç tahminim var ama ağrıtmıyım başını dedi. Bende ağrıt zaten daha ne olucak dedim.Bu arada merkeze gelmiştik gel bi çay içelim dedi senle başladık muhabbete hepsini anlattım. Dedi ben senin sorununu çözmek için vasıfsızım ama seni birine yönlendiricem derdini çözer dedi. Dedim yok sağol eyvallah yeni çarpıldık .Bana güveni verdi öyle bi durum olursa ne zararın varsa .Dedım eyvallah
 

Sabah çelik kapının önünde bizim çocuklar uyandırdı beni.Çığlık atarak uyandım.
Gülüyolar ama belli ters bişeylerin olduğunun farkındalar.
-Sidik mal mısın olum nabıyon burda.
-Siz de gördünüz mü?
-Ne gördük mü lan ne diyon.
-Yok bişey yok.
Neyse geçtik içeri beyler sizden artık saklamamam lazım dedim. Olanı biteni anlattım, neler olduğunu nerelere gittiğimi. Korkmamaları gerektiğini söyledim ama eğer isterlerse onların da bulaşmaması için evden ayrılabileceğimi söyledim.
Delikanlı çocuklar anca beraber kanca beraber dediler.Ama farkındayım işin ciddiyetini hala anlamadılar.3e3 çıksak kim alır diyolar hala. Dedim iyi siz bilirsiniz görün ebenizinkini eyvallah.(inanmadıklarını düşünüyodum)

Dedim bu saatte kesin bi takluk var büyülü müdür lanetli midir nedir aq koydum cebime çıktım. Arkadaşın yanına gittim dedim aga böyle böyle bana sağlam bi gibtir git dedi. Dedim senle taşak yapmıyoz bak bi derdim var inanmıyosan da gel akşam benle kal diye.Çocuğun adı mustafa konyalı kendisi dininde imanında bi çocuk iyi çocuk ama böyle şeylere inanmaz. Neyse saat zütte mustafa yanda geziniyoz takıldık falan gittik akşam eve. FIFA Far Cry attık bu mnıgibtiğim dedi ben gidiyom yatmaya ok panpa dedim bişey olursa uyandırırım seni tamam kanka dedi yattık.

Bu geçtim odaya sen çağırınca gelecen dedi, çıktım mutfakta oturuyorum. Bu arada çıkıyo giriyo falan bende bekliyorum mal gibi neyse çağırdı beni bağırarak geçtim adam bir ambians yapmış içeri görmen lazım. Aynı filmlerdeki gibi beyler tamamen olayı ciddiyetini o an kavradım.O filmlerdeki olayların ortak noktalarını , gelişmeleri hep bi benzerlik varmış, olayların dayandığı bi yer varmış meğer ve bende tam olarak içindeydim.

Aradım tahsin başkandan iki tost söyledim. Televizyonu açtım saate baktım dedim iki çıkıyım piyasa yapıyım. Bavuldan eşyaları çıkarayım derken bi baktım bavulun üstünde dede yadigarı duruyo ve bavulda hiç hareket yok. Amcırdım dedim ben bunu ne ara çıkarttım amk hemde bavulun en alt gözünden çıkartıp bavulu bozmadan oraya koymuşum noluyoğ hudıbınadan sonra ürperdim ulan

PART II - LANETTEN ARINMA

Beyler yine eve girdim az takıldım tv bilgisayar bi menemen gömdüm o rahatlıkla uyuyakalmışım. Sanki biri yattığım koltuğa ağır bi tokat attı patt diye bi ses bismillah dedim noluyoz. Saat nerde diye ince bi ses nolduğunu şaşırdım daha gözlerimi açmadan.Tv ve ışık açık olduğundan çok tırsmadım ama bu saatte bi takluk olduğunu anlamıştım.El mahkum züt gardiyan gittim odama ışığı açıp yattım.Ve bi daha

Sonra bi anda koku ağırlaştı mide bulandırıcı bi hale geldi başım dönmeye başladı kafamın bana fazlalık olduğunu hissettim resmen ve aniden lap önce kafam sonra ben öne düşerek bayıldım. Gözlerimi açtığımda aynı bursadaki evimdeydim ama kimse yoktu ve etraf karanlıktı sanki flaşör varmış gibi ara ara görebiliyodum. Odalardan yalpalarak duvarlara vura vura çıkıyorum gibi hatırlıyorum.Ama o an kafam çalışmıyor. Beyler diğer odaya geçtiğimde iki tane yerden tavana sabitlenmiş upuzun çarşaf düşünün ama gölge şeklinde.O an nasıl bir pgibolojideysem bağırmadım. Sadece anlamaya çalıştım. Yanlarına gitmeye çalıştım ama hareket edemiyordum. Tutulup kaldım. Sadece görüyorum dua okuma vb zaten aklınıza gelmiyor. Sadece kendi aralarında konuştuklarını anlıyor gibiydim. Sonra sarsıldım tam gölgelerin olduğu yerde gördüm ki...

Hoca sonradan geldi ve bizim çocuklardan dışarı çıkmalarını rica etti. Dedim noluyo gibecek mi tanımam etmem amk, neyse dedim çıkın bakalım hocadan ne zarar gelecek.
Hoca direk konuya girdi delikanlı anlat bakalım neler yaşadın ne oldu ne zamandır seninleler.
Dedim abi ne diyosun ne biliyosunda soruyosun hastalandım getirdiler işte.
Sen hastalanmadın onlar dayanamadı senide çekip zütürmek istediler.O yüzden kendinden geçtin. Nerden biliyosun dedim.

Öğlenden sonra uyandım Semihi de kaldırdım. Hala amcırmış bi vaziyette bön bön bakıyor bana.Aga nabıcaz dedi.Önce şu Kuranı bi toplayalım da bakarız gece yerde kaldı günah dedim. Beyler odaya girdik beraber o ne aq. Sanki hiç bişey olmamış gibi Kuran duvarda duruyor.Ben sevindim rahatladım ama Semih başladı ağlamaya. Durduramıyorum aq.Kalk kendine gel lan dedim. Kadir de yanımıza geldi noluyo diye sordu. Anlattık durumu böyle böyle hagibtirin lan rüya görmüşünüz diyo.Lan aynı rüyayı mı gördük diyorum cevap yok.Bu kalktı okula gitti.(her zaman ki gibi paketlerden 3er dal aldı, otlakçı muallak)Semihle kaldık baş başa. Düşünüyoruz ne yapabiliriz diye.

Ve bi daha o ses saat nerde. Dedim yeter gibecem saatini noluyo lan ağlıcak gibi oldum. Odadan çıkıcam çıkamıyorum. Evde zütüm tırstı saat 3 gibi çaktım hemen eşofman üstünü dışarı attım kendimi. Beyler hiç o kadar ürperdiğimi hatırlamıyorum. Sokakta ne kadar kedi köpek varsa hepsi oturmuş bana bakıyo sanki yanlarına yaklaştığımda deli gibi havlayıp kaçıyorlar. Dışarda da duramadım arkadaşları aradım açmadılar doğal olarak.Eve tekrar gittim. Yine yattım sıkıldınız biliyorum ama bi de beni düşünün yine uyandım karşımdaki duvarda hiç unutmuyorum sanki böyle mor ışıkla bakıyomuşuz gibi arapça harfler. Yatakta kendimi çekip gırtlaktan bir çığlık attım yorganı çektim kafaya abartmıyorum 15 dk durmuşumdur öyle. Yavaşca açtığımda yorganı hiç bişey yok şaka gibi hiç bişey.

Gördüm ki ufak ufak ateşler yükselmeye başlıyor. Gölgeler kayboluyor.Mum olduklarını anladım yavaş yavaş etrafını aydınlatmaya başladılar önce yırtık arapça sayfaları sonra sabri amcayı gördüm. Anlamaya çalıştım ancak gerçekten benim zekamın tıkandığı bi noktaydı. Giderek görüntü netleşti ve yavaş yavaş sabri amcanın karşısında benim başım omzumda bağdaş kurmuş baygın vaziyette oturduğumu farkettim. Ve o an daha önce evde kendimi uyurken görmem gibi sanki yavaşca eridim ve tak uyandım. Sabri amcada ki kaldığım yatağımdaydım.

Hastanede uyandığımda başımda semih kadir ve tanımadığım bir adam vardı. Dedim bana noldu , neden burdayım. Buyur dayı sen kimsin derken başladı Semih anlatmaya.Vay mk dedim bende hastalık falan yok. Tetkikleri yapmışlar gerçekten yok .Yanımızda gelen adam caminin hocasıymış bi ara odadan çıktı.Çocuklara dedim bu kim oğlum nabıyo burda.
Valla dediler böyle böyle hoca bizle geldi. Doktor mu bu aq niye geldi. Valla sorduk arkadaşınız uyansın onla konuşucam diyomuş başka da bişey söylememiş. Dedim gelsinde konuşalım ne konuşcakmış aq

Ama korku hissetmiyordum uyku apnesi gibiydi. Kendimi topladım odada çok rahatsızdım çıkmam gerekiyordu.Çıktım Allahım lambaları açıyorum yanmıyor. Bağırmaya çalıştım bağıramıyorum. Aklım durdu dua edicem edemiyorum bildiğim o kadar duadan sübhaneke bile aklıma gelmiyor. Sadece Allahım yardım et diye düşünebiliyorum konuşamıyorumda.
Beyler sabri itinin evinde rituelde gördüğüm çarşaf gibi gölgeler vardı hatırladınız mı. Salona doğru yönelmemle her yerde onları gördüm. Kitlendim hareket edemedim.
Sadece bir ses duydum.
"Ademoğlu" Sonrasını inanın hatırlamıyorum.